BEN SANA VEDA EDEMEM

2.9

Bölümün şarkısı;

Linda Ronstadt - Long long time

Şarkıyı dinleyerek okumanızı öneririm keyifli okumalar. 🤍

🌧🌧🌧

14 Şubat 2022.

Uzay Baykut.

"Günümüz kutlu olsun sevgilim." Nehir dolmuş gözlerle Çağlar'a sarıldı. "Olsun sevgilim."

Birbirlerinden ayrıldıklarında Çağlar aldığı kolyeyi kutusundan çıkararak parmaklarıyla Nehir'in saçlarını sağ omzuna çekti. Kilidini açarak gümüş kolyeyi nazikçe Nehir'in boynuna taktı.

"Benim için seninle geçirdiğim her gün sevgililer günü. Bunun için hediye almana gerek yoktu." Parmaklarıyla kolyeye dokunduktan sonra yeniden Çağlar'a sarıldı.

Gözlerimi onlardan çekerek karşımdaki Kerem ve kız arkadaşına döndüm. Daha dün tanışmış olmalarına rağmen beş yıllık sevgili edasıyla birbirlerinin sevgililer gününü kutluyorlardı.

Ortamda tek başına olan kişi sadece bendim. Haftalardır her gece tek başıma bara içmeye gidiyordum. Bu gece Çağlarlar ile beraber gelmiştim. İstisnasız her gece de en az bir sarhoş kızdan evinde geceyi geçirme teklifi alıyordum. Hiçbiri umurumda değildi. Sadece kadehlerce içip sarhoş olarak her şeyi bir süreliğine de olsa unutmak istiyordum.

Neredeyse bir buçuk ay geçmişti son mesajı atmamın üzerinden. Cevap vermemişti. Benimle aylardır hiçbir yerden iletişime geçmemişti ve bu beni delirtiyordu. Hala bana yazmasını bekliyor olmam ise tam bir aptal gibi hissettiriyordu.

Düşüncelerin içinde boğulurken barmenden bira istedim. Bir kaç dakika içinde getirdiğinde koca bardağı tek yudumda içtim. Elimle işaret yaparak aynısından istedim. Yine tek yudumda bitirip bir kez daha aynısından istedim. Ve bir kez daha.

Kaç bardak içtiğimi hatırlayamayacak kadar kafam uçup gittiğinde yalpalayarak bardan ayrıldım. Buğulu gözlerim ve dengesiz bedenimle barın arka bahçesine ulaştığımda merdivenin üzerine oturarak başımı iki elimin arasına aldım.

"Veda bile etmeden gidecek kadar kötüsün."

Sarhoşken düşüncelerimi kontrol edemiyordum. Ne düşünüyorsam o an kelimelerle can bulup ağzımdan çıkıyordu.

"Aşk değil. Görmediğim,bilmediğim birine aşık olamam."

Sigarayı dilimin arasına bıraktım.

"Sigaradan bir farkın yok."

Dumanı üfledim. Gecenin karanlığını sigaranın ateşi aydınlattı.

Başımı duvara yasladım. Gözlerimi kapatınca bulanık olan hayat siyah elbisesini giydi.

Sigarayı ayağımla ezerek söndürdüm. Telefonumu çıkardım. Onunla olan sohbetimi girdim. Sohbet en az ölü bir insan kadar ölüydü.

Mesaj yazacak kadar kafam yerinde değildi. Sesli mesaj atacaktım. Derin bir nefes aldım ve kayıt tuşuna bastım.

Tam 4 dakikalık kayıtın ilk cümlesi.

"Yalvarırım beni dinle."

---

Yaralarveyağmur.

Uzaykut bir sesli mesaj gönderdi.

Telefon ekranıma düşen bildirimle gözlerimin dolmasını engelleyemedim. Onu,sesini o kadar çok özlemiştim ki. Tek bir saniye beklemeden ses kaydına tıkladım.