Fiery phoenix - ATEEZ

71

Jongho nigdy nie był planowanym dzieckiem. Jego matka pochodziła z bardzo zamożnej rodziny. Ojciec za to był wychowywany przez zagorzałych fanatyków religii islamskiej. Wzięli oni ślub, gdy tylko kobieta ukończyła szesnasty rok życia. Została wykupiona przez rodzinę Choi, którzy za oddanie swojej córki zapłacili sporo milionów. Obie rodzinny zawarły porozumienie.

Byli zgranym małżeństwem. Mimo iż młoda dziewczyna, która dopiero co zaczynała dojrzewać była traktowana jak własność przez dwudziestopięcio latka. Ojciec chłopca uważał siebie za najważniejszą część rodzinny. To on rządził. Ale nigdy nie podniósł ręki na żonę.

Gdy kobieta zaszła w pierwszą ciąże, wszyscy byli święcie przekonani, że będzie to dziewczynka. Nawet sam lekarz ich zapewnił, że tak będzie. Pokój był gotowy na narodziny dziecka.

Jednak prawda okazała się inna. Zamiast dziewczynki, kobieta urodziła chłopczyka. Naprawdę pięknego. Jego uroda była kobieca, delikatna. Oczy miały błysk, a usta układały się w magiczny uśmiech. Kobieta od razu pokochała dziecko. Czuła, że chce mu oddać wszystko co ma. Przytulała go mocno do piersi.

Mniej entuzjastyczny był natomiast ojciec. Jak tylko zobaczył, że lekarz się pomylił wpadł w szał. Chciał wyrzucić te dziecko przez okno. Nie pomagał fakt, że chłopczyk, gdy tylko zobaczył ojca zaczynał płakać.

- Ty głupia dziwko! Miała być dziewczynka. - zaczął na żonę krzyczeć.

- Kochanie to nie moja wina... - próbowała tłumaczyć się. Trzymała blisko siebie maluszka, by w razie czego go ukryć przed wściekłym ukochanym.

- To zawsze jest wasza wina!

Podszedł do niej. Brutalnie chwycił ją za włosy. Jego oczy wręcz płonęły z gniewu. Miał ochotę zabić ich oboje. Ale nie mógł przez głupiego bachora zniszczyć swoje dobre imię.

- Oddaj mi go - warknął, władczo do niej.

Kobieta od razu pokręciła przecząco głową. Obróciła się z dzieckiem, tak by je schować za swoim ciałem. Kochała chłopca. Ten jeden raz nie miała zamiaru dać za wygraną. Mężczyzna odpuścił. Jednak ostrzegł ją, że pożałuje swojego zachowania.

Kolejne dni przebiegały spokojnie. Mąż nie przychodził w ogóle. Pani Choi cały czas była przy maluszku. Nazwała go Jongho. Uważała, że te imię będzie bardzo dobrze pasować do dzieciątka, które w pewien sposób przypominało jej małego niedźwiadka. Nocami nie spała, przyglądając się swojej pociechę. Czuła się dumna, że udało jej się sprzeciwstawić mężowi. Pierwszy raz poczuła siłę. Była wdzięczna niebiosom, za danie jej takiego aniołka, który dawał jej siłę.

Nadszedł dzień wypisu. Jej ukochany przyjechał po nią. Wydawał się być aż nad to zadowolony. Kobieta niczego nie podejrzewając, skupiła swoją uwagę na dzieciątku. W czasie pobytu w szpitalu, zaufana pielęgniarka załatwiła jej nieśmiertelnik. Był to naszyjnik, na którym z jednej strony było napisane ,,Jongho", a po drugiej ,,Mom Binna". Nie powiedziała o tym swojemu mężowi, bojąc się jego reakcji. Instynkt podpowiadał jej, że lepiej będzie zachować to w tajemnicy.

Nastał wieczór. Pani Choi była cały czas przy dziecku. Nie chciała zostawiać męża samego z Jongho. Nie ufała mu. Obawiała się, co mężczyzna może zrobić, gdy chłopczyk zacznie płakać. Dużo pomagała jej sprzątaczka, