Kimileri denizlerin aslanı,
Kimileri evladım,
Kimileri Mehmetçik,
Kimileri ise vatan sağolsun der.
Hırçın dalgalı deniz kırmızıyı kucakladı, deniz karmen denizine dönüştü.
"Yemin ederim ki Helen, değil seni yunan askerleri tüm dünya benden almaya ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HELEN LİTA SİDEROS.
19.09.2023 başlama tarihidir.
Başlamatarihinizi yazın💖
Yorum atmayı ve vote vermeyi unutmayalım..
[ "2013 senesi: Yunanistan- ikerya adası.]
[Helen'in ağzından]
Karanlıkta açar mıydı bir çiçek? Güneşsizlikten bitap düşer ve yapraklarını yavaşça gövdesinden ayırır mıydı? Hiç küser miydi güzelliğine? Karanlık onu içine çeker ve hayata tutunduğu köklerinden eder miydi onu? Ederdi. Karanlık derin bir kötülük sarmalıydı etrafında tüm güzelliği gölgeleyecek ve onu zifiri siyaha mahrum bırakacaktı. Karanlığa tutsak çiçekler yaşamazlar diye anlatırdı babam. Her çiçek her yerde yaşayamaz derdi. Tıpkı insanlar gibi. Başka bir vatanda nefes alamazlarmış. Yok olur, küsermiş yaprakları.
Siz ne olursa olsun yapraklarınızı hayata karşı küstürmeyin, kökleriniz her zaman bir umutla yeşersin ve olduğunuz toprağa tutunun,başka yerde yaşama tutunamazsınız derdi. Benim vatanım Yunanistan topraklarındaydı. Köklerim buraya salınmıştı. Nefes alabildiğim tek vatan burası babamın,annemin ve kardeşlerimin yanıydı.
Adamız küçük olsa da büyük insanları barındırıyordu. Birbirine sevgiyle bağlı, umutsuzluğun olmadığı, neşenin eksik olmadığı, ruhun gıdası müziğin dudaklardan eksilmeden nüksettiği ve ne olursa olsun birbirine sevgiyle bakan gözler vardı burada. Kötülük yoktu, rengarenk renk cümbüşü içindeydi her yer. Karanlık buraya sızamamaştı daha. İçine hapsedip soldurmamıştı.
Korkuyordum. Tıpkı diğer adaların başına gelen kabusları yaşamaktan çok korkuyordum, korkuyorduk. Babam her ne kadar belli etmese de bizi kaybetmekten çok korkuyordu. Korkuyordu ki evin altına zamanı gelirse diye eğer bir sığınak yapmıştı bizi saklamak için.
Yeni bir terör faaliyeti dedikodusu dolaşıyordu yurdumun topraklarında. Adalara, köylere saldırılar düzenliyordu soysuzlar. Erkek çocuklarını askeri orduya, kız çocuklarına ise ya tecavüz ediyorlar ya da kendilerine köle yaparak kız çocuklarının hayatlarını karartıyorlardı. Bunun için belli operasyonlar düzenleniyor hatta kurtarabildikleri çocukları "Sideros Spíti Tis Agápis" bünyesinde sahiplenip çocuklara iyi bir gelecek sunuyorlardı.
Fakat bitmiyordu, doymuyorlardı. vatanımı kendi milleti kan kırmızısına boyuyordu. Denizlerimiz cansız bedenler mezarlığıydı. Artık huzur vermiyordu,mavi deniz. Kan kokuyordu her yer, katiller kana susamış aç köpek gibilerdi. yetmiyordu, durmuyolardı, kimse sesimizi duymuyordu, duyuramıyorduk.
