[Zawgyi]
25
"ယြန္း ညီမေလး"
ေနာက္မွေအာ္သံနီးနီးက်ယ္သည့္အသံျဖင့္လွမ္းေခၚလိုက္သည့္ ငယ္ ေၾကာင့္ ယြန္း ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငယ္ဟာ မေျပး႐ုံတမယ္သူမထံလာ၏။ ယြန္းလက္ကို႐ုတ္တရပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"မ အက္ဆီးဒန့္ျဖစ္လို႔ဆို"
ငယ့္မ်က္ႏွာသည္ စိုးရိမ္မႈမ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္ေနပုံ။ ယြန္း၏လက္ကိုလွမ္းကိုင္ထားရာမွလည္းမလႊတ္ေသး။ ငယ္ကေတာ့ဒီတိုင္းကိုင္လိုက္ေပမဲ့ ယြန္းတစ္ေယာက္ၾကက္သီးထမိသြားသည္။
"အစ္မက မႏၲေလးကိုအစည္းအေဝးနဲ႕ေရာက္ေနလို႔ မ ဘယ္လိုေနလဲဟင္"
"မမကျပန္သတိရေနပါၿပီ ဒဏ္ရာတအားမ်ားထားေတာ့ သိပ္ေတာ့မလႈပ္နိုင္ေသးဘူးေပါ့"
ငယ္ဟာသက္ျပင္းကိုအသာခ်လိဳက္ၿပီး
"ေတာ္ေသးတာေပါ့"
ထို႔ေနာက္မွ လက္ကိုၾကည့္ေနသည့္ ယြန္းေၾကာင့္ ငယ္ လႊတ္လိုက္ၿပီး
"ေဆာရီးေနာ္ အစ္မကဒီတိုင္း..."
"ရပါတယ္ အစ္မ"
"အစ္မ... မကိုလိုက္ေတြ႕လို႔ရမလား"
ယြန္းမတားလိုပါ။ ဟန္ ႏွင့္ မေတြ႕ေစခ်င္ေပမဲ့ ဒါေတြဟာတစ္ခ်ိန္သိမဲ့ကိစၥေတြပဲေလ။
"ဟုတ္ကဲ့ရပါတယ္"
ငယ္က မဆိုင္းမတြပင္
"အစ္မကားနဲ႕ပဲသြားရေအာင္ ညီမေလးလည္းတစ္ခါတည္းလိုက္ခဲ့ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဒုတိယအႀကိမ္ ငယ့္ေဘးထိုင္ရမည္ကို ယြန္းစိတ္လႈပ္ရွားမိျပန္ပါသည္။ ငယ္ႏွင့္ထိေတြ႕ခ်ိန္တိုင္း ယြန္း၏ခံစားခ်က္မွာ တစ္မူထူးျခားေနသည္။
အသက္၁၉ႏွစ္အ႐ြယ္ ယြန္းသည္ အခ်စ္ကိုေသခ်ာနားမလည္ေလာက္ေပမဲ့ ေသခ်ာသည္မွာေတာ့ သူမ အခ်စ္ကိုစေတြ႕ေနၿပီ။
တစ္လမ္းလုံး ယြန္း ငယ့္ကိုေငးေနမိျပန္၏။ သူမႏွလုံးသားသည္လည္း တစ္ခ်ိန္လုံးစီးခ်က္မညီစြာခုန္ေပါက္ေနသည္္။
ယြန္း ရင္ဘက္ကိုကိုင္ေနသျဖင့္
"ညီမေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ ေနမေကာင္းလို႔လား"
YOU ARE READING
အချစ်ကိုတွေ့ခဲ့သည်(completed)
Romantikသေလမ်းကိုလျှောက်ရမယ်ဆိုရင်တောင်မောင့်ကိုချစ်ဖို့ရွေးချယ်မယ်
