Łezki
Nie dotykaj mojej ręki
Zapisanej łzami i szkarłatem
Prostymi liniami
Jak te które walisz w łazience pubu
To się nie zagoi
Rozdrapuję te rany zawsze
Gdy o tobie myślę
A gdy nie myślę
Również rozdrapuję
Muszę odejść
Nie potrzebujecie mnie
Sami siebie oszukujecie że tak
Ale prawda jest inna
Upada łezka a zaraz kolejne
Moczą wszystko twarzą basen
W którym rozpływam się
Jak żal po moim organiźmie
Patrzę na ekran gdzie również widnieją mokre plamy
A pod nimi
Nieodczytane wiadomości
Do adresata o nazwie: M...... B.......
Dlaczego tak mnie nienawidzisz?
Dlatego tak zdzierasz mi te strupy?
Dlaczego ja cię kocham?
Jak mogę kochać skoro siebie cholernie nienawidzę?
Znów czuję słony smak w kącikach warg
Wylecz mnie
Z siebie
Wylecz się
Z obojętności.
CZYTASZ
Melancholia/Atrament
PoetryDedykuję to wszystkim tym, którzy rozumieją, jak to jest. Tym, którzy nie mają siły walczyć, ale jednak wstają następnego dnia - jesteście cholernie silni. Oraz tym, którzy nie chcieli już walczyć i przegrali tę bitwę...
