[Zawgyi]
22
သြန္း ေလးလံေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ အိမ္ထဲဝင္ခဲ့၏။ဟန္ စိတ္မပူေအာင္သာဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို႔လိမ္လိုက္ရေပမဲ့ ရင္ဘက္ကထိုးထိုးေအာင့္ေနသည္။
ကားေမာင္းလာသည့္တစ္ေလွ်ာက္လုံးလည္း သြန္း ၏ လက္မ်ားတုန္ေန၏။ကားေတာင္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရပ္လိုက္ရသည္။
သူမလက္မ်ား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လူကယ္ခဲ့ေသာ သူမလက္မ်ားျဖင့္ ယေန႕သြန္းလူသတ္ခဲ့ၿပီ။
ရင္ထဲတြင္အလုံးႀကီးဆို႔ေနသလိုျဖစ္ေပမဲ့ ျပန္ေတြးေတာ့ သြန္း ေနာင္တမရပါ။ သြန္းသာ အဲ့လိုမလုပ္ရင္ ဟန္ ဓားႏွင့္အထိုးခံရမွာ။ သြန္းဘဝပ်က္ရင္ပ်က္သြားပါေစ ဟန္ ထိခိုက္လို႔မျဖစ္ပါ။
အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း ဧည့္ခန္းတြင္ ထိုင္ေနေသာ ျမတ္။သြန္းကိုေတြ႕ေတာ့ ျမတ္ က ထလာ၏။
"ဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ"
သြန္း ျမတ္ကိုဝံ့ဝံ့မၾကည့္ရဲ။ အၾကည့္ေလးလႊဲကာ
"ေဆးခန္း လူမ်ားေနလို႔ ေမေမ"
ျမတ္သည္လက္ထဲမွဓာတ္ပုံအခ်ိဳ႕ကို သြန္းလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္ၿပီး
"ဟုတ္လား"
သြန္း၏မ်က္ဝန္းေလးမ်ားျပဴးက်ယ္သြားရ၏။ သူမႏွင့္ ဟန္ ယေန႕ဒိတ္ထားသည့္ပုံမ်ား။ ဟန္က သြန္း၏နဖူးကိုနမ္းေနတဲ့ပုံေလးေတြေရာ လက္ကိုင္ေနတဲ့ပုံေတြေရာ။
တစ္ေယာက္ေယာက္က သြန္းတို႔ကိုဓာတ္ပုံေခ်ာင္းရိုက္ကာ ေမေမ့ထံပို႔လိုက္တာထင္ပါသည္။
သြန္း မျငင္းလိုေတာ့ပါ။ တစ္ေန႕ေန႕ဒါေတြႀကဳံရမယ္ဆိုတာ သူမလည္းခန့္မွန္းၿပီးသား။
"ဟုတ္တယ္ ေမေမ သြန္း သူနဲ႕တြဲေနတာ"
ျမတ္ဟာ သက္ျပင္းကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခ်၏။ သြန္းကို အရင္ကလို ရိုက္မည္ထင္ေသာ္လည္း ျမတ္ ဘာေၾကာင့္ လက္ပါဖို႔တုံ႕ေနရတာလဲ။
ထက္ ထံမွ အနမ္းတစ္ပြင့္ရၿပီးတည္းက ျမတ္၏စိတ္တို႔ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေနသည္။ ရင္ခုန္သံသည္ စည္းခ်က္မညီ။
သို႔ေသာ္ သူမ၏ဦးေႏွာက္က ႏွလုံးသားကိုလြန္ဆန္ရမည္ဟုသာေတြးေနမိသည္။
YOU ARE READING
အချစ်ကိုတွေ့ခဲ့သည်(completed)
Romanceသေလမ်းကိုလျှောက်ရမယ်ဆိုရင်တောင်မောင့်ကိုချစ်ဖို့ရွေးချယ်မယ်
