အခန်း ၄၈- အိမ်လည်ပတ်ခြင်း။
"ဟုတ်ပါရဲ့။ လင်းလောင်စန်းရဲ့ မိသားစုက သူတို့အိမ်က ပညာရှင်ကို ပြုစုပျိုးထောင်မယ်လို့ ပြောနေပေမယ့် အခု သူတို့ကို ကြည့်လိုက်ပါ။ သူတို့ဟာ သူရဲဘောကြောင်တဲ့ အုပ်စုပဲ!" လျိုတုန်းမိန် နှင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သော အမျိုးသမီးတစ်စုက ဒေါသတကြီး ကျိန်ဆဲကြသည်။
ဒေါသမထွက်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။
တစ်ရွာလုံးက သားရဲကိုရှာဖို့ ကူညီပေးကြတယ်။ သားလေးယောက်၊ ချွေးမလေးယောက်နဲ့ မြေးလေးယောက်ရှိတဲ့ လီချူဟွားရဲ့မိသားစုဟာ အိမ်မှာ ပုန်းအောင်းနေကြရပါတယ်။
သို့သော်လည်း သားရဲကိုသတ်ပြီး အသားကို ဖြန့်ဝေတော့မည့်အချိန်တွင် လီချူဟွား သည် အပိုင်းတစ်ပိုင်းတောင်းဆိုရန် ထိုနေရာတွင် ရှိနေမည်ဖြစ်သည်။ သူမရဲ့ မျက်နှာအရည်က တကယ်ကို ထူတယ်။
လီချူဟွား သည် ၎င်းတို့ကို ကြားလိုက်သောအခါ သူမသည် ချက်ချင်းပင် အရှက်ကွဲသွားသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူက "သားရဲကို သွားရှာခိုင်းတာ ငါတို့ မဟုတ်ဘူး၊ နင်တို့လည်း အိမ်မှာပဲ ပုန်းလို့ရတယ်။ ငါတို့မိသားစုက ဒီလိုလုပ်တာနင့်ကိစ္စမဟုတ်ဘူး!"
အမျိုးသမီးအနည်းငယ်က ဒေါသအရမ်းထွက်ပြီး ဘာပြန်ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။
ဒါက ဘယ်လို လိမ်ညာပြီးယုတ္တိမရှိတဲ့အမျိုးအစားလဲ ? သားရဲတွေ ရွာထဲရောက်လာတယ်။ လူတိုင်း အိမ်မှာ ပုန်းဖို့ ဆုံးဖြတ်ရင် သားရဲက လှည့်ပတ်နေမှာ မဟုတ်ဘူး။
လူတိုင်းကိုစားမှာပေါ့
လီချူဟွား ၏မိသားစုသည် ကျန်ရွာသားတွေမှ ရွာကိုကာကွယ်ရန်သွားကြသောကြောင့် အိမ်တွင်ပုန်းနေနိုင်သည်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အိမ်မှာ အေးအေးဆေးဆေး ပုန်းနေရတယ်။
တရားမျှတမှုရှိလျှင် သားရဲများသည် လင်းလောင်စန်း ၏အိမ်သို့ ဦးစွာလမ်းရှာကြလိမ့်မည်။
လျိုတုန်းမိန်သည် သူမ၏ တတိယမြောက် ခယ်မကိုယ်စားအရှက်ရသွားပြီး သူမ ဘာသာဘဲလှည့်ထွက်သွားခဲ့သည်။
သူမဟာ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဝေးရာကို ရှောင်ခဲ့ရပါတယ်။ လီချူဟွား သည် ဤအရာများကို မည်သို့ပြောနိုင်မည်နည်း။
ရုတ်တရက် ကလေးတစ်ယောက် ပြေးလာသည်။ လင်းယွဲ့လန်က ကျားကြီးတစ်ကောင်ကို သတ်ပစ်လိုက်ပြီး၊ ကျားကို တောင်ပေါ်ကနေ ဆွဲလာခဲ့တယ်လို့အော်ပြောလာသည်..။
လမ်းသွားလမ်းလာတွေကြားတော့ အံ့သြတကြီးနဲ့ ချက်ချင်းရပ်ပြီး "သမောင်အာ၊ မင်းဘာပြောလဲ၊ ကျားကြီးဘယ်သူသတ်လိုက်တာလဲ" လို့မေးတယ်။
"လင်းယွဲ့လန် ဂြိုလ်ဆိုးမ ပဲ!" သမောင်အာသည် ငယ်ရွယ်စဉ်ကာလသို့ ရောက်ရှိတော့မည်ဖြစ်သည်။ သူက အာ့ကုန်းဇီ ထက် တစ်နှစ်ပိုကြီးပေမယ့် အရပ်ရှည်ပြီး ပိန်တယ်။ သူသည် လင်းယွဲ့လန်ကို သတ်ပစ်ရာတွင်ပါ၀င်ခဲ့သော ကလေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။
သမောင်အာက ပြောပြီးတာနဲ့ ဆူညံသံတစ်ခုထွက်လာတယ်။ ဤသည်မှာ လင်းလောင်စန်း၏ ခြံတံခါးဖွင့်သံဖြစ်သည်။
ထို့နောက် လီချူဟွား က စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြေးထွက်သွားပြီး "သမောင်အာ၊ မင်းပြောတာ အမှန်လား? ဂြိုလ်ဆိုးမက ကျားကြီးတစ်ကောင်ကို ရိုက်ပြီး တောင်ပေါ်ကို ဆွဲတင်လိုက်တာလား" လို့ မေးလိုက်တယ်။
သမောင်အာက ခေါင်းညိတ်သည်။ "ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒါအမှန်ပါပဲ။
ကျားက ဒီလောက်အကြီးကြီးပဲ" သမောင်အာက သူ့လက်မောင်းတွေကို အရွယ်အစားကို ညွှန်ပြရင်း "ငါ့အဖေပြောတာကကျားက အလေးချိန် ၅၀၀ ကနေ ၆၀၀ လောက်ရှိမယ်တဲ့"
လီချူဟွား သည် ထိုစကားကိုကြားသောအခါ သူမထွက်သွားပြီး "လောင်တ မင်းအဖေကို သွားနှိုးတော့၊ ငါတို့မိသားစုက ဒီကျားကြီးကို တိုက်နိုင်တော့မယ်ဆိုတာ သူ့ကိုပြောပါ!"
လင်းသနိုင် သည်လင်း မိသားစုတွင် လိမ္မာပါးနပ်သူဖြစ်သည်။
သူ့အမေရဲ့ စကားကိုကြားတော့ သူပြောတာကို ချက်ချင်း သဘောပေါက်သွားတယ်။ "ကောင်းပြီ အမေ!"
ကျန်ရစ်သော အမျိုးသမီးအနည်းငယ်သည် လှောင်ပြောင်ကြသည်။
လီချူဟွားနဲ့ အသက်အရွယ်တူတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က "ချူဟွား နင်နောက်နေတာလား သမောင်အာက ကျားသေသွားပြီလို့ ပြောထားပြီးသား။ မင်းက ကျားအတွက် မိန်းကလေးနဲ့ ရန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်လား"
လီချူဟွား သည် ခေါင်းကို မော့ကာ ထိုအမျိုးသမီးအား မထီမဲ့မြင်ပြုသော အကြည့်ကို ပေးလိုက်သည်။
သူမက အေးစက်စွာ ဟစ်အော်ပြီး "ဟမ်။ ငါက ဒီခွေးမကို ဘာလို့ တိုက်ရမှာလဲ၊ ငါက သူ့အဖွားပါ။ ကျားကြီးအပါအဝင် သူ့မှာရှိတဲ့ အရာအားလုံးက ငါ့ပိုင်တယ်!"
Tran by loli
VOCÊ ESTÁ LENDO
ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်
Ficção HistóricaOngoing novel လင်းရှင်းလန်ဟာကမ္ဘာပျက်ကပ်ကာလမှာစွမ်းအင် 2မျိုး နိုးထခဲ့ပေမယ့် သူ့ရည်းစားနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းက လအနည်းငယ်စာ အစားအသောက်အတွက်နဲ့ သူမကို သုတေသနစခန်းမှာ စမ်းသပ်ခံဖို့ ရောင်းစားခဲ့တယ် စခန်းမှာစမ်းသပ်ခံရတာတွေခံနိုင်ရည်မရှိတော့တဲ့အခါ သူမကိုသ...
