SAPLANTI

1.Bölüm:"Yağmuru Sev''

Bölümler 16 Temmuz 2015'te düzenlenmiştir. İlk bölüm giriş niteliğinde olduğu için uzunluğu kısadır ve betimlemelere fazla yer verilmemiştir , hepinize iyi okumalar dilerim.

-

Divergent'ı izledikten sonra uyumanın yan etkisi olarak rüyamda Theo James ile öpüşmek üzereydim,annemin cırlaması sayesinde sadece rüyamda görebileceğim şeyi de görememiş oldum.

Dünya üzerinde ki şanslı insanlara tepki olarak doğdum. Adım Sahra , 6 Mart 1996 doğumluyum. Bu sene lisenin sonuncu sınıfını bitirerek üniversite hayatıma küçük bir adım attım , bir sene yaşadığım sıkıntılar yüzünden sınıfta kaldım. Bade ve Emir Demir'in tek çocuklarıyım fakat annemle babam çocuk yapmak için gerekli çalışmalara her gece düzenli olarak tam gaz devam ediyorlar.

Genel olarak beni tanımlayacak üç kelime olsaydı ; asosyal , inatçı ve soğuk olurdu. Hepsi olumsuz özelliklerdi , bünyem olumsuzluklarla dolup taşıyordu. Aslında asosyalliğim ve inatçılığımda mutlu olsam da soğukluk biraz kötü bir şeydi fakat elimde olan bir şey değildi. İnsanlarla konuşurken ister istemez geriliyordum, bende bu yüzden onlarla konuşmama kararı almıştım.

Haksızlığa ve yalana asla tahammülüm yoktu , biri bana hak etmediğim bir laf söylerse oturup onu dinlemez karşılığını verirdim. Efnan benim aksime o kişi kimse döverdi ama ben, kesinlikle şiddete karşıydım.

Ev halkından bağımsız kendi odasında yaşayan o kız bendim , ailemle ilişkilerim hiç bir zaman iyi olmamıştı. Sebebi aile dramları değildi , babam annemi aldatmamıştı veya bizi asla dövmemişti. Tek sebep ailemin sahip olduğu karakterler ile benim karakterimin uyuşmamasıydı, bu yüzden paylaşacak bir şeyimiz yoktu.

''Sahra!Hadi uyan , Adem ve Sevgi geldi.''diye bağırdı annem.

''Adem'le Sevgi kim yahu?''dedim , gözlerimi ovuşturarak açmaya çalışırken. Sabah 'Günaydın kızım , kahvaltı hazır.' diye uyandırıldığım bir gün gelecek miydi acaba?

''Kızım Ersoy'lar yok mu hani?Babanın iş arkadaşı Adem , hadi hazırlan.Oğlu da geldi bu arada, düzgün bir şeyler giyin.''

''Aman ne büyük olay!Sanki sadrazamın-''dediğimde annem , elini ağzıma koyarak beni susturdu. Ölümcül bakışlarını attıktan sonra ellerini ağzımdan çekti.

''Çok ayıp! Sakın başkalarının yanında söyleme böyle şeyler.''dedi ve topuklu ayakkabılarının zeminde bıraktığı sinir edici ses ile birlikte odamdan çıktı. Annemin klasik bir son dakika gollerinden birine daha denk gelmiştim. Bugünde tıpkı diğer günler olduğu gibi uykumdan annem tarafından uyandırılmıştım , bugünün tek farkıysa evde misafirler olmasıydı.

Hayatıma dair tek aksiyon; sevdiğim bir serinin yeni kitabının çıkması , sevdiğim dizilerin yeni bölümlerinin yayınlanması ve Efnan'la dışarıya çıkmaktı. Şu an ki aksiyonum ise babamın iş ortağını ve ailesini güzelce karşılamaktı ki bu benim için en zor olanıydı.

Ben kahvaltıya inmesem yokluğumu fark eder miydiler acaba? Ah , tabi ki fark ederdiler.Annem ve babamdan bahsediyoruz , kontrol manyağı güzel ailem!

Üzerimde ki siyah saten geceliği çıkarttım ve yatağımın üstüne fırlattım , annem odama girince yine ne kadar dağınık olduğuma dair bana bir konuşma yapacaktı ama şu an pek umursadığım söylenemezdi. Zaten gece yatarken o geceliği giyinecektim , katlayıp dolaba koyunca ne olacaktı ki? Benden izinsiz biri odama girecekte değildi , küçük geceliğimin kime ne zararı vardı?