Timeless Euphoria (Friend Series #3) | ✓

Chapter 3

TRIGGER WARNING!! THIS CHAPTER CONTAINS G*NS, B**DSH*TS, KN*VES, AND D*ATH. PLEASE SKIP THIS CHAPTER IF YOU FEEL UNCOMFORTABLE. READ AT YOUR OWN RISK.

Athalia's POV

I was checking the newly scheduled cleaners for today. Baka kasi nakaschedule ako ngayon.

Out of nowhere Caleb popped up behind me.

"Ano 'yan pres?" tanong niya sa likuran ko.

"Schedule ng cleansers."

"Hmmm," he hummed before putting his chin in my head.

Natigilan ako sa ginawa niya. "Can you check mine too?" he asked, this time there was something different with the tone of his voice.

Kakaiba to sa palaging boses niya. This time, it's deep and husky.

"Friday schedule mo." sabi ko, pilit na hindi pinapansin ang baba niya na nasa ulo ko.

Even though I was the tallest in the class, Caleb still towered over me at his 6'3 height.

Hinarap ko siya at malakas na sinuntok ang kanyang tiyan. "Ouch," he loudly groaned while holding his stomach that I just punched.

Hindi ako nagsalita at mabilis siyang nilagpasan. Hindi ko din alam kung bakit ko siya sinuntok, basta gumalaw nalang ang mga kamao ko sa tyan niya.

Hindi ko sinasadya.

"Pres!" paos na sigaw niya mula sa malayo.

"Amaris!" I called her nang makitang naglalakad siya sa hallway.

Nilingon niya ako at gulat na hinarap.

"Si Caleb 'yun?" turo niya sa likod ko. Napalingon ako dahil dun at napataas ang kilay ng mapansing paika ika siyang naglalakad.

"Anyare dun?" she asked and I just shrugged.

Innocente ako.

"Oh Athalia penge ako 20," aniya habang nakalahad ang kamay na nagpataka sa'kin.

"Bakit?" naguguluhang tanong ko.

"Gaga, may utang ka sa'kin! Isang buwan na kaya tapos hindi ka pa nagbabayad. Asan ang hiya uy!"

I smiled sweetly at her na ikinaas niya ng kilay. "Mahal na mahal kita, Amaris. NEXT MONTH NALANG!" malakas na sigaw ko bago kumaripas ng takbo.

"Pres!" at isa nanamang asungot.

"Ano?" iritadong baling ko sa kanya.

"May ambagan daw, dalawang piso bawat student. Kaya ito ang tatlong piso ko." kinuha niya ang kamay ko bago dun nilagay ang kanyang tatlong piso.

Napataas ang kilay ko. "Akala ko ba dalawang piso lang? Bakit tatlo sa'yo?"

"Keep the change nalang, slow mo naman pres!"

"Ulol."

***

"Senyora," bungad sa'kin ni Fernan pagdating ko sa mansion.

"Oh bakit ka andito? Akala ko ba pupunta kayo sa mga Enrique's?" tanong ko.

"Pinatawag kami ng daddy mo. Mukhang sasama ka sa misyon para mamaya."

"Ano?" I asked, confused. Then we heard footsteps from a distance walking towards us.

"Fernan is right. Sasama ka sa misyon mamaya." bungad ni dad at sumali sa usapan habang nakapamulsa wearing his usual business attire.

"Nice. I'll be using my katana-"

"No." napatigil ako nang pinutol ni dad ang sasabihin ko.

"You'll be undercover from a distance using a sniper. Just some back up if things doesn't go as planned." he said calmly making me raise a brow.