BEN SANA VEDA EDEMEM

2.0

🌧🌧🌧

31 kasım 2021.

uzaykut: Siktir.

uzaykut: Dün gece attığım şeyler,

uzaykut: Biraz fazla içmişim,sarhoştum.

uzaykut: Kusura bakma büyük saçmalamışım.

uzaykut: Beni umursamıyorsun zaten artık görmemişsindir bile.

uzaykut: Neyse gördüysen diye eğer özrümü dile getirmek istedim.

uzaykut: Bu da son yazışım olsun sana.

uzaykut: Seni bir daha rahatsız etmeyeceğim.

uzaykut: Bana yazdığın anlarda tüm kalbimle söylüyorum bunu emin olabilirsin.

uzaykut: Gerçekten iyi hissettim.

uzaykut: Ama her şeyin bir sonu olur değil mi?

uzaykut: Hoşcakal. Bana yaşattığın güzel anlar için kısa da olsa teşekkür ederim.

uzaykut: Kendine iyi bak.

uzaykut: Sen daha iyilerini hak ediyorsun.

uzaykut: Ben seni görememişim,değerini bilemememişim.

uzaykut: Değerini bilebilen biriyle çok mutlu olmanı umuyorum.

uzaykut: Ama yokluğun düşündüğümden daha çok acıtıyor. (Mesaj gönderilmedi.)

uzaykut: Sadece bil istedim. (Mesaj gönderilmedi.)

uzaykut: Ya da bilme. (Mesaj gönderilmedi.)

31 kasım 2021.

Uzay dün gece günler sonra yazmıştı bana. Yazmaya çalışmıştı daha doğrusu. Yazdıklarını okumakta zorlanmıştım.

O kızın yazdıkları sıra sıra gözlerimin önünden geçti.

Uzay seninle konuşsa bile sadece bir iki hafta konuştuğu ucuz bir kadın olarak kalırsın aklında.

Seninle en fazla eğlenmek için öylesine konuşur.

Ama öptüğü,sarıldığı,seviştiği kız her zaman ben olurum.

Yutkundum,yutkunamadım.

O sadece bana ait. Sana veya bir başkasına değil sadece bana.

Sadece Tuana'sına ait. Bende ona aitim.

Kendimi o kadar iğrenç hissetmiştim ki bunları okuduktan sonra. Bir hemcinsimden bunları,gerçekleri duymak çok kötü hissettirmişti.

O haklıydı benim kaderimde Uzay'la yollarımızın kesişmesi gibi bir ihtimal yoktu.

Bazı çiftler birbiri için yaratılır. Biz de onunla birbirimiz için yaratıldık.

Avuç içime tırnaklarımı bastırdım. En başında ona yazmaya başlamam hataydı. Hayalet gibi onu kendi içimde sevmeye devam edebilirdim. Sadece içimde yılların birikmişliği vardı ve bunu ona kusmak istemiştim. Bunun büyük bir hata olduğunu anlamamı ise sevgilisinin attığı mesajlar sağlamıştı.

Sevgilim yok demişti,yalan söylemişti. Hatta ciddi bir ilişkisi vardı. Sevgilisi evliliğe kadar yolları olduğunu söylemişti.

Evlilik. Uzay'ın evlenmesi. Uzay'ın damatlık içinde olduğu yanında ise bembeyaz gelinliğiyle Tuana'nın olduğu bir resim canlandı aklımda.

Hayali bile çok acıtmıştı. Ama bunun gerçekleşmesini isterdim,sevgilisinin mutlu olmasını isterdim. Ben onsuzluğu çok iyi biliyordum ve aynı şekilde bunun nasıl hissettirdiğini de. Bir başka kişinin de onsuzlukla sınanmasını istemiyordum.

Sevgilisi haklıydı,beni sadece dertlerini anlattığı bir psikoloğu gibi görmüştü,eğlenmek için cevap vermişti yazdıklarıma. Asla gerçekten sevmemişti. Aşk değil sevgi bile beslememişti bana karşı.

Ben ona dünyada tarif edilemeyecek tüm güzel duyguları hissederken onun bana en saf duygu olan sevgiyi bile hissetmemesi damarlarımdan akan kanı donduracak kadar incitiyordu.

Ben iki insanın arasına girmek isteyecek birisi değildim. O kız bana bunları attığı gün bırakmıştım ona yazmayı. Bir daha yazmamaya ant içerek bırakmıştım.

Belki aptal bir aşık olabilirdim ama yüzsüz birisi değildim. Sadece kızın bana ucuz ve kalitesiz birisin, demesi canımı yakmıştı.

Ben gerçekten öyle birisi değildim. Sadece kalan kısa ömrümde Uzay'ın beni tanımasını istemiştim. Karşılık beklemeden ona karşı hissettiğim duyguları mesajlara dökmek istemiştim. Hiçbir zaman amacım onun sevgilisi olmak olmamıştı.

Kaç aylık ömrü kaldığı bile belli olmayan birisinin amacı her şeyden çok sevdiği kişinin aklını karıştırmak olamazdı.

Sevgilisinin bana tüm acı gerçekleri yazması iyi olmuştu aslında. Uzay'a yazmaya devam edersem bir gün onu bıraktığımda ne kadar yaralanacağının farkına varmamı sağlamıştı.

Tuana Uzay'ı gerçekten hak ediyordu. Onu kalpten bir şekilde seviyordu. Uzay bana ona karşı artık bir duygu beslemediğini söylemişti,sevgilisinin bana son attığı şeylerden sonra barışmış olmalıydılar.

Son kez yazdığını söylemişti bana son mesajında. Değerimi bilen birisiyle mutlu olmamı ummuştu.

Tanrının yanında cennette çok mutlu olacaktım değil mi?

Dünya bana mutluluk sunmamıştı. Tanrı sevdiğini kulunu sınarmış ve en sonunda en güvenli yere yanına,cennetine alırmış.

Tanrının cennetine girebilecek kadar iyi bir insan mıydım,bilmiyordum.

Ben sana veda edemezdim Uzay.

Ama sen bana bana veda ettin.

☁️☁️☁️