Czarna Suknia

Dwie osoby, dwie kurwy

Przyjechaliśmy do domu Nathana, późnym wieczorem. Było już tak ciemno, że jedyne co się wyróżniało to białe gwiazdy. Piękne małe światełka, które rzucały się w oczy.
Nathan wchodził po białych, marmurowych schodach wyglądając przy tym bardzo elegancko. Akurat w tym momencie przypomniała mi się pewna sytuacja.
- Pamiętasz jak właśnie tutaj. - Stanęłam na trzeci schodek. - Poznałam twoich znajomych, czułam się wtedy jak Pani tego świata. - Zrobiłam obrót wokół swojej osi i upadłam na klatkę piersiową Barkera.
Wcale nie specjalnie.
- Bardzo dobrze to pamiętam, ponieważ wtedy wyglądałaś, przepięknie. Nie mogłem oderwać od ciebie wzroku. - Ucałował mnie w czoło. - Mówię poważnie, zawsze jak ciebie widzę to nie odrywam od ciebie wzroku. - Czułam jak ogromny uśmiech pojawia się na mojej twarzy. Za to właśnie go kochałam. Za to, że nawet w naj mniej spodziewanym momencie on ci powie cudowny komplement. Nawet kiedy się tego najmniej spodziewasz.
Uroczo.
Nathan otworzył mi drzwi, a ja w zamian łagodnie się uśmiechnęłam. Jednak uśmiech mi zszedł gdy zobaczyłam stojącego na środku kuchni Henrego i jego syna Charlesa.
To będzie zajebście.
- dzień dobry, panie Barker. - Ściągnęłam szpilki i odłożyłam je obok reszty butów i zetknęłam, na mało zaskoczonego Nathana. Podeszłam do krzeseł, które stały przy wyspie i usiadłam obok Charlesa i szturchęnelam go w ramię. - Siemanko. - Puściłam mu oczko, a on się, kpiąco uśmiechnął. Wspaniale.
- Wiecie dzieci. - Zaczął Pan Henry, a swoje spojrzenie skupił, centralnie na mnie. - Jesteście, za ręczeni. Ty kończysz studia. Chodzicie na imprezy, które też odbywają się do jakiejś pojebanej godziny, a ja potem nie chce słuchać, jak pierolone łóżko obija się o jakieś ściany. - Spojrzałam na Charlesa, który wydał się bardzo rozbawiony sytuacja, ale ja nie za bardzo bo to ja mówiłam Nathanowi, że trzeba łóżko odsunąć. Jednak pan wszelki wiedzący powiedział nie jebać i o to proszę. Nawet jego ojciec wiedział, że się jebaliśmy.
- W związku z tym, ogarnąłem wam dom - Niech kurwa pan się określi, co oznacza dla pana " dom " bo jeśli to jakaś willa z luksusami to wchodzę w to. - Jest to duży dom z basenem i z widokiem na plażę, sterdzilam, że to odpowiednie miejsce dla młodych par. - Pościł Nathanowi, oczko poczym on sposcil wzrok i delikatnie się uśmiechnął. Chciałbym rozumieć tak np. Matmę w podstawówce jak to teraz.
Jednak, życie nie jest tak proste.
Poprawiłam się na krześle i spojrzałam się na dzbanek z wodą, który stał centralnie przy moim łokciu.
- Brzmi bardzo fajnie, ale dom jest w stanie deweloperskim czy jest już ogarnięty w środku. - Zrobiłam dwa koliste ruchy na blacie dłonią. Henry skiną głową, a ja spojrzałam na Nathana, któremu chyba podobała się ta propozycja. 
- Jutro tam pojedziecie, umówiłam tam na miejscu dwie projektantki wnętrz, napewno wam dobrze doradza. - Uśmiechną się uroczo, a Nathan zrobił głęboki oddech i odsunął się od blatu.
- Dobrze jutro pojedziemy tam z rana. - Rzucił i podszedł do mnie i ucałował mnie w głowę. Ja natomiast lałam wodę do jednej ze szklanki, która stała u boku dzbanka z wodą. Wzięłam łyk i wstałam z krzesła.
