Professional Actor [Completed]

Part-22 (Zawgyi)

"ဖယ္ေတာ့... ငါအသက္ရႉက်ပ္ေနၿပီ။"

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားသူေၾကာင့္ စံကပဲ ေျပာလိုက္ရေတာ့သည္။သူကေတာ့မသိေပ စံက
ေတာ့ အမွန္တစ္ကယ္ကိုပင္ အသက္ရႉက်ပ္လာတာျဖစ္၏။

စံ၏အေျပာေၾကာင့္ သူကလည္း တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖက္ထားရာမွ အနည္းငယ္မွ်ေတာ့ ေျဖေလွ်ာ့ေပး၏။သို႔ေသာ္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ေပ။

စံ သူ႕ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ သေဘာက်သလို ႏႈတ္ခမ္းတြန႔္႐ုံ တစ္ခ်က္ၿပဳံး၏။ထို႔ေနာက္...

"႐ႊတ္...."

ပါးျပင္ကို ငုံ႕နမ္းလိုက္သည္မွာ လ်င္ျမန္လြန္းသည့္အရွိန္ျဖင့္။

မေနတတ္သလို ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ မဆီမဆိုင္ အနမ္းခံလိုက္ရ
သည့္ပါးျပင္ကို လက္ဖဝါးႏွင့္ ပြတ္လိုက္မိလွ်င္

"ခင္ဗ်ားက တစ္ကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။"

"ေတာ္ေတာ့"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ... ခင္ဗ်ား ရွက္လို႔လား။"

"ငါက အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ နားေထာင္ေနက်မဟုတ္ဘူး။"

"ဟာ... ဒီေကာင္ကေရာ အဲ့လိုေတြ ေျပာေနက်လိဳ႕ထင္လို႔လား။"

"မသိဘူးေလ.."

"............"

တစ္ဖက္ကိုအၾကည့္လႊဲရင္း စံကေျပာလိုက္လွ်င္ သူကလည္း
အသံ ထြက္႐ုံမွ်သာ ရယ္သည္။

"ေခါင္းသုတ္ေပး...."

တဘက္တစ္ထည္ကို စံ့လက္ထဲကိုထည့္ေပးရင္း ေျပာလာသူေၾကာင့္ စံလည္း ေရစိုေနဆဲျဖစ္သည့္ သူ႕ေခါင္းကို အခ်ိန္တစ္ခု
အထိ သုတ္ေပးလိုက္ရ၏။

"ရၿပီ..."

စံ့အေျပာေၾကာင့္ သူကလည္း စံ့လက္ထဲကတဘက္ကိုယူကာ
ထိုင္ေနရာမွ ထသြားေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ အဝတ္လဲခန္းထဲသို႔
ဝင္သြားကာ အဝတ္လဲၿပီး ျပန္ထြက္လာ၏။ထိုအခ်ိန္တြင္ စံသည္
လည္း အိမ္ျပန္ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။

"ငါျပန္ေတာ့မယ္...။"

ဧည့္ခန္းနားေရာက္လာသည့္ သူ႕ကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေျပာ
လိုက္၏။ထိုအခါ သူကလည္း စံ့အနားကိုေရာက္လာကာ