အခန်း 70: ညီမ ယွဲ့၊ မင်းရဲ့ဆုံးရှုံးမှုအတွက် ငါ တကယ်စိတ်မကောင်းပါဘူး။
ပြိုကျခါနီး လင်းယွဲ့လန်၏အိမ်သို့ရောက်သောအခါ လျှိုချီ နှင့် လျှိုကျားရင်း နှစ်ယောက်လုံး ထိတ်လန့်သွားကြသည်။
ဒါက အိမ်လား။
သူတို့ရဲ့ အစေခံတွေနေထိုင်တဲ့အိမ်ကမှ လင်းယွဲ့လန်ရဲ့ ဒီတဲထက် ပိုကောင်းတယ်။
သစ်သားနဲ့လုပ်ထားတဲ့ ဘောင်အနည်းငယ်ကလွဲလို့ ဒီအိမ်အားလုံးနီးပါးကို မြက်ခြောက်နဲ့ဆောက်ထားပြီး တံခါးကိုတောင် မြက်ခြောက်နဲ့လုပ်ထားတယ်။
ဒီအိမ်... နေနိုင်ပါ့မလား
လျှိုကျားရင်း သည် သူမ၏ မင်းသမီးအိမ်အား ထိတ်လန့်စွာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူမ စကားမပြောနိုင်။ ခဏအကြာတွင် သူမသည် သက်ကယ်အိမ်ငယ်လေးကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး စကားထစ်ကာ
“ မမယွဲ့… မမ… ...အဲ့တာ အိမ်.....?ဟုတ်လား....?၊
လင်းယွဲ့လန်က သူ့ကိုယ်သူ တွေးနေမိသည်။
‘‘နည်းပညာအရတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ငါက အဲဒီအထဲမှာ အခုနေနေတာဆိုတော့။ သူမက ခေါင်းညိတ်ပြီး
"ဟုတ်တယ်" လို့ ပြန်ဖြေခဲ့တယ်။
သူမ လုံးဝစိတ်မ၀င်စားဘူး ။ သူ့မျက်နှာတွင် ရှက်ရွံ့မှုအရိပ်အမြွက်မျှမရှိ။ သူမရဲ့ သူငယ်ချင်းအသစ်နှစ်ယောက်ရဲ့ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုတွေနဲ့ ကြုံတွေ့ရချိန်မှာတောင် သူမဟာ အလွန်အေးချမ်းပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိခဲ့ပါတယ်။
သူမပြောသည့်အတိုင်း လှည့်ကာ မြင်းရထားပေါ်မှ ပစ္စည်းများ သယ်ချလိုက်သည်။ ဤအရာများအားလုံးသည် နေ့စဉ်သုံးပစ္စည်းများ၊ အိုးများ၊ အိုးများဖြစ်သည်။ သူတို့အားလုံးက အသစ်ပါ။
လျှိုကျားရင်းသည် ငယ်ရွယ်သေးသောကြောင့် စကားစမြည်ပြောဆိုရာတွင် ချုံပုတ်ဘေးကိုရိုက်မနေဘဲ ပြောခဲ့သည်။ (ကွေ့၀ိုက်မနေဘဲ)
"အစ်မယွဲ့ အစ်မအိမ်က အရမ်းစုတ်တာဘဲ။ ပိုကောင်းတဲ့အိမ်မရှိဘူးလား?"
လျှိုချီသည် သူ့ညီမ၏ပါးစပ်ကို ဖုံးထားရန် အလွန်နောက်ကျနေပြီဖြစ်သည်။ သူ့မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေပြီး "သခင်မလေးလင်း၊ ငါ့ညီမ သူ့စကားတွေကို ဘယ်လို ပြောရမှန်းမသိဘူး။ ကျေးဇူးပြုပြီး စိတ်ထဲမထားပါနဲ့!"
YOU ARE READING
ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်
Historical FictionOngoing novel လင်းရှင်းလန်ဟာကမ္ဘာပျက်ကပ်ကာလမှာစွမ်းအင် 2မျိုး နိုးထခဲ့ပေမယ့် သူ့ရည်းစားနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းက လအနည်းငယ်စာ အစားအသောက်အတွက်နဲ့ သူမကို သုတေသနစခန်းမှာ စမ်းသပ်ခံဖို့ ရောင်းစားခဲ့တယ် စခန်းမှာစမ်းသပ်ခံရတာတွေခံနိုင်ရည်မရှိတော့တဲ့အခါ သူမကိုသ...
