ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

90

အခန်း 90- လိန်ဖန်  အကူအညီတောင်းခြင်း။

လီချူဟွား,  ဂူဆန်းနင်းနှင့် လင်းလျိုကျောင်း တို့သည် လင်းယွဲ့လန် ၏ ငွေတစ်ရာကို ခိုးယူခဲ့ကြောင်း ဘယ်သောအခါမှ ဝန်ခံမည်မဟုတ်ပါ။

ဒါပေမယ့် သက်သေတွေက စကားလုံးတွေထက် ပိုကျယ်တယ်။

ထို့နောက် လူအုပ်ကြီး၏ မျက်လုံးများအောက်တွင် လင်းယွဲ့လန် သည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ကို ရှာဖွေခဲ့ရာ ငွေအမြောက်အမြားကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။

လင်းသနိုင်တွင် ငွေချောင်းတစ်ရာရှိသည်။ လီချူဟွားတွင် ငွေဆယ့်ငါးချောင်း၊ ဂူဆန်းနင်းတွင် ငွေဆယ်ချောင်းကျော်ရှိပြီး လင်းလျှိုကျောင်း သည် အနည်းဆုံး ခိုးယူခဲ့သော်လည်း ငွေခုနစ်ချောင်းထက် မနည်းသေးပေ။

သက်သေအထောက်အထားတွေက ငြင်းလို့မရနိုင်သလို ဒီလူတွေဟာ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားလို့ မရပါဘူး။

လင်းယွဲ့လန် သည် သူမ၏ အိတ်ကပ်အတွင်းမှရရှိထားသော ငွေစက္ကူများနှင့် ငွေစက္ကူများကို ထည့်ကာ "အငယ် လီ၊ အန်တီကူ၊ အန်တီလျူတို့၊ ငါ ကျားကို ပိုက်ဆံနည်းနည်းနဲ့ ရောင်းလိုက်ပေမယ့် အဲဒီကျားကို ဖမ်းဖို့ ငါ့အသက်ကို စွန့်လိုက်တယ်။ ပြိုကျပျက်စီးနေတဲ့ ငါ့အိမ်လေးကို မူလက ပြုပြင်ဖို့ ဒါမှမဟုတ် အသစ်ဆောက်ဖို့ ပိုက်ဆံသုံးဖို့ စိတ်ကူးထားတယ်။ ငါ့အိမ်မှာရှိတဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ ကြွေပြားတွေ ကွဲကုန်ပြီး အိုးတွေကွဲကုန်တယ်။ စားစရာလည်း မရှိဘူး။ တိုတိုပြောရရင် ပိုက်ဆံလိုတယ်။

"ဒါပေမယ့် ငါ့မှာ ပိုက်ဆံသုံးဖို့ အခွင့်သာသလောက် မင်း ငါ့အိမ်ကို လာပြီး သိမ်းသွားတာ။ မင်း ငါ့ကို သေဖို့ ဒီမှာပဲ ထားခဲ့ဖို့ စိတ်ကူးထားလား။ ငါသာမန်ဘဝနဲ့ ရှင်သန်ချင်တယ်၊ ဒါမှားသလား"

သူမ ငိုတော့မယ့်ပုံပဲ။

'ကျွန်တော်က သာမာန်ဘဝလေးပဲ နေချင်တယ်။ ဒါမှားသလား။' ဒါဟာ ရိုးရှင်းတဲ့ တောင်းဆိုမှုတစ်ခုပါ။ တော်တော်များများက လင်းယွဲ့လန်ကို သနားလို့ မကူညီနိုင်ကြပါဘူး။ နည်းစနစ်ပိုင်းအရ လင်းယွဲ့လန် သည် ဘာအမှားမှ မလုပ်ခဲ့ပေ။