- Dobranoc. - Uśmiechnęłam się i ruszyłam śladem Barkera, który już zapewne leżał w swojej sypialni, przeglądając Instagrama. Ostatnio bywałam w tym domu tak często, że faktycznie, mogło to się stać małym problemem dla Henrego i jego żony. Przecież, trzymanie praktycznie dorosłe osoby u siebie w domu, które chodzą na imprezy schalni jak nikt normalny, to napewno nie musi być fajne.
Nie wiem czy chce dzieci.
Otworzyłam, drzwi do sypialni, a moim oczom ukazała się sylwetka Nathana, który był bez koszulki
Zrobilo się gorąco, czy to on jest gorący ?
Boże, ale to było suche.
Ale przyjaciółka, by poleciała.
Odstawiłam szklankę wody na komodę, która stała przy drzwiach i odkrząknęłam.
-  A co ty taki rozebrany gorąco ci, czy to może z nadmiaru ciepła mojego ciała ? Bo zauwarzyłam, że gdy tu weszłam się odkryłeś. - To był drobny szczegół. Malutki, ale chciałam go zagadać.
Because why not ?
- Oczywiście, zrobiło mi się gorąco, ponieważ ty się tu pojawilas. - Posłał mi zadziorski uśmiech, a ja go odwzajemniłam i przewróciłam oczami.
Poszłam, w kierunku łazienki i poszłam ogarniać moje włosy, które były w ciężkim stanie. Nawet myślałam i ich ścięciu. Może jak się tam przeprowadzimy to zetnę.
Zaczynamy nowe życie.
Rozczesałam je z wielkim trudem i włożyłam, różową satynową piżamkę.
- O i jest nasza księżniczka. - Uśmiechną się Nathan, po czym odłożył na słynną szafkę nocną, w której trzyma " gumy awaryjne "
- Na, królowa trzeba czekać. - Uśmiechnęłam się, a potem cofnelam się bardziej do szafki na przeciwko łóżka delikatnie przy kucnełam
- Co ty robisz ? - Uniósł brew.
- Lecę do ciebie.
Po czym z rozbiegu wskoczyłam na łóżko. Odbiłam się na materacu i zaczęłam się śmiać.
- Boże jaką ja sobie głupią dziewczynę wybrałem. - Przewrócił oczami.
- Ej, nie pozwalaj sobie. Poza tym napewno mądrzejsza niż ty. - Leciutko dotknełam jego czubek nosa, a następnie wtulilam się w jego ciało. Czułam pod szyją jego napiętą rękę. Obserwowałam jak przegląda relacje naszych znajomych.
Wstaliśmy wcześnie, rano i ogarnialiśmy się nie kontaktując świata rzeczywistego. Nathan, nawet nie mógł szczoteczki do zębów dobrze złapać i w taki sposób wleciała u do kibla, a kiedy ja chciałam ją wyciągnąć to ten jeb nacisnął przycisk i woda się spuściła, a ja miałam całą mokra rękę od wody z kibla nie ma jak zacząć super dzień.
Wyszliśmy przed dom, a moja reakcja na samochód, którym miałam jechać. Była tak śmieszna, że Nathan się super bawił i zacząć się śmiać. Chociaż on mówił, że będzie dziś bardzo poważnym człowiekiem.
No zdecydowanie mu coś nie wyszło.
Przede mną stanął Mercedes - AMG GT 4 - Door Coupé. No piękne auto. Zwłaszcza, że czarne, matowe.
Nathan otworzył mi drzwi, a ja podwinęłam swoją czarną sukienkę do kolan, żeby przypadkiem jej nie upieprzyć, ponieważ u mnie jest to bardzo możliwe. Usiadłam na miejsce, a Barker usiadł obok mnie po stronie kierowcy. Mieliśmy przed sobą około cztery godziny drogi więc trochę nam się zejdzie.

