ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

93

အခန်း ၉၃- ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် တွေ့ဆုံခြင်း။

သို့သော်လည်း သူတို့နိုင်ငံကို ကာကွယ်ဖို့ စစ်မြေပြင်မှာ မသေဘဲနဲ့သူတို့ ကာကွယ်ဖို့ ကျိန်ဆိုထားတဲ့ အစိုးရအတွင်းက ပူးပေါင်းကြံစည်မှုကြောင့် သေဆုံးရလိမ့်မယ်လို့  မထင်ထားမိဘူး။ ဟုတ်ပါတယ် သူတို့လည်း ဒီအတိုင်း မသေချင်ကြဘူး။ သို့သော် သူတို့သည် သူတို့၏နောက်ဘဝတွင် စစ်သူကြီး၏  လက်အောက်ငယ်သားများအဖြစ် လူပြန်ဝင်စားရန်သာ ဆုတောင်းနိုင်ကြသည်။

ကောင်းပင်း နှင့် ရှောင်လျှို့ တို့သည် ဓားရှည်များပေါ်တွင် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မြေပြင်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်နေကြသည်။ ပါးစပ်ထောင့်မှ သွေးများ စီးကျလာသည်။ ရင်ဘတ် နှင့် ကျောတွင် ဒဏ်ရာများ ရရှိခဲ့သည်။ ခုခံဖို့ ခွန်အားမရှိတော့။

ဒါပေမယ့် ဒီလောက်ဆိတ်ညံတဲ့ တောင်ပေါ်တောထဲမှာ သေဖို့ မသင့်တော်ပါဘူး။ သူတို့သေဆုံးပြီးနောက် တောင်နက်ကြီးထဲက တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်တွေအတွက် အစာဖြစ်လာတယ်။ သူတို့ဒီလိုသေသွားခဲ့ရင် လူသတ်သမားတွေကအပြစ်ဒဏ်မခံရဘဲ  သူတို့ရဲ့ စစ်သူကြီးသေဆုံးရတဲ့ အမှန်တရားကို ဘယ်သူမှ သိမှာမဟုတ်ဘူး။  လူသတ်သမားများသည် ၎င်းတို့၏ စစ်သူကြီး၏ ချမ်းသာမှုနှင့် ကြွယ်၀မှုကို ခံစားရန် နေထိုင်ကြပါလိမ့်မယ်သည်။ ဒေါသဖြစ်ခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့ ဘာလုပ်နိုင်မည်နည်း။ သူတို့ သေတော့မယ်။

ကျန်းဇီနန် သည် သူ့လက်အောက်ငယ်သားလေးယောက်၏ ကြေကွဲဖွယ်အသွင်အပြင်ကို ကြည့်ပြီး စူးရှသောမျက်လုံးများဖြင့် မုန်းတီးစိတ်များ ချက်ခြင်းထွက်ပေါ်လာသည်။

ရုတ်တရက် ဓား၏ ခါးကို ကိုင်ကာ မြှောက်လိုက်သည်။ ချွန်ထက်သော ဓားသွားသည် အေးစက်သော အလင်းရောင်ဖြင့် တောက်ပနေသည်။ ပူပြင်းလှသော နေ၏ အပူချိန်အောက်တွင်ပင် အနီးနားရှိလူများသည် အရိုးထဲထိအအေးဓာတ်ကို ခံစားနိုင်သည်။

ချွန်ထက်သောဓားသည် ၎င်း၏ပိုင်ရှင်၏ ပြင်းထန်သောမုန်းတီးမှုကို ခံစားရပုံရသည်။ ဓားသည် သွေးသံဖြင့် တုန်ခါသွားသည်။