Proszę nie mów
Za moimi plecami tego,
Czego nie powiesz mi w twarz.
Bo to boli.
Ale czy myślałeś, że
Gdy się nie odezwałam.
To nie widziałam,
Jak pokazujesz do kolegów
Że jestem świrnięta?
A czy jestem?
Na pewno tak.
Już dawno stałam się idiotką, i nie
umiem wyjść z pułapki własnych myśli.
Lecz... nadal myślisz, że nie widziałam?
I że to nie boli...?
CZYTASZ
Melancholia/Atrament
PoesíaDedykuję to wszystkim tym, którzy rozumieją, jak to jest. Tym, którzy nie mają siły walczyć, ale jednak wstają następnego dnia - jesteście cholernie silni. Oraz tym, którzy nie chcieli już walczyć i przegrali tę bitwę...