- Ile ty w ogóle miałeś dziewczyn. - Zapytałam, bo po 3 godzinach spania zebrało mi się na pytania.
- Nie wiem, może z 8? A może 9? - Odpowiedział, spoglądając to na mnie to na drogę.
Odpowiedzialny kierowca.
- Co ile ? Japierdole, ciekawie się bawiłeś. - Uśmiechnęłam się i przetarłam dłonią twarz.
- A ty co ? Ile miałaś tam swoich chłoptasiów ?
- No nie wiem 3 ?
- Co tak mało, myślałem, że na ciebie to wszyscy lecą. - Zaśmiał się.
- No nie koniecznie. - Przewróciłam oczami.
- Dobra, zatrzymamy się na jakąś kawę może ? - Zapytał po czym wklepał najbliższą stacje benzynową. Te miejsca, kojarzyły mi się tylko z zdezorientowaną miną kasjera, który nie wiedział co się dzieje.
- No, w sumie to całkiem dobry pomysł, ja nie kontaktuje tak zbytnio. - Zaśmiałam się, a potem zetknęłam przez okno. Mój wniosek na temat Włoch jest taki, że jest to piękny kraj.
Nathan wyszedł z auta i poszedł po dwie kawy. Ja siedziałam w aucie i przeglądałam Instagrama. Jednak w moje oczy, rzuciła się ikona relacji mojego byłego, który w ogóle nigdy nie był aktywny na Instagramie, a tym bardziej nie wstawiałz żadnych relacji.
Dobra sprawdźmy co ten chujec wstawił za zdjęcie.
Kliknełam i się naprawdę obsrałam. Było na relacji jego zdjecie, a na nim napis " Miłego mieszkania..... Emmo " moje serce zabiło szybciej gdy, przeczytałam moje imię. Skąd on wiedział, z nikim dawno nie rozmiwalam jeśli chodzi o osoby z Anglii.
Skąd ?
Takie myśli, zajęły całą moją głowę. Jednak zrobiłam dwa szybkie oddechy, gdy zobaczyłam, że Nathan zmierza do samochodu z dwoma kawami i jednym croissantem.
- Jestem i trzymaj. - Podał mi kawę i croissanta. - Dobra, jedziemy. - Spojrzał na mnie i zmarszczył brwi. - Coś się stało mysza ? - Położył dłoń na moim udzie, a mnie przeszły przyjemne ciarki.
- Nie wszystko w porządku. Jedziemy komu w drogę temu czas. - Uśmiechnęłam się delikatnie i wyciągnęłam z torebeczki przekąskę. On zrobił głeboki oddech i odpalił silnik.

Wysiedliśmy z samochodu, w dobrych humorach, podczas jazdy Nathan opowiadał mi jak, rzucił Charlesa drewnianym klockiem, a potem Charles oddał mu czteroma kolckami. Cudowne dzieciństwo.
Moim oczom ukazał się duży dom, cały biały z emelantami jasnego drewna. Do drzwi prowadziła, ściezka zrobiona z betonowych płytek, wokół zostały wysypane drobne, białe kamyczki, a pomiędzy tym wszystkim były posadzone rośliny i to takie nie małe, tylko takie już dosyć rozwinięte. Podeszliśmy do drzwi dobrze się rozglądając. Nathan otworzył czarne drzwi, a ja weszłam za nim.
Przywitał nas, szeroki korytarz, ktory prowadził nas do otwartej przestrzeni. Poszliśmy w tamtą stronę. Jednak Nathan stanął jak wryty przed wejściem do miejsca, którym mogła bym nazwać salonem. Zrobiłam to samo gdy zobaczyłam mi znajome twarze.
Harper i Nicole stojące obok siebie w białych sukienkach z brązowaymi skórzanymi paskami. Harper trzymała w dłoni tablet, a Nicole stała z rękoma założonymi na udach. Uśmiechnęły się szyderczo.
Nie wierze dwie osoby, nie przepraszam dwie kurwy w jednym pokoju.