Yılgın (Bxİntersex)

🌼 54

Bu kitaba vermediğiniz değer için teşekkürler.

Daha doğrusu hiçbir kitabıma vermediğiniz değer.

Okunma 3 bin ama bin oy veya 200 yorum bile yok

Gerçekten diyebilecek lafım kalmadı

Bundan sonra yeni kurgu yok, olanları tamamlayıp hesaptan çıkacağım. Buraya her geldiğimde aynı hayalkırıklığını yaşamaktan yoruldum.

Keyifli okumalar.

📍

2005;

"Önlük sana çok yakıştı Ahmet Can'ım, çok yakışıklı oldun." Celal ilkokula bugün başlayacak oğlunu güzelce hazırladı. "Anne babam bırakacak beni değil mi? Ben babamla gitmek istiyorum! Onun gibi böyle dimdik gireceğim sınıfa, böyle yakışıklı olacağım."

Babası kılıklı.

"Çok yakışıklısın zaten bebeğim ve evet, baban bırakacak seni." Mahir'in kucağında Kerem mamasını yiyordu, asla babasına dokundurmuyordu aynı zamanda.

Babası kılıklı 2.

Bugün bir gelişme daha vardı, Firuze ısrar edip anaokuluna gitmeyi istemesinin üzerine onun da beslenme çantası hazır edilmişti. "Hadi kahvaltınızı yapın, Firuze güzelim gel saçlarını örelim."

Masada herkes kahvaltısını yapıyordu. "Güzelim Kerem'i sen al istersen, ben arabayı çalıştırayım." Mahir de bacağından fizik tedavi görüyordu, artık daha iyi yürüyordu ve daha az acı çekiyordu.

Kerem'i Celal tam kucağına alacakken minik bebek çığlık atarcasına ağlamaya başladı, babasından ayrılmak istemiyordu. "Kıyamıyorum ki bu güzel bebeğe ben ama! Bebeğim hadi anneye gidelim, söz geleceğim ben." Oğlan asla anlamıyor deli gibi ağlıyordu. "Ben doğurdum bunları ya sana aşık olsunlar diye mi yaptım? Of!"

Celal sıkıntıyla nefes aldı, çocuklarının hepsi babacıydı. Her hamileliğinde deli gibi kocasının peşinden ayrılmadığı için oluyordu tüm bunlar.

"Onlar bana aşıksa ben de sana aşığım... yetmez mi benim aşkım sana? Çok severim seni ben güzelim büzme o dudaklarını." Celal'in neşesi hemen yerine gelirken Kerem de sonunda kucağa gitmeye ikna oldu.

"Anni!" Oğlan çığlık atarak annesinin yanağını yalayarak ısırdı, anne demek meme demekti. "Mamma! Memme!" Burnunu dahi emmeye başlamıştı Celal'in. "Oğlum lütfen ama ya bırakıyoruz memeyi artık, baban bile bıraktı sen hala meme."

Kendi kendine güldü, Mahir kaşlarını çatmış halde kendisine bakıyordu. Celal'in alnından öptü ve kokladı eşini. "Ayıp ettin şuan, ben uzun zaman önce bıraktım." Celal kahkaha attı, "4 ay önce bıraktın aşkım, çok da uzun zaman olmadı yani."

Mahir başını sallayıp daha fazla zıtlaşmadan dışarıya çıktı, Firuze saçlarını beğendiği için nazlı nazlı çantasını sırtına geçirdi. "Kızım yaramazlık istemiyorum, erkekleri de dövmüyorsun tamam mı?"

"Tamam anne ya, uslu bir kız olacağım." Ahmet Can güldü, ne uslu ama. "Aynen anne akşama kadar erkek dövmese bile kız döver sen de öğleden sonra okula gidersin Kerem'le." Kız kardeşi deccalin ta kendisiydi. "Aptal insanlar ama ya, napim!"

Saçlarını geriye doğru savurdu.

"Aman ya kavga etmeyeceğim dedim, hem babama da söz verdim ben. Hadi bayysss." Sallana sallana evden çıktı Firuze, Ahmet Can annesine dönüp öpmek için ayak ucuna yükseldi. "Seni çok seviyorum annecim, bu dünyada en sevdiğim şey sensin, sonra babam! Şey akşam çok yorma kendini annecim tamam mı az yemek yapsan da olur, sen yorulunca ben üzülüyorum."

"Benim küçük aşkım ve kahramanım ne derse ben onu yaparım, azıcık çalışacağım sadece." Ahmet Can kocaman gülümsedi ve tekrar annesini öperek evden çıktı, Celal de Kerem'le beraber kapıya çıkarken üçlüyü okula uğurladı.

"Baş başa kaldık mi aşkım? Ne yapalım seninle?" Kerem ağzı hafif açık bir şekilde kendisine bakıyordu, gözleri parlaktı.

"Memme!"

"Olmaz bıraktık memeyi."

"Mmmhgh memme!"

Ofladı Celal.

"Yok meme falan." Kerem annesinin çenesini ısırdı. "Memme!"

"Ağzını ısırırım senin, yok meme falan, meyve yedireyim mi?" Kerem ısrarla annesinin memesine ulaşmaya çalışıyordu. "Hayıy! Memme."

"Of!"

📍

Diğer bölüm final.

Sizi seviyorum ♥️🌼