ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

69

အခန်း 69- မြင်းလှည်းစီးပြီး ရွာသို့ပြန်ခြင်း။

လင်းမိသားစုကျေးရွာမှ ရွာသူရွာသားများသည် မြင်းလှည်းသံကိုကြားသောအခါ အထူးသဖြင့် ဤမြင်းလှည်းသည် မည်မျှ ခမ်းနားထည်ဝါသည်ကို မြင်သောအခါ အလွန်စပ်စုကြသည်။ ဒါက ရွာသူရွာသားတွေ အံ့သြစရာပါပဲ။ ဤမျှလှပပြီး ဇိမ်ခံမြင်းရထားကို မည်သူက အမှန်တကယ် တတ်နိုင်သနည်းဟု တွေးတောခဲ့ကြသည်။

"အစ်မယွဲ့၊ အစ်မရဲ့အိမ်ကို ငါတို့မရောက်ခင် ငါတို့ ဘယ်လောက်ကြာကြာ ရှိဦးမှာလဲ" ကြည်လင်ပြတ်သားသော အသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်သည် ရထား၏ ကန့်လန့်ကာကို ရုတ်သိမ်းလိုက်ပြီး အဆုံးမရှိ အကွေ့အကောက်များနှင့် ရွှံ့နေသောလမ်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမသည် စိမ်းလန်းစိုပြေသော သစ်ပင်များကို မြင်ခြင်းမှ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းမှ လက်ရှိ စိတ်မလှုပ်ရှားခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။

လင်းမိသားစုရွာသို့ ခရီးက ရှည်လျားလေထန်ပြီး၊ ဖြတ်သန်းရန် အလွန်ခက်ခဲခဲ့သည်။ အကောင်းဆုံးမြင်းရထားမှာတောင် ခရီးက ငြီးငွေ့စရာကောင်းတယ်။

ရထားပေါ်ရှိ ပြတ်သားသောကလေးသည် အနည်းငယ်အားနည်းသောလေသံဖြင့် "တစ်နာရီကျော်လောက်ရှိပြီ!" ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် သူမလည်း သေချာမသိဘူး။ ထို့နောက် သူမသည် ထိုနေ့မနက်တွင် မြို့ထဲသို့ လမ်းလျှောက်သွားခဲ့သည်။ ဒီလောက်ပင်ပန်းတယ်လို့ သူမမထင်ခဲ့မိဘူး။

ယခု သူမသည် ရထားပေါ်တွင် ထိုင်နေလေသည်။ လမ်းကောင်းဖြစ်ရင် ပိုကောင်းမယ်။ သို့သော် လှည်းစီးခြင်းသည် ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ရွှံ့ဗွက်လမ်းက သူမဗိုက်ကို လှိမ့်သွားစေပြီး လင်းယွဲ့လန် အန်ချင်လာသည်။

လင်းယွဲ့လန်တစ်သက်လုံး မြင်းလှည်းပေါ်တွင် တစ်ခါမျှ မထိုင်ဖူးပေ။ သူမ၏ယခင်ဘဝတွင် အသုံးအများဆုံးကားများမှာ လေးဘီးတပ်အမျိုးအစားဖြစ်သည်။

ဤသည်မှာ သူမ၏ ဒုတိယမြောက် ဘ၀ဖြစ်ပြီး သူမသည် မြင်းရထားစီးခွင့်တောင် ရထားပြီးသားဖြစ်သည့်အတွက် သူမ... 'ပျော်ရွှင်သင့်သည်။