Kimileri denizlerin aslanı,
Kimileri evladım,
Kimileri Mehmetçik,
Kimileri ise vatan sağolsun der.
Hırçın dalgalı deniz kırmızıyı kucakladı, deniz karmen denizine dönüştü.
"Yemin ederim ki Helen, değil seni yunan askerleri tüm dünya benden almaya ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
LODOS TİMİ.
2023 senesi, Türkiye toprakları-Tekirdağ.
[Asil'in ağzından,] Şanlı bir bayrak uğrunda savaş meydanlarında soysuz it sürüsünün kabusları, son gördükleri iki çift göz olurduk. Bize; kimileri denizlerin aslanı, kimileri Mehmetçik, kimileri evladım,kimileri ise vatan sağolsun derdi. Vatan sağolsun, anam,babam. Vatan sağ oldukça gözümüz arkada değil hep ileride, türkün ayak adımları hep ileride,her yerde.
Türklerin kudretli ordusu her bir in sürüsünde, uzanmak istedikleri her bir toprak parçamızda, sınırlarımızdan ayak basmaya çalıştıkları her bir sınırda, Türk askeri her yerde anam, babam, Türk askeri hep enselerinde. Baktıkları, duydukları, gördükleri görmedikleri her yerde. Ansızın, bir gece ansızın gelebiliriz,bir gece ansızın kesilir nefes aldıkları solukları. Hatırlatmak,it sürüsüne tarihi hatırlatmak gerekir.
Denizlere dökülen leşlerini,uzanmak istedikleri topraklarımızda akıttığımız kanları, nasıl arkalarına bakıp can pazarında kurtarmak istedikleri canlarını. Kaçar gibi, korkak gibi, bir it gibi.
Düşünceler beynimde dolanırken, görüş açım vatanımın göklerindeydi. Helikopter ile görevden geri dönüyorduk. İran sınırlarında bizim için oldukça kolay bir operasyondan dönüyorduk. Ben ve benim komutam iradesinde olan Lodos timi.
Lodos, denizde ki fırtınaydı. Tıpkı benim yiğit askerlerim gibi, biz gibi. Denizlerde başarılı operasyonların ev sahipliği yaptığı, her bir yerde su altı taarruz adı altında bir çok kez vatanımızı onurlandıracak bir çok şeye imza atan, yiğitlerim. Yıllar önce kurulmuştu bu tim. Özenle ve en iyiler olarak seçilmişti. Bu tim bir devrimdi. Türkiye için bir devrim.
Biz devrim yapmamıştık,devrim olarak doğmuştuk.
Çok zorlandık, kızılcık şerbeti içip kan kustuk. En zorlu eğitimlerden geçtik. Biz bir insan değil de bir makineye,ölüm makinesine dönüştürülmek üzere eğitimler altında yetiştik, yetiştirildik. Tırnaklarımızı kazıyarak, pençelerimizi hayallerimize bir bir geçirerek ulaşmıştık. Bir sat komandosu zor yetiştirdi.
Denizde belki de çoğu insanın nefesinin kesilip,ciğerleri suyla dolup patlama tehlikesiyle karşı karşıya kalacak derinliklerde yüzerdik. Kolumuz bağlı,tek gözümüzle, belki de tek ayağımız ile. Havada, karada,denizin altında ve üstünde vatanımın her dört bir yanında sat komandosu nefes alabilir, savaşabilir ve bu kudretli vatanı koruyabilirdi. Tıpkı diğer faaliyetleri yürüten asker birliklerimiz gibi.
Su altı bizim evimizdi, nefes aldığımız yuvamız, ölmek için savaştığımız, düşmanlarımızı maviliğin dalgalarında boğmak için görevli askerlerdik. Şimdi ise bir görevi daha bitirmiş ve topraklarımıza geri dönüyorduk. Bir amacım vardı, bu amaç uğruna yıllardır ne denilirse her bir emiri yerine getirdim. Söz verilmişti, söz bizde senetti. Eğer ki bir de bu "Bozkurt sözü" ise bana verilen sözün tutulmaması gibi bir ihtimal olmamıştı, olamazdı.
