Karmen Denizi

22.Özgürlüğün yaktığı nefes

2023 senesi, Yunanistan-Türkiye Toprakları.

Doja cat- woman.
Bishop Briggs- River.
Payam Türk- Menem Türk.
Perde'nin Ardındakiler- Ankara'yla bozuşuruz.
&
Yorum yapmayı ve oy kullanmayı lütfen unutmayalım 💖🦋
&

[Asil'in ağzından,]
Sular bana ev değil miydi? Nefes aldığım o güç, kopulmayacak bir bağ ile bağlıydım. Mesleğim suların altında bir hayat sunuyordu, nefes alabildiğim tek yer orasıydı.

Ne demişti Christopher Marlowe; Tanrım lütfet, onunkiyle sona ersin günlerim, onunla ölüp tekrar onunla yaşayabileyim.

Seninle yaşamak yunan kızı, yıllardan istediğim tek dilek buydu, tek dua. Eğer ki seninle yaşamak bana hayatım tarafından verilmeyecek bir haksa bu hayatı daha fazla neylerdim ki?

Sana vatanım dedim, kalbin benim vatanım dedim. Eğer ki o kalp atmıyorsa benim ruhumun yanında, vatanımdan sürgün yemişimdir. Vatansız kaldım, yunan kızı beni vatansız mı bırakmak amacın?

Denizlerin aslanı Asil Kaan Bozdağ, Atina'nın hırçın dalgaları karşısında bir şey yapamayacak kadar güçsüz kılan neydi Helen? Benim dengemi bozan bu şey neydi? Seni dalgaların kurbanı edemezdim, etmemeliydim. Yeniden vazgeçilen sen olmamalıydın.

Beni uzakların ellerine koyma demiştin, Helen. Şimdi neden uzaksın bana? Neden kendini uzaklara teslim etmeye bu kadar meraklısın? Uzaklarda kalma, Helen daha bedeninin sıcaklığı dün gece kollarım arasındayken beni yeniden tenimin soğukluğunda üşütme, yalvarırım, yaşa, diren ve bana geri dön.

Dakikalar içinde gerçekleşen olay ardından herkes bir transa girmişti. Saniyeler içinde askerlere talimat verip Atina'nın sert dalgaları arasına evlatlarımın her birini araması için denize dökmüştüm. Saatlerdir denizin serin sularında sırayla atlıyor ve onu arıyorduk, bedenini. Onun bedeni kendini neden bu kadar iyi saklıyordu? Suların altı bana neden yardımcı olmuyordu?

Sürekli suya dalıyor ve son nefesimi tüketecek kadar suların altında bedenini arıyordum. Şimdi zorla tim tarafından çıkarılmıştım. Kara'nın elleri omuzlarımda durdu. Sesinde ki umutsuzluk kulaklarımı yavaşça işitiyordu, gerçeği duymayacak kadar sağır kalmak istiyorum, duymamak, kimseyi duymayacak kadar sesli bir gürültünün kurbanı olacak ve onları duymamazlıktan gelecektim.
"Komutanım " derin bir nefesi soludu. "Gece çökecek ve alınan bilgilere göre bugün denizde bir fırtına bekleniyor. " Tek kaşım havada bir şekilde ona döndürdüm bakışlarımı. "Yani?" Buradan öylece çekip gitmemi beklemiyorlardı değil mi?

Sıkıntılı bir nefesi dudakları arasından çıkarttı. Kendisini görmem adına önümde durdu. "Yanisi bir an önce bu gemiden ayrılıp karaya dönmemiz gerek. " Histerik bir kahkaha dudak aramdan sızdı. "Gitmekte özgürsünüz, çocuklar. Ben buradayım,kalıyorum."

Dişlerimi birbirine bastırdım. "Helen'i bulmadan buradan bir dakika bile ayrılmıyorum." Kara onu daha fazla görmem adına önümde diz çöktü. Kara'nın gözleri elalarıma derin bir şekilde bakıyordu. "Şu an istesek de bulamayız, anlayın o çoktan öl" Tamamlamasına izin vermemek adına suratına geçirdiğim yumruk ile sendeledi.

Ses desibelim kontrolsüzdü. "Kes sesini Üsteğmen. O sesini kesmezsen ben senin o sesini kesmesini bilirim." Çıldırmış gibi ayağa kalkmış hepsinde gözümü gezdiriyordum. İçimde ki yangın yüreğimi dağmalıyordu.

Ela gözlerime dinen bulanıklık, ağlayacağımın habercisiydi. Umursamıyordum, ilk defa gerçek duygularımı yaşamak istiyordum.

İki elimi daha yeni kestirdiğim üçe vurulmuş kafama koydum. Hepsinde gezinen gözlerim, bana baktıkları o bakışlar ardındaydım. "Terk edeyim istiyorsun öyle mi?" Histerik bir kahkaha. "Fırtına çıkacakmış öyle mi Lodos timi!"