ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

54

အခန်း 54- မျက်နှာကို ပုတ်ခတ်ခြင်း။

ဤကျားကြီးသည် လင်းယွဲ့လန် ၏ဘဝအလှည့်အပြောင်းဖြစ်သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လင်းလောင်စန်း ရဲ့ မိသားစုက သူမကို အခွင့်ကောင်းယူဖို့ ဘယ်တော့မှ ခွင့်မပြုပါဘူး။

လင်းယွဲ့လန် သည် သူမ၏မျက်လုံးများဖြင့် အေးစက်သောအကြည့်ဖြင့် လင်းလောင်စန်း ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ နူးညံ့သောအသံသည် ရွာသူရွာသားအားလုံးရှေ့တွင် ထွက်ပေါ်လာသည်။

သူမက "အဘိုးကြီးလင်းနဲ့ အဘွားကြီးလီက ကျွန်မရဲ့ ကြီးပြင်းလာချိန်ကိုးနှစ်ကို ကိန်းဂဏန်းတွေအဖြစ် ထားချင်တာကြောင့် ကောင်းပါတယ်၊ ဒီနေ့တော့ လူတိုင်းရှေ့မှာ လုပ်မှာပါ!"

လီချူဟွားသည် လင်းယွဲ့လန် ၏စကားကိုကြားသောအခါ သူမ ခုန်ထွက်သွားပြီး "ဒါက ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ၊ ဘယ်လိုရေတွက်နေပါစေ၊ မင်း ငါတို့နဲ့ ကိုးနှစ်လောက် နေထိုင်၊ စားဖို့၊ ငါတို့ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်ထားတယ်၊ မင်းက ငါတို့နဲ့ ကိုးနှစ်လောက်နေခဲ့ရတယ်။  ဂြိုလ်ဆိုးမ မင်းအတွက် ဘာကောင်းလဲ မင်းသိရင် မြန်မြန် မြန်မြန် ဒီကျားကြီးကို သယ်သွားကြရအောင်။ မဟုတ်ရင် မင်း ကိုးနှစ်စာ ထောက်ပံ့ကြေးကို ငွေ လေးရာအဖြစ် ပြောင်းပြီး ငါ့ကို ပေးလို့ ရတယ်!"

ကျားကြီးသည် ငွေအချောင်းသုံးရာတန်ဖိုးရှိမှန်း ရွာသားများက သိသော်လည်း လီချူဟွားက ငွေလေးရာကို တိုက်ရိုက်တောင်းသည်။

လီချူဟွား၏ လောဘကြောင့် ရွာသားများ တုန်လှုပ်သွားပြန်သည်။

တကယ်ကို အရှက်ကင်းပါတယ်။

ငွေသုံးချောင်းသည် လူတစ်ဒါဇင်အတွက် တစ်နှစ်ခွဲလုံး သက်တောင့်သက်သာ ရှင်သန်နေထိုင်ရန် လုံလောက်ပါသည်။ လင်းယွဲ့လန်သည် ကလေးသာရှိသေး၏။ သူမသည် ထိုအိမ်တွင် ကိုးနှစ်မျှသာ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရာ စရိတ်စကအားဖြင့် ငွေငါးချောင်းပင် မရှိခဲ့ပေ။

လင်းယွဲ့လန် သည် လီချူဟွား ၏ မတန်တဆ တောင်းဆိုမှုကို ကြားလိုက်သောအခါ သူမ၏ နုပျိုပြီး နူးညံ့သော မျက်နှာသည် လုံးဝ အေးစက်သွားသည်။