Jimin arkadaşının önerisi ile Bangthree grubunu dinlemeye başlar. Üç üyesinden ortanca olanı Min Yoongi ona çok çekici geliyordur. Bir gün bu grubun konserine gider ve olanlar olur...
Yoonmin
[devam ediyor...]
ŞOK ŞOK BANGTHREE GRUBUNUN HAYRANLARINA OLAN SEVGİSİ OLAY OLDU!
DÜN GERÇEKLEŞEN KONSER SONUNDA MİN YOONGİ KAYGAN ZEMİN YÜZÜNDEN DENGESİNİ KAYBETTİ! ONLARA İYİ YOLCULUKLAR DİLEYEN BİR HAYRANI YARDIMINA KOŞTU! BU SIRADA YARALANAN HAYRANI KENDİ ARABALARINDA HASTANEYE GÖTÜRDÜLER!
BANGTHREE GRUBUNUN YAPTIĞINI HERKESİN ÖRNEK ALMASI GEREKLİ!
___
"kolu kısa sürede iyileşir mi...?"
"evet, normalde kolay iyileşen bir durum değildir ama Bay Park ın bedeni oldukça sağlıklı hiçbir sorun çıkmayacak"
Gözlerim kapalı sesler duyuyordum. Bu sesi tanıyordum... Min Yoongi... O burada mıydı? Gözlerimi yavaşça açtığımda karşımda ilk Taehyung u görmüştüm. Uyandığımı görünce tuttuğu elimi bırakmış zarar vermeyecek şekilde sarılmıştı bana.
"iyisin değil mi Jimin"
"evet iyiyim"
Yoongi nin yanıma gelişini izliyordum. Yok yok hayal görüyordum ben.
"Tae şuan rüyada mıyız yoksa ben kafamı da mı vurdum?"
Yoongi gülmüştü. Ardından dudaklarını oynattı.
"hayır ikisi de değil, düşmemem için kendini feda eden bir çocuğun hastane odasındayım"
"çocuk mu? Ben 27 yaşındayım, burada çocuk olan Jeon Jungkook!"
Koltuktaki Seokjin ve Jungkook u görmüştüm. Seokjin söylediğimi gülerken Jungkook dudak büzmüştü.
"çocuk değilim ben Jimin!"
Ciddi olamazdı tüm bunlar?? Gerçekten benimle konuşuyorlardı, yanımdalardı... Odadaki doktor bana bakarak konuşmaya başladı.
"Bay Park kolunuzda bir çatlak var bir süre sargıda kalmak zorunda. Sırtınızda küçük zedelenmeler olmuş bir haftalığına sırtınızdaki aparat ile kalırsanız hemencik iyileşecektir. Bu süre içinde asla tek kalmayın, sırtınızda bir ağrı hissederseniz tekrar gelmeniz gerekli"
Yoongi kollarını bağladı ve doktorla konuştu.
"demekki bu kadar önemli neden kalmasını istemiyorsunuz da eve gönderiyorsunuz?"
"Bay Min ben sadece olabilecek en kötü durumu söylüyorum, işimi yapıyorum"
"işinizi yapıyorsunuz öyle mi? İşinizi? Düzgü-"
"lütfen sakin ol"
Anında susmuş ve bana dönmüştü. Gözleri bana acır gibi değil de, sanki 'hepsi benim yüzümden' der gibi bakıyordu.
"özür dilerim"
"dileme lütfen, sen olsaydın burada yatan daha çok üzülürdüm"
Gülümsemişti. Ben de gülümsedim. Gözlerimi ondan alamıyordum, resmen parlıyordu... Jungkook un ayaklanması ile çevirmiştim başımı.
"evet, kim ne içmek istiyor alayım hemen, bir de birisi bana yardım ederse güzel olur"
"hiç bakma bana kook, hobi ile gidebilirsin"
Seokjin yorgun olmalıydı. Jungkook un yüzü düşmüştü hemen. Yoongi ye hiç sormamıştı. Sanırım yanımdan ayrılmazdı. Son çare Taehyung un yanına geldi.
"benimle gelir misin?"
Taehyung donmuş kalmıştı. Aylardır telefondan izlediği bu yüz, bu beden şuanda onu içecek almak için çağırıyordu. Olaya ben dahil olmuştum.
"gelir gelir, Tae aramıza dön!"
Bunu duyan Jungkook gülmüş ve onu bileğinden tutup kapıya yürümüştü.
"Taehyung ve ben aylardır size ekrandan bakıyoruz. Sizi ilk kez görüyoruz lütfen donup kaldığımız zamanlara çok aldırmayın"
Gülerek söylediğim şeye Seokjin gülmeye başlamıştı. Yoongi gülümsüyordu, yerinden kalkıp az önce Taehyung un oturduğu sandalyeye oturdu.
"hiç kalkmayacak sandım"
Dediğini anlamamıştım ilk başta, sonra narin ellerinin küçük elime sarılışı ile kalbimin ritmi hızlanmıştı. Gözlerime baktı.
"tutabilirim değil mi?"
Yine aynı şey oldu işte. Dondum kaldım... Güzel gözlerinin parıltısı kalbimi parçalara ayırıyordu. Zaten aşığım sana be adam öldürmek mi planın.
"Yoongi çocuk daha az önce demedi mi 'donup kalıyoruz' diye?"
"hadi ama Jimin~ aramıza dön ve bana alış"
"sanırım öleceğim"
~~~
"Jin hyung sana kahve aldım, Yoongi hyung bu da senin"
"Jimin-shi buyur portakal suyun"
Herkese içecekleri dağılırken bir şey fark etmiştim. Korumalar, onlar da sanki grubun üyeleri gibilerdi. İkisi de sürekli Jungkook ve Seokjin ile sohbet ediyordu. Korumalarına böyle bağlı olmaları harika bir şeydi.
"yalnız Min Yoongi orası benim yerim"
"Tae dayak istiyorsun bence!"
Bağırıp ters ters baktım Taehyung a. Şuan elimi saran eller ve gözlerime patlayarak bakan gözlerden kimse beni alamazdı. Rüya gibiydi hala...
💌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
