ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

49

အခန်း 49: ဘယ်လောက် အရှက်မဲ့သလဲ။

အမျိုးသမီးတွေက ဒီလို အရှက်မဲ့တဲ့ မိသားစုကို မတွေ့ဖူးဘူး။ မကြာသေးမီကပင် လီချူဟွားသည် လင်းယွဲ့လန် ကို ကြိမ်းမောင်းပြီး တောင်ပေါ်ရှိ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များ ကိုက်စားခံရပါစေကြောင်း ဆုတောင်းနေပါသည်။ သို့သော်လည်း ဂြိုလ်ဆိုးမသည် ကျားကြီးတစ်ကောင်ကို သယ်ဆောင်သွားကြောင်းကြားသောအခါ လင်းယွဲ့လန် ကို ကိုးနှစ်ကြာ မွေးမြူထားသောကြောင့် ကျားကြီးသည် ၎င်းတို့ပိုင်သည်ဟု ဆိုကြသည်။

အမျိုးသမီးများသည် သူတို့၏ အရှက်မဲ့မှုကြောင့် ရယ်မောခဲ့ကြသည် ။

ထိုကျားကြီးသည် မြို့တွင်းရှိ ကုန်ပစ္စည်းများ၏ စျေးနှုန်းအရ အနည်းဆုံး ငွေအချောင်း ၃၀၀ တန်သည်။

ဤငွေပမာဏသည် ရွာသူရွာသားများအတွက် ကြီးမားသော ပမာဏဖြစ်သည်။ သီးနှံအထွက်များသော သူများပင်လျှင် တစ်နှစ်တွင် ထိုမျှလောက် ဝင်ငွေ မရနိုင်။

ရွာသားတွေအတွက်တော့ ငွေသုံးချောင်းက သူတို့တစ်မိသားစုလုံးကို တစ်နှစ်ခွဲစာကျွေးဖို့ လုံလောက်တယ်။ ငွေ ၃၀၀ က မိသားစုကို နှစ်ဘယ်နှစ် လောက် ကျွေးနိုင်မလဲ။

လင်းလောင်စန်း နှင့် သူ့မိသားစုသည် ဤကျားကြီးအား လိုချင်နေကြသည်မှာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပေ။

အချက်အလက်ကျကျအရပြောရလျှင် လင်းလောင်စန်း နှင့် သူ၏သားလေးယောက်၊ချွေးမလေးယောက်အပါအဝင် သူ့မိသားစုသည် မြေယာအမြောက်အမြားရှိသည်။ ထို့အပြင် မြို့တွင်း၌လည်း အလုပ်အကိုင်များ ရှိသည်။ သူတို့၏ လစဉ်ဝင်ငွေမှာ အနည်းဆုံး ငွေတစ်ထောင်ဖြစ်သည်။

လီချူဟွား သည် အလွန်တွန့်တိုတတ်သောကြောင့် မိသားစုသည် လစဉ် ဝမ် သုံးရာသာ သုံးစွဲခဲ့သည်။ ကျန်ငွေများကို သိမ်းဆည်းခဲ့သည်။ ဤနည်းဖြင့် သူမသည် တစ်နှစ်လျှင် အနည်းဆုံး ငွေခုနစ်ထောင်ခန့် စုဆောင်းနိုင်ခဲ့သည်။ ဆယ်နှစ်အတွင်း သူမသည် အနည်းဆုံး ငွေအချောင်း 70 ရှိလိမ့်မည်။ ( ငွေတစ်ချောင်း =  ၀မ်တစ်ထောင်)

ရွာမှာ ယောက်ျားက မိန်းမနဲ့ လက်ထပ်ရင် ငွေသုံးထောင်ထက် မနည်းဘူး။ ယင်းတွင်လက်ဖွဲ့ငွေများ လည်းပါဝင်သည်။