SAF AŞK

Bölüm 4: Özgürlük

Üçüncü bölüm içime sinmediği için 4. Bölümle telafi etmeye çalışacağım <3
____________________________________

Sanem Çelik  

Düşüncelerime dalmışken Sancak'ın seslenmesiyle kendime geldim.

"Geldik Sanem."

"Peki."

Arabadan indim ve hızlıca Sancak'ın evinin önüne geçerek Sancak'ı bekledim. Yanıma gelip kapıyı açtı. İçeri girdiğimde nedense rahatlamış hissediyordum.

"Oturabilirsin istersen."

"Sana yemek için yardım etmemi ister misin?"

"İyi olur aslında, hadi gel."

"Tamam."

Hızlı bir şekilde Sancak'ın peşine takıldım. Mutfağa girdiğinde bir dolap açtı ve içerisinden iki adet önlük çıkarttı.

"Al bu senin."

"Teşekkürler."

Boynuma ipi geçirdim ve önlüğün arkasını bağlamaya çalıştım. Tam bağladım derken göremediğim için yanlış bir yeri çekiyordum ve bozuluyordu. Bir defa daha deneyecekken önlüğümün iplerini tutan bir çift el hissettim ve ellerimi arkamdan hızlı bir şekilde çektim.

"Benim bağlamamı ister misin? Bağlayabiliyor gözükmüyorsun."

"Yardım etsen iyi olabilir."

Sancak mesafeli durarak bağlamaya çalıştı. Bu mesafenin beni rahatsız etmemek için olduğunu düşündüm ama kimsenin bu kadar düşünceli olacağını sanmıyordum. Sancak bağladıktan sonra arkamı döndüm.

"Hangi yemeği yapacağız?"

"Sen ne istersin?"

"Bildiğim bir tarif var onu yapabiliriz."

"Peki, onu yapalım."

Sancak'ın sesi sanki bir çocukla ilgilenir gibiydi ama aynı zamanda arkadaşça da. Tarifi hatırlamaya çalıştım ve bütün malzemeleri bulmaya başladım.

                             ***
Yemek hazır olduğunda sofrayı kurduk ve yemeğe başladık.

"Tarifi beğendim, aklıma yazacağım."

"Genellikle yemekleri kendin mi yapıyorsun?"

"Yani evet, bazen dışarıdan da söylediğim oluyor."

"Sana yemek yapan kimse yok mu?"

"Neden olmalı ki?"

Hafifçe sırıttı ve cevap ister şekilde bana baktı. Omuz silktim ve konuşmaya başladım.

"Bizim ailede hiç yemek yapan erkek olmadığı için garip geldi."

"Anlıyorum, sorun yok."

Yemeğimiz bu konuşmadan sonra sessiz bir şekilde geçti. Yemeğimi bitirdikten sonra Sancak'ın da bitirdiğini görüp artık alıştığım için hızlıca masayı topladım ve yıkamaya koyuldum. Hızlı yapmam Sancak'a garip gelmiş olmalı ki bana öylece bakıyordu. Ona dönerek konuşmaya başladım.

"Neden bakıyorsun?"

"Neden bu kadar hızlı masayı toplayıp yıkıyorsun?"

"Alıştığım için direkt topluyorum."

"Peki, birdaha bölüşerek yapacağız."

"Tamam."

"Şimdi otele geri mi döneceksin?"