ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

20

Chapter  20

Eng translator- Lonelytree

"ဟုတ်​တယ်​ မိန်းက​လေးကို မီးရှို့သတ်​လိုက်​!" အသံများသည် ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ကာ တစ်ရွာလုံးနီးပါး တုန်လှုပ်ချောက်ချားသွားကြသည်။

သို့သော်လည်း လင်းယွဲ့လန်ကို ဖမ်းရန် မည်သူမှ ဦးဆောင်ဝံ့သူ မရှိခဲ့ပေ။ သူတို့အားလုံး တူညီတဲ့ အတွေးတစ်ခုက လင်းသ၀ေကို ပထမဆုံး ဦးဆောင်ဖို့ စောင့်ရမှာ။

သို့သော် လင်းသ၀ေက သူ့ပေါက်ပြားကို မြေကြီးပေါ်တွင်သာ ချထားခဲ့သည်။ လက်ကို ပေါက်ပြားပေါ်မှာ တင်၍ မှီလျက်၊ သူ့မုတ်ဆိတ်မွှေးက သူ့အမူအရာကို ဖုံးကွယ်ထားသော်လည်း သူ့မျက်လုံးများက စူးရှသည်။

သူ စိတ်လှုပ်ရှားနေသော လူအုပ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးများသည် အထင်အမြင်သေးကာ လှောင်ပြောင်သရော်မှုများဖြင့် တောက်ပနေသည်။ ဒီလူတွေ ဘာတွေ တွေးနေလဲ ဆိုတာ သူ တကယ် မသိဘူးထင်နေကြပုံဘဲ။

လင်းယွဲ့လန် သည် ဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိသော်လည်း သူမသည် လွန်ခဲ့သောနှစ်အနည်းငယ်က စားစရာအများကြီးမရှိသောကြောင့် ရှစ်နှစ်အရွယ်မိန်းကလေးနှင့်တူသည်။

ဒီလိုမိန်းကလေးမျိုးက ရွာကို ဘယ်လိုဒုက္ခမျိုးတွေ ပေးနိုင်လဲ။ ကလေးအသက်ကို သတ်ဖို့ စဉ်းစားဖို့ သူတို့ ဘယ်လိုများ ရက်စက်ကြမှာလဲ။

ရွာသားများ၏ အော်ဟစ်သံများ ဆူညံနေပါသည်။ သို့သော် လင်းသ၀ေက ဘာမှမထူးခြားပါ။

ရွာသားတွေ အချင်းချင်း ကြည့်နေကြတယ်။ လင်းသ၀ေက   ဂြိုလ်ဆိုးမကို ဖမ်းဖို့ မလှုပ်ရှားရင် ဘယ်သူမှ မလုပ်ရဲကြဘူး။

ကောင်မလေးကို တကယ်ဖမ်းရင် ဘယ်လိုဖမ်းရမလဲ။ သူမ က သူတို့ကို ပြန်ပြီး ထိခိုက်စေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ထို့ကြောင့် မည်သူကမှ အစပြုခြင်းမပြုဝံ့ကြပေ။

သူတို့အားလုံးက လင်းသ၀ေအပေါ် မျှော်လင့်ချက်ထားကြသည်။ သို့သော် လင်းထားဝယ်က သူတို့ကို လုံးဝ လျစ်လျူရှုထားသောကြောင့် အနည်းငယ် ဆုံးရှုံးသွားသည်။