Prologue

14 0 0
                                    

Paano mo masasabing masaya ka na sa buhay mo? Kapag ba kasama mo angpamilya mo? Na buo kayo? Paano kung buo nga kayo pero wala namangpagmamahal sa inyo kase nabuo lang kayo sa hindi sinasadyang pangyayari?"I will fuck you kahit anong oras kong gustuhin, do you hear me?" Sabiniya. He thrust his manhood in my womanhood hard. Sino ba naman ako paramagreklamo? He owned me but I do not own him, may ibang may nagmamay-arisa kanya. Ako ay parausan niya lamang, pampalipas oras niya."Uhh. Damn it! Why are you still tight when I am always fucking you?Huh?" He groaned like an animal. He is Giving me a punishing thrust.Pumikit lang ako at may lumabas na mahinang ungol sa bibig ko. Malapit naako, malapit ko nang marating ang ikapitong langit dahil sa ginagawanamin. He is fucking me, in his bed. Hindi rin nagtagal, we reached the7th heaven, sinubsob niya ang ulo niya sa leeg ko at marahang hinalikanito. Sino ako para tumutol? I am just nobody.At kahit pa tumutol ako, wala akong magagawa.Maya-maya pa ay umalis na siya sa ibabaw ko at humiga sa tabi ko, hewrapped his arms around my waist. Ako naman ay tumalikod sa kanya atlihim na umiiyak. Ganito naman kami palagi eh.He's cold treatment, ang ugali niyang halos isuka ko, ang pananakit niyasa akin physically and emotionally ay tinatanggap ko lahat. Wala namanakong mapapala kahit na magreklamo ako......kinakaya ko lahat.Nang malalim na ang paghinga niya ay dahan-dahan akong bumangon, pinulotang mga damit ko at sinuot ulit ang mga iyon.Ganito naman palagi eh, we fucked. That's all, no strings attached.Pumunta ako sa isang kwarto, sinilip ko ang isang anghel. Ang anak ko sakanya, hindi niya alam na ako ang ina niya. Kilala niya lang ako bilang"yaya" niya. Tinakpan ko ang bibig ko para hindi kumawala ang hikbi.Sabi niya sa akin isa raw akong malas sa kanya, sa buhay niya. Lahat dawsinira ko. Ako raw lahat ang may kasalanan.Pero ako? Hindi ba ako nasira? Hindi ba ako nagsakripisyo? Araw-arawnasasaktan ako pero hindi naman ako nagreklamo sa kanya kase wala akongkarapatang magreklamo, may nobya siya at tanggap nang nobya niya na mayanak siya sa akin.Galit ako sa sarili ko kase ang tanga-tanga ko! Durog na durog na ako,parang nilindol na wasak na wasak, pero kinakaya ko para sa anak ko atpara sa sarili ko. Kahit na sobra na akong nasasaktan ay hindi akoumalis, gusto kong makasama ang anak ko.Ni minsan hindi ako naghangad ng sobra, makapagtapos lang ay okay na saakin, may ipagmalaki lang ako sa lahat ng tao okay na ako. Na kaya kongsabihin sa kanila na, "nagsikap ako para makapagtapos ako." Pero hindi namatutupad 'yon.Hindi ko sila pagmamay-ari kahit ang anak ko, ang sabi niya ay siya langang may karapatan sa anak niya sa akin. Paano naman ako? Wala na akongkarapatan sa bqtang dinala ko nang siyam na buwan sa sinapupunan ko? Walana akong karapatan sa dugo't laman ko? Sa mundong mapanlinlang ay kailangan kong maging matatag, kakayanin ko hangga't nabubuhay ako. Kaya kung magbulag-bulagan at magbingi-bingihan sa lahat-lahat.
_________________I am not forcing you to support this one, if you think that this one deserves your comment and votes, then you can do that but if not, no hard feelings. Really. I will understand it.
~Mexica/Riri

Just For Myself to Keep itWhere stories live. Discover now