Traversing with the Infinity (Sun Rays Series #1)

CHAPTER 9

Chapter 9

"Sweet! Tuturuan na lang kita!" masigla kong pahayag.

He was clearly stunned by my words, his mind still trying to catch up from what happened. I laughed a bit as I slowly waved my hand in front of his face, playfully nudging him back to reality. Natulala na yata siya.

Anong nangyari sa isang 'to?

"Hello, Jayscen? Sabi ko tuturuan kita," wika ko at kumurap-kurap. "Mukhang ayaw mo yat—"

"A-Are you sure, Ritienzy? Okay, I would like to," He finally replied, his cheeks aflame while trying to avoid my gaze.

I flashed him another thumbs-up while grinning. Mabuti naman at um-agree siyang tuturuan ko siyang mag skateboard. I'm honestly looking forward to it now.

Nagpaalam muna saglit si Jayscen na babalik na sa boarding house dahil mayroon pa siyang gagawin. I also mentioned that I will teach him how to skateboard this afternoon. I told him I'd teach him later at Ground One, iyon ang lugar kung saan ako madalas mag skateboard, lalo na noong inaaral ko pa lamang ito.

Ground one was a large open space that seems to have been created specifically for skateboarders to hang all around. At that place, I made countless friends who share my passion for skateboarding. Iniisip ko pa lang na dadalhin ko si Jayscen doon mamaya ay hindi ko na mapigilang maexcite.

Since I have already finished making my notes, I will just read through them when I have some free time. Time freeze muna, ano. Kailangan ko naman ng break sa acads kahit hindi ako nag-aaral nang mabuti. Charot-charot lang ba.

"Lolo, punta ako sa Ground One ah! Kasama ko si Jayscen," paalam ko kay Lolo Kenzy nang makapag ayos na ako ng sarili dala ang skateboard ko. "Alam mo na, tuturuan ko po siya, e."

3 PM na at siguradong sa ganitong oras ay madami nang nakatambay sa Ground One. Hindi na rin masyadong nakakapaso ang sinag ng araw sa ganitong oras kaya perfect timing talaga 'to na turuan ko si Jayscen na mag skateboard.

"Sige lang, apo. Kapag natuto na siya, dito mo na siya pagbilhin ng skateboard ulit," tugon niya habang nililinis ang ibang skateboard.

I left the shop and crossed the roadway. The gate of the boarding house was open so I proceeded to enter.

Hanga talaga ako rito sa loob. From the outside, I thought the boarding house was small, but inside, it was actually spacious. Sagana sa berdeng damo at makukulay na bulaklak ang nakapaligid dito. Halatang alagang-alaga ito ni Lola Rosana.

Sa tapat ng gate, sasalubong agad ang malapad na hagdan ng boarding house. Alam kong may bakal na harang 'yon, nakabukas nga lang ngayon, kaya pag akyat ko pa lang dito ay bumungad na agad ang mga pintuan ng bawat kwarto.

"Hello po, Lola Rosana! Magandang araw po!" I approached and caught sight of her in the main living room. Naglilinis siya at maingat ang mga galaw niya.

"O Ritienzy, napa-bisita ka!" tugon niya. Nang makalapit ako sa kanya ay kasunod ng pagmano ko. "Anong ginagawa mo rito? May pupuntahan ka ba?" tanong niya nang mapansing dala ko ang skateboard ko.

"Opo, Lola. Pupuntahan ko rin po sana si Jayscen." I smiled at her.

"Si Jayscen ba kamo? Nandoon siya sa kusina, puntahan mo na lang," aniya at makabuluhang ngumiti sa akin. I didn't pay attention to it anymore as I proceeded to go to where Jayscen is currently at. Grabe, pati ba naman kay Lola Rosana hindi ako makakatakas sa mapang-asar niyang tingin?