1919 | DÖNÜM NOKTASI

18. TARİHİN KÖR NOKTASI

1919 | Dönüm Noktası

18. Bölüm: Tarihin Kör Noktası

Part¹

*Bu kitapta geçen tüm kurum, kuruluşlar ve kişiler tamamen hayal ürünü olup, sadece kurgudan ibarettir.

*Bu kitap tarihi olayları konu almamaktır. Sadece 1919 - 1922 yılları arasında İzmir, Yunanistan tarafından işgal edilmiştir ve kitabımda kullandığım tek durum bu. Onun dışında her şey sadece kurgu ve hayal ürünüdür.

*Sizden bol bol yorum bekliyorummmm...

*Hadi bölüme geçin bakayımmm... Yine uzun bir bölüm oldu. Siz bölüme geçerken ben de size buradan öpücük, kalp ve sarılma göndereyimmm. Öpücükler, kalpler ve sarılmalar efeniiiimmmmm. 🧚‍♀️

*Sonradan eklenen not: Bu bölümde ihmal sonucu hayatını kaybeden Zeren Ertaş anısına yapmış olduğum bir şey var... Kendisi beni gerçekten çok etkiledi. Aynı bölümü okuyormuşuz kendisi ile... Onun için bu okuldan en iyi şekilde mezun olacağım. Ne kadar üzücü ki bildiğim ve kabullendiğim bir şey var; Zeren birkaç gün sonra unutulacak. Tıpkı altı şubat gibi... Benim elimden gelebilecek tek bir şey vardı onu da kitabımda yapabilirdim, bugün bu bölümde onu yaptım. Zeren'in ismi ve ölmemesi gereken hayalleri adına ona adamış olduğum küçük bir kız çocuğu karakterim olacak bu bölümde. Ertaş Kızı Zeren... Belki bugün ya da yarın unutulacaksın fakat bu kitap burada olduğu sürece yaşamaya devam edeceksin. Seni bu kitapla yaşatmaya devam edeceğim. İçin rahat olsun kardeşim, ben ve üniversitedeki diğer arkadaşlarım sana sahip çıktık. Var gücümüzle iki gündür sesimizi duyurmaya çalışıyoruz, biliyorum birkaç gün sonra "Elden bir şey gelmiyor artık."deyip herkes kabuğuna çekilecek. Ben ise farklı bir şey yaparak seni bu şekilde yaşatmaya devam edeceğim. Söz veriyorum, senin için de mezun olacağım ben. Sevgi ve rahmetle... Melekler yoldaşın, evin cennet olsun.∞ )

***

Normal tarafta tarihin kanlı sayfalarından nasibini alan kesim hiçbir şekilde üstlerden birisi olmamıştı. Fakat Yansıma tarafında durum hiç olmadığı kadar farklıydı. Tarihleri kanlı, kaderleri acımasızdı. Bu acımasızlığı iliklerine kadar hisseden taraf, Normal katmandaki gibi sadece halk değildi. Yansımalar'a bir şey olduğunda ya da toplu bir direniş gösterileceği vakit, bir bedel ödenecekse bunu Tanrı ve Tanrıçaları ile beraber ödemişlerdi.

Burada direniş de diriliş de tutkun bir şekilde gerçekleşirdi. Birisi bir diğeri için kendini feda etmezdi. Yansımalar, beraber ölürler, beraber öldürürler ve yine aynı şekilde beraber yaşarlardı.

Bölünmek onlar için yıkım, yok olmak demekti.

Şu an ise yine bir beraberlik söz konusu idi. Beklenen son Tanrıça'nın gelmesi üzerine gök turkuaz rengine bulanmıştı. Tanrıçalarına karşı büyük bir özlem duyan Zihinciler, karşılarında dimdik duran asil kadının gözlerine bakarlarken daha önce hiç hissetmedikleri duyguları artık çok net hissediyorlardı... Kalplerine işleyen şey her ne ise her bir ilmeğe farklı bir duyguyu bağlıyordu.