ក្រសោបស្នេហ៍គូដណ្ដឹងសម្អប់
ភាគទី៤
«ផាច់!! ផាច់ លោកកុំមកមើលងាយខ្ញុំបែបនេះឲ្យសោះណា មីន យ៉ុងហ្គី ខ្ញុំមិនមែនដូចលោកឡើយដែលខ្លួនមានគូរដណ្ដឹងហើយតែមានស្រីគ្រប់កន្លែងនោះ» អាយូទះគេតាមកំហឹងខឹងហើយស្រវ៉ាទាញទ្វាបម្រុងនឹងចេញទៅតែយ៉ុងហ្គីចាប់ដៃនាងជាប់ ហើយគេយកអណ្ដាតទៅទល់នឹងកន្លែងនាងទះ
«នាងគិតថានាងទះយើងហើយ នាងចង់ទៅវិញបានស្រួលៗមែនទេ អាយូ»យ៉ុងហ្គីសួរទៅកាន់នាង
«លែងដៃខ្ញុំភ្លាម !! ខ្ញុំស្អប់លោកណាស់ សូម្បីតែមួយនាទីក៏មិនចង់នៅក្បែរលោកផង»អាយូ
និយាយនាងកំពុងកុហកខ្លួនឯងហើយព្រោះកន្លងមកនាងស្រលាញ់គេជាងជីវិតខ្លួនឯងទៀតផង
"លី ជីអ៊ុន នាងដឹងទេ! នាងអាចកុហកគេបាន តែសម្រាប់យើងនាងមិនអាចកុហកបានឡើយ »គេនិយាយដោយមានអំនួត នាងល្អិតនេះស្រលាញ់គេណាស់វាមិនអាចឡើយត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែកនាងអាចស្អប់គេនោះ
«ខ្ញុំត្រូវការទៅផ្ទះ លែងដៃលោកទៅ»អាយូ និយាយដៃនាងប្រឹងគ្រលាស់ខ្លាំងៗដើម្បីឲ្យរបូតពីដៃគេ
«មិនបាច់ទៅទេ មកសមហាន់នីម៉ូនវិញល្អទេ ដើម្បីស្រួលពេលរៀបការហើយហាន់នីម៉ូនមិនភ័យ»យ៉ុងហ្គីអោនទៅខ្សឹបដាក់ត្រចៀកនាងស្រាលៗ
«លោកកុំគិតចង់ធ្វើស្អីឆ្កួតៗមកលើខ្ញុំឲ្យសោះណា»នាងតូចនិយាយទាំងភ័យ ហាន់នីម៉ូនអីក្រែងពួកគេចង់ផ្ដាច់ពាក្យឬ
«ហួសពេលហើយ ធ្វើខ្លួនឲ្យល្អៗទៅ ចាំតែថ្ងូរឲ្យយើងស្ដាប់ទៅ »យ៉ុងហ្គីនិយាយហើយក៏អូសដៃនាងទៅបន្ទប់មួយទៀតដែលឆ្លងកាត់តាម
ទូរសម្ភារះតាំងរបស់គេ គ្មាននរណាដឹងឡើយថាទីនោះ
មានបន្ទប់មួយទៀតក្រៅពីបងស្រីគេ
«លែងខ្ញុំទៅណា !! ខ្ញុំដោះលែងឲ្យលោកមានសេរីភាពហើយ» អាយូអង្វរកគេ ទឹកភ្នែករហាម
«នាងចង់ឲ្យយើងដោះលែងនាងឲ្យទៅរកវាមែនទេ មិនអាចទេ »យ៉ុងហ្គីសួរទៅកាន់នាងដៃចាប់ច្របាច់ដៃនាងជាប់មិនលែង
«ខ្ញុំធ្វើតាមអ្វីដែលលោកប្រាប់ហើយតាស !!! លោកចង់ផ្ដាច់ពាក្យខ្ញុំក៏ព្រម ហើយឥលូវលោកចង់បានអ្វីទៀត»អាយូនិយាយ មែនហើយនាងព្រមឲ្យគេមានសេរីភាពតាមអ្វីគេចង់បានហើយ នៅចង់បានអ្វីទៀត
«តែឥលូវយើងប្ដូរចិត្តហើយ !! យើងនិងមិនដោះលែងនាងដាច់ខាត !! យើងនឹងធ្វើឲ្យនាងដឹងថាការដែលចង់រៀបការជាមួយយើង នាងទទួលបានលទ្ធផលអ្វីខ្លះ» រាងក្រាស់និយាយហើយក៏រុញខ្លួននាងតូចទៅលើពូក
«លែង !!! អឹម... »នាងតូចនៅប្រកែកដដែលទើបគេបំបិទមាត់នាងដោយមាត់របស់គេ ដៃមិនទុកនៅទំនេរគេក៏អូសចុះឡើងលើរ៉ូបរបស់នាង ហើយក៏ រូតរ៉ូបនាងចុះក្រោម ទម្លាក់ត្រឹមស្មាចុះមកបង្ហាញសាច់សរខ្ចី ទើបគេដកមាត់ចេញពីមាត់នាងតូច ហើយចាប់ផ្ដើមថើបនាងដេញពីដើមកចុះមកយ៉ាងរោលរាលបំផុត
«អឹ្ហស!អ្ហាស »ដោយទ្រាំនឹងភាពស្រើបស្រាលមិនបាននាងក៏ធ្លោយសម្លេងចេញមក... យ៉ុងហ្គីមិននិយាយអ្វីគេក៏ចាប់ផ្ដើមចាត់ការខោអាវលើខ្លួនប្រាណរបស់គេចេញអស់ សល់តែខោក្នុងបិទបាំងប៉ុណ្ណោះ គ្រាន់តែមើលក៏អាចដឹងពីទំហំរបស់វាដែរ
«អាយយយយ!!! លោកដោះខោធ្វើអ្វី» អាយូសួរគេទាំងយកដៃបិទភ្នែកទុកចន្លោះតិចៗ
«ដល់ម៉ោងបង្រៀនជីវះហើយ នាងចាំមើលយើងបង្រៀនហើយត្រូវចងចាំឲ្យច្បាស់» យ៉ុងហ្គីនិយាយដោយមុខស្មើរ ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមចាត់ការសម្លៀកបំពាក់នាងតូចអស់គ្មានសល់ បង្ហាញឲ្យឃើញរូបរាងដ៏ល្វត់ល្វន់ របស់នាង
«កុំមើល» នាងថាហើយក៏ទាញភួយមកបិទកាយអាក្រាតខ្លួន
«មិនបាច់បិទទេ យើងឃើញអស់ហើយ ឈប់តវ៉ាទៀតមករៀនមេរៀនទី១វិញល្អជាង» គេឱនទៅខ្សឹបប្រាប់នាងហើយក៏ថើបដើមក សម្លេងនឹងកាយវិការ របស់គេកំពុងពង្វក់នាងហើយ ត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែកក៏បានដោះរបស់ចុងក្រោយដែលនៅជាប់ខ្លួនគេ ដៃរវាមដូចមឹកអូសចុះឡើងកាត់កូនភ្នំរបស់នាងមកដល់ពោះរហូតដល់កន្លែងសម្ងាត់របស់នាង
«ជុប អឹម !!! អ្ហឹស»
«វាអាចនឹងឈឺ នាងទ្រាំណា»គេនិយាយ មាត់ថើបនាងតិចៗដើម្បីដាស់អារម្មណ៍រោលរាលរបស់នាង
«អា្ហ... អ្ហាស ឈឺណាស់ៗ ហឹុក!! ហឹុក ឈប់ទៅ»គេបានដាក់កូនប្រុសគេចូលទៅផ្លូវសម្ងាត់នាងតូចដោយមិនឲ្យនាងដឹងខ្លួន...
«មិន..អាចឈប់ពាក់..កណ្ដាលទីបាន..ទេ អឹ្ហស សឺត..»
«នាងឈឺតែយើងក៏ឈឺមិនចាញ់នាងដែរ អ្ហេស៎ អ្ហឹស៎»គេនិយាយតែចង្កេះរបស់គេនៅគ្រលែងដដែល ញើសប៉ុនគ្រាប់ពោត ព្រោះផ្លូវស្នេហ៍របស់នាងវារួមរឹតគេស្ទើរដាច់ខ្យល់ហើយ គេក៏ថើបមាត់នាងតិចៗដើម្បីបន្លប់នឹងភាពឈឺចាប់របស់នាង រហូតដល់នាងលែងមានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់បន្ដទៀតទើបគេបន្ថែមល្បឿនសម្រុកយកៗតាមចិត្តរបស់គេចង់
«អា្ហ..អ្ហាស៎ ស្រួលណាស់ យើងចូលចិត្ត» យ៉ុងហ្គីថ្ងូចថ្ងូរយ៉ាងគ្រលួច
«អឹ្ហម .. អ្ហឹស លឿនជាងនេះអ្ហាស»នាងនិយាយទាំងមិនខ្មាស់អៀនសុំគេបន្ថែមល្បឿនព្រោះពេលនេះគេកំពុងពង្វក់នាងដោយសារកាមស្នេហ៍មួយនេះហើយ
«ហៅយើងថាDaddy អ្ហឹស៎ ... អឹ្ហម» គេបង្គាប់នាង
«Dad..daddy អា្ហស ... អ្ហា »នាងហៅឈ្មោះគេ គ្រាន់តែនាងហៅគេរួចយ៉ុងហ្គីក៏បន្ថែមល្បឿន ពីចង្វាក់យឺតទៅលឿនតាមដែលនាងសុំគេ
«ប្ដូរក្បាច់... »យ៉ុងហ្គីនិយាយហើយក៏ធ្វើគ្រប់ក្បាច់គ្រប់កន្លែងរហូតដល់នាងសន្លប់...
«អឹ្ហស... អ្ហា.. ទើបបាន8ទឹកសន្លប់បាត់ ប្រហែលត្រូវពៅនាងបន្ដិចហើយ »គេនិយាយហើយក៏បីនាងយកទៅសម្អាតខ្លួន ស្នាមឈាមបានដាមពេញពូក គេញញឹមបែបអ្នកឈ្នះក្រោយបញ្ចប់សង្រា្គមស្នេហាមួយនេះរួច
«នាងជាអ្នកចង់មករកទុក្ខខ្លួនឯងនោះទេ លី ជីអ៊ុនពេលនេះនាងជារបស់យើងតែម្នាក់ ហើយមានតែយើងម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើបាបនាងបាន »គេថាហើយក៏ទាញនាងមកអោបទាំងកាយអាក្រាត ដោយមិនភ្លេច
ខលប្រាប់ម្ដាយនាងថានាងតូចនៅជាមួយគេហើយ
_______________
