Athalia's POV
"Hi everyone! So we just got the info from the principal na magkaroon ng camping before the intramurals!" nakangiting tili ni Amaris ng makapunta sa round table na inuupuan namin.
"Yes! Malalandi ko si Dux dun!" ngising aso na sabi ni Iraia.
"How about the quiz na magaganap this week?" nagtatakang tanong ni Anastasia.
"Oh it will be resumed after the camp." sagot sa kanya ni Amaris.
"Nakakaexcite kasi as the president of the MAPEH club, kami ang encharge sa activities." kilig na tili ni Amaris.
"Ikaw Athalia? Hindi ka naeexcite?" tanong ni Iraia.
"Mabwebwesit siguro kay Caleb. Siguradong didikit na parang linta 'yan sa akin buong camp!" reklamo ko habang nakahamukipkip.
Amaris chuckled. "Don't be so oa 'no! Malay niyo kayo talaga," nagtaas babang kilay habang nakangising aniya.
I rolled my eyes at her na ikinatawa ng iba.
"Alis na ako. May quiz pa kami." paalam ko sa kanila bago naglakad papuntang room namin.
"You know that Amaris? Gosh she's so annoying!" napatigil ako sa paglalakad ng marinig ang pangalan ni Amaris.
My brows frowned when I noticed it came from the ladies bathroom.
"I know right! Purkit siya ang president ng club kung maka assign akala mo kung sino. She's not that pretty naman ah!"
"I heard she's not a virgin anymore? Andami kasing kalandian eh, mapaloob o labas ng campus. Ang landi!" segunda ng isa.
"I know right. Baka nga nagpalaglag na 'yan-" hindi ko na sila pinatapos at padabog na sinipa ang pinto dahilan para matanggal ito at tumilapon.
I heard them shouted. Tangina, sakit sa tenga.
Dahan dahan akong pumasok habang nakapamulsa I glared at them. Eyes like daggers.
Napataas ang kilay ko ng mapansin si Tiffany na kasama nila. So tatlo silang naguusap pero tahimik lang si Tiff.
So Tiffany just went silent knowing that our friend is being backstabbed right infront of her?
Napayuko siya ng mapansin ang masama ko na titig. Dahan dahan siyang naglakad palapit sa'kin bago ako tuluyang lagpasan.
Ako lang ba pero bakit pansin ko ang lihim nitong pagngiti?
"A-Athalia!" panic na pagtawag sa'kin ng babaeng blond ang buhok.
"Paki ulit nga ng sinabi ko. Ngayon sa harapan ko." I ordered them.
"H-huh? 'Yung ano ba?" her voice was shaking, acting confused.
"Yung malandi ang kaibigan ko." mariing saad ko.
"H-ha? May sinabi ba tayo?" utal na ani nito bago napatingin sa kaibigan niya na namumutla.
"W-wala ah!" depensa pa nito.
I scoffed at them before I took a step. Gulat silang napaatras dahilan para matawa ako.
Lakas manglait, takot din naman.
"B-baka namali ka lang ng rinig, Athalia?"
"I'm not deaf, idiot." malamig na sagot ko pabalik.
"A-ano k-kasi s-sabi nila na malandi daw si Amari-" hindi ko na mapigilang lapitan ito bago marahas na sinabunutan ang buhok at kinaladkad palabas ng restroom. Silang dalawa
Patuloy silang sumisigaw sa sakit at pilit na kumawala sa pagkakahawak ko. Ngunit ang aking mga kuko ay nakabaon mismo sa anit, kaya hindi ito madaling matanggal.
"Amaris!" I shouted in the hallway. Some students gasped seeing me.
Gulat niya akong nilangon at nanlaking mata ng makita ang hawak ko.
"Athalia oh my gosh!" gulat na aniya.
Padabog ko na itinapon sa mismong harapan niya ang dalawang babaeng umiiyak habang nakahawak sa magulong buhok nila.
"Apologize." mariing sabi ko.
Agad naman silang nataranta dahilan para humarap sila kay Amaris at lumuhod.
"I'm sorry!" sabay na ani nila, nakayuko.
"Hey, its okay na. Go back to your rooms." Amaris tapped their shoulders before helping them stood up as they ran for their lives.
"Tss." I scoffed in disbelief.
I was expecting something more thrilling. Like begging desperately and kissing Amaris shoes but ang gaga mabilis na pinatawad.
"Athalia!" Amaris turned to me, annoyed with brows frowned.
"What?" casual na sagot ko.
"Alam mo ba na maguguidance ka sa ginagawa mo?! My gosh, those poor girls." nagaalalang aniya.
I couldn't help but raise my brow. "Those poor girls backstabbed you, Amaris. Sabi nila malandi at nagpalaglag ka daw!" hindi makapaniwalang singhal ko.
"I don't care, Athalia! They can bark whatever. Just.. please don't get involved again with cat fights."
"Hindi pa nga ako lumalaban eh," mahinang bulong ko.
I heard her sigh. "But still, thank you for protecting my name. Kaya mahal kita eh," she smiled at me.
I couldn't help but smirk. "Magthathank din naman pala, andami pang sasabihin, cheh." I turned my back at her.
Suppressing a smile.
Napatigil ako ng mapansin si Tiffany mula sa kalayuan, nagmamasid. She stood up straight when she turned to me.
Napayuko siya bago naglakad palapit sa'kin. Lalagpasan na sana ako nito pero mabilis ko na hinawakan ang braso niya dahilan para matigilan siya.
"I am warning you, Tiffany. Once you I caught you doing dirty stuff behind our backs, especially involving my friends. You know what I am capable of, I could plant a bullet in that skull of yours that could end your existence." malamig ko na sambit.
Mabilis nito na tinanggal ang kamay ko na nakadiin sa braso niya at tuluyan akong nilagpasan.
"Pres!" napapikit ako ng mariin.
"Ano nanaman?" iritadong bungad ko sa nakangiting Caleb.
Natigilan siya bago napatingin sa noo ko. His lips parted before leaning over.
I froze when I felt his gentle touches on my forehead and hair. He was fixing something.
"Your clips were misplaced. Inayos ko muna." he smiled.
"Thank you." mahinang sabi ko, napaiwas ng tingin.
"May groupings tayo! Halika na, kanina pa kita hinahanap eh. Ayaw ko maiassign sa ibang group, gusto ko sa'yo lang." aniya at mabilis na hinawakan ang kamay ko bago tuluyang kinaladkad papunta sa room.
Pagdating namin sa room, laking gulat ko ng mapansing halos lahat nakatingin sa'min.
Despite their accusing stares I managed to not give a shit about it.
"Athalia! Dito ka sa group namin ni Caleb," bungad sa'kin ni Jade ng lumapit ako sa kanila.
"Ikaw leader." hindi ko mapigilang mapataas ang kilay ng biglaa
YOU ARE READING
Timeless Euphoria (Friend Series #3) | ✓
RomanceFriend Series #3 The charming and idealistic ABM student, Caleb Dawson Salvarino met the wealthy and prominent eldest daughter, Zavisha Athalia Laure from the same strand. With his pure intentions and her initial hesitations, can the golden Caleb Da...