"ျပန္လာၿပီေပါ့ေလ"
႐ုံးခန္းထဲဝင္လာသည့္ စံ့ကိုၾကည့္ရင္း ေနယံကေျပာ၏။စံ ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္ ႐ုံးခန္းထဲတြင္ ေနယံတစ္ေယာက္တည္းရွိေနတာျဖစ္သည္။ဂုဏ္ရွိန္ဝါ၏ မန္ေနဂ်ာႏွင့္ ေဝယံတို႔ မရွိေတာ့ေပ။
"မင္း ျပန္ၿပီမွတ္ေနတာ။"
အလုပ္စားပြဲဆီသို႔မသြားေသးဘဲ ေနယံထိုင္ေနသည့္ဆိုဖာတြင္ ဝင္ထိုင္ရင္းေျပာလိုက္လွ်င္
"အင္း မျပန္ေသးဘဲေစာင့္ေနတာေလ။သူငယ္ခ်င္းနဲ႕အတူ ေန႕လယ္စာသြားစားမလားလို႔။အခုေတာ့ ျပန္ေတာ့မွာပါ။အတူသြားစားဖို႔အတြက္ အေဖာ္ကေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့။"
စံ ႏႈတ္ခမ္းကိုတစ္ခ်က္မဲ့ျပပစ္လိုက္သည္။ထိုအခါ ေနယံက
သေဘာက်စြာရယ္၏။"သူလည္းသနားပါတယ္ ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့ကြာ။"
"မသနားပါဘူး"
"မင္းကေနနိုင္တာက်လိဳ႕.."
"ေနနိုင္တယ္"
"ျပပါအုံး ေနနိုင္တဲ့မ်က္ႏွာႀကီး"
ထိုစဥ္ ဂုဏ္ရွိန္ဝါကေရာက္လာ၏။တံခါးကိုမေခါက္ေတာ့ဘဲ
ခ်က္ခ်င္းဝင္လာျခင္းျဖစ္တာမို႔ ေနယံက ေျပာလက္စ စကားကို
ရပ္လိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္ ရယ္က်ဲက်ဲမ်က္ႏွာျဖင့္"ဒါဆို ငါျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ စံ"
"ေန႕လယ္စာသြားစားၾကမယ္ဆို"
"ေတာ္ပါ ငါလူပိုအျဖစ္မခံနိုင္ပါဘူး"
"............."
"အားလုံးၿပီးသြားရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။အဲ့ေတာ့မွ ငါ့ဆီလာခဲ့ေတာ့။"
"အင္းပါ ေကာင္းေကာင္းျပန္"
ေနယံက ေခါင္းညိတ္ျပၿပီးေနာက္ ႐ုံးခန္းထဲကထြက္သြားၿပီျဖစ္သည္။
ထိုအခါမွ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္တစ္ေယာက္က လႈပ္ရွားလာေတာ့သည္။
"ခင္ဗ်ား အလုပ္ၿပီးၿပီမလား"
"မၿပီးေသးဘူး"
"မၿပီးေသးလည္းထားခဲ့ ေန႕လယ္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီေလ။"
"ငါဗိုက္မဆာေသးဘူး"
"က်ဳပ္ဆာတယ္ေလ"
"မင္းမန္ေနဂ်ာနဲ႕သြားပါလား"
YOU ARE READING
Professional Actor [Completed]
Romansa[Own Characters & Own Creation] [BL Story] [Drama & Romance] [1.5.2023] ➡️ [1.12.2023] Credit to owner for the cover photo.