[Zawgyi]
16
သြန္း လူနာျပတ္သည္ႏွင့္ ေဆးခန္းပိတ္ၿပီး ဟန္ ႏွင့္ တူတူ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ထိုင္ျဖစ္သည္။
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး snack ေလးပဲမွာကာ ထိုင္ေနတုန္း ဟန္က ေမးေလးေထာက္ရင္းသြန္းကိုေငးေနသျဖင့္
"အဲ့ေလာက္မေငးနဲ႕ေလ သြန္းရွက္တယ္"
"ေဒါက္တာနမ္းတာက်ဟန္ကမရွက္ရဘူး ဟန္နငေးတာက်ေဒါက္တာကရွက္တယ္"
သြန္းသည္ ရွက္ေသြးျဖာသည့္သေကၤတအျဖစ္မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလုံးပန္းႏုေရာင္သမ္းလာေလ၏။
"ဟန္ေနာ္"
သူမကိုမ်က္ေစာင္းေလးထိုးရင္းတစ္ဖက္လွည့္သြားသည့္ သြန္းမွာ လူနာေပါင္းမ်ားစြာ၏ကိုးစားျခင္းခံေနရေသာ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ဆိုတာေတာင္ေမ့ခ်င္သြားသည္။ ခ်စ္စရာေကာင္းလွ၏။ တစ္ခါတရံရင့္က်က္ၿပီးလူႀကီးဆန္သလို တစ္ခါတရံကေလးေလးတစ္ေယာက္လို။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစ ဟန္ကေတာ့သြန္းျဖစ္ေနလို႔ကိုခ်စ္သည္။
"ေဒါက္တာ"
"ရွင္"
"ေဒါက္တာ ရွင္ လို႔တစ္ခါထူးရင္ ေမာင္ တစ္ခါ႐ူး
တယ္"
သြန္း ဘယ္လိုဘယ္ပုံတုံ႕ျပန္ရမယ္မသိ။ ဟန့္ထံမွထြက္က်လာသည့္စကားလုံးတိုင္းကိုသူမရင္ခုန္ပါသည္။
သူမကိုအေၾကာင္သားေလးၾကည့္ေနေသာ သြန္း၏ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးကို ဟန္ လွမ္းညွစ္ေတာ့မွ သြန္းက သတိဝင္သြားပုံျဖင့္ ရယ္ေလသည္။
"ေဒါက္တာ"
သြန္း မထူးေတာ့ဘဲ ေျပာဆိုေသာအမူအယာေလးျဖင့္ ေမးေထာက္ၿပီးဟန့္ကိုၾကည့္ေတာ့
"ထူးေလ ေဒါက္တာရဲ႕"
"ဟန္ ႐ူးမွာဆိုးလို႔မထူးေတာ့ဘူးေလ"
"ဟန္က flirt တာေလ ေဒါက္တာ ရွင္ လို႔ထူးတာေလးကိုအရမ္းသေဘာက်တယ္"
"ဟုတ္လား"
ေမးေလးေထာက္လ်က္ပင္ သူမကိုျပန္ေမးလိုက္သည့္ အႏွီတ႐ုတ္မေလးကို ဟန္ အူယားလြန္းလို႔ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။
"ဟုတ္ပါ့ ေဒါက္တာေရ"
"ရွင္ ရွင္ ရွင္"
"ခ်စ္တယ္"
YOU ARE READING
အချစ်ကိုတွေ့ခဲ့သည်(completed)
Romanceသေလမ်းကိုလျှောက်ရမယ်ဆိုရင်တောင်မောင့်ကိုချစ်ဖို့ရွေးချယ်မယ်
