Cehennem Muhafızları

2

Sabah olmuştu kendime hemen bir şeyler hazırlayıp yemiştim.

Erken kalkmıştım bugün, çünkü dün Eren'le konuştuğumuz yere gidicektik..

Çantama gerekli bir takım malzemeler aldım öğlen yemeği için konserve bir takım yiyecekler ,yetecek kadar su ve nolur nolmaz diye yedek kıyafet koymuştum sonuçta akşama kadar eve varmış olurduk diye düşündüm..

Arabaya atladım ve Eren'in evine doğru yola çıktım..

Hiç bekletmeden geldi ve konumu açtı,konum baya uzak bir yeri gösteriyordu yani benim tahminimden uzak bir noktadaydı ormanlık bir alanda ıssız , kimsesiz ve terk edilmiş bir yerdi..

Tam tamına 3 saatlik bir yolculuğun ardından ıssız hastaneye varmıştık..

Eren kendi eşyalarını alıp hızla arabadan indi bende kendiminkileri aldım arabayı kitleyip Erenin hızına yetişmeye çalıştım..

Hastanenin etrafı tel örgülerle çevrelenmişti ..

Buradan nasıl atılıcaz diye düşünürken önüme bakmamla içerdeki Eren'i gördüm..

Bu çocuk beni delirtecekti gerçekten

Bende teli büküp üzerinden hızla atladım, bilerek gece gelmek istememiştim Eren'e kalsa gecenin bir yarısı gelecekti ..

Bu çocuk gerçekten yürek yemiş deyip içimden güldüm..

Hastanenin giriş kapısının önünde bir kaç dakika dikildik kapılar kapalıydı..

Hemen elime büyük bir taş alıp kapıyı kırdım etrafa epey bi cam parçası sıçramıştı..

Eren'e dönüp ne bekliyorsun dedim belli etmesede içeriyi gördüğü an korkmuştu aynı şekilde bende epey tırsmıştım..

İlk hamleyi yaparak içeri daldım karanlıktı ,ıssız ve sessizdi hemen telefonumun flaşını açtım ve hastane odalarına bakınmaya başladım..

Eren'de tam tersi yönümde diğer tarafta ki odalara göz atıyordu..

"Emo hemen buraya gelmen lazım!!"

Hızla yanına gittim ve ağzım açık kaldı "Bu ne lan" dedim.

"Bunların çoktan çürümüş olması gerekirdi."