Pretending To Be My Weak Twin-Sister {S1 COMPLETED}

chapter 53

Callista's POV

Pagkababa ng Private Jet ay Isang Napakalaking Hotel Ang Bumungad saakin. Kakaunti lamang Ang Tao. Sa harap ay Ang Mga Empleyado ng Hotel na siyang sabay-Sabay na Nag yukuan saamin.

"I'm so Glad to see your Black hair again after so many Years of Having a Bloody Hair Color, Devon". Bulong ni Friston dahilan para Sikuhin ko Ang sikmura Niya. 'H*ll yeah! I forgot to Colored my Hair'.

"Shut up!".

Mariin siyang napangiwe sa sakit subalit Hindi siya nagpahalata sapagkat napakaraming Tao Ang Nakatingin saamin.

"It was an Honor to have you as Our guest for To night, Chairman Rafa". Nakangiting pagbati ng Isang babae na siyang nangunguna sa hanay ng Mga Empleyado. Sa tantiya ko'y nasa Edad 40+ na ito.

"Maraming Salamat din Lady Macbeth". Lolo Raf.

"Oh by the way.. this young And Gorgeous Lady must be your Granddaughter?".

Malakas na tumawa si Lolo Bago Tumingin saakin.

"Yeah She is". Animoy proud na Anas ni Lolo na Ikinangite ko.

"She really looks like Helena Devonie". Aniya na siyang ikinatigil ko. "You're really look like your Mom". She added.

Muling malakas na Tumawa si Lolo. Marami pa silang Pinag Usapan Bago kami Tuluyang Pumasok ni Lolo sa Loob. Banda sa may Guess Area ay Napakaraming Tao na Ang Bumungad saamin. Isa-Isa nilang Binati si Lolo. Lahat sila ay nakasuot ng Mga mamahaling Damit at Alahas.

Masiyado nang Naging Busy si Lolo Kaya Naman minabuti ko nalang muna na Maglakad-lakad hanggang makarating ako sa Isang Garden. Napaka Ganda doon at napakaraming Mapupulang Rosas na Siyang Aking Paburito.

Sa paglalakad-lakad ko doon ay Bumungad saakin Ang Isang puntod. Napako Ang Paningin ko sa pangalan na nakasulat doon.

'Helena Devonie Y. Shaffiero '.

"Siya Ang Taong Gusto Kong Ipakilala sayo, Devon.. Ang mama mo". Anas ni Lolo na siyang Nasa may Likuran ko na Pala sa Mga Oras na iyon.

******

Matapos Kong Makita Ang Garden Kung saan nakalibing si Mom ay dinala ako ni Lolo sa Isang Kwarto sa Pinaka Taas ng Hotel which is the 10th Floor. Nakita ko Mula roon Ang Napakaraming imahe ng Isang Babae. Napaka Ganda Niya at Kamukhang kamukha namin siya ni Hailey.

' Helena Devonie Shaffiero..'.

Mapait akong Ngumite habang nakatitig sa Mga larawan niya. Sobrang bigat ng Dibdib ko Kaya Naman napag pasiyahan Kong Pumunta muna sa Rooftop ng Hotel.

"Are you okay?". Tanong ni Friston Bago inabot saakin Ang isang stick ng Yosi. Kinuha ko iyon Bago Sinindihan. Ibinuga ko Mula sa Itaas Ang Makapal na Usok na galing sa aking bibig.

"Wala Namang magbabago kahit sabihin Kong Hinde". Ngumiwe ako.

Friston just look at me and Smile.

"Malay mo naman.. Gumaan Yung Pakiramdam mo?". Aniya.

Hindi ko na siya sinagot pa at nag patuloy sa paninigarilyo habang Nakatitig sa kawalan.

"I know you want to be alone.. Sige pupunta muna ako Kay Chairman". Aniya Bago Tuluyang umalis.

Matapos marinig Ang Mga sinabi ni Lolo ay Hindi na iyon nawala pa Sa isipan ko. Namatay si Mom pagkatapos Niya kaming isilang ni Hailey.

"Hindi ko alam na naninigarilyo ka pala..".

Marahan Kong Nilingon Ang Pamilyar na Boses na iyon Mula sa aking Likuran. Bumungad saakin si Eros. Naka suot siya ng Black Leather jacket habang nakakulot Naman Ang kaniyang Buhok. May itim siyang Hikaw sa Kaniyang kaliwang Tainga. Napakagwapo nya.

"A-Anong ginagawa mo dito?". Takang tanong ko sa kaniya.

"Isinama ako ni Dad sa Isang Venue dito sa Hotel to meet our New Clients". Nakangiting aniya Bago Tuluyang tumabi saakin.

'Mabuti na lamang pala at Hindi ako nag Kulay ng Buhok ngayong araw'.

"I see..". Sagot ko Bago marahang tumingala sa kalangitan at pinagmasdan Ang Buwan.

'Mom..".

"Are you Crying?". Nilingon ko si Eros sa tanong Niyang Iyon. Doon ko lang Napagtanto na may Luha na palang pumapatak saaking Pisnge. Sobrang bigat ng Pakiramdam ko na Hinde ko maintindihan.

"N-No..". I immediately wipes my tears.

"You are Free to Cry all you want, I can be blind for tonight". Sinserong aniya Bago inabot saakin Ang Isang Panyo. Iyon Yung Panyo na may Initials ko na Nakita ko sa Kwarto ni Eros dati.

Hindi ko alam subalit Unti-Unting Nagbagsakan Ang Mga Luha ko sa Mga Oras na ito. Muli Kong tinanaw Ang Buwan at Tuluyang Nag Paanod sa Matinding Imosyon na nararamdaman ko. Walang ni Isang salita Ang Lumabas sa bibig ko. Tanging Hagulhul lamang at Matinding Paghikbi.

'Miss na Miss ko na Ang mama ko..'.

I Cried as Loud as I could. This is the first time I cried with someone at Hindi ko akalaing si Eros pa Ang makakasaksi nito.

Ilang sandali lang ay Nararamdaman ko na lamang ng Yakapin ako ni Eros ng mahigpit habang Marahang Inaalo.

"I am Sorry..". Mahinahong Aniya Bago mas Hinigpitan Ang pagyakap sa akin. Doon ako tahimik na Umiyak sa Mga Balikat ni Eros.

I feel his Warmth, His Emotions and Sincerity.

"Mama ko...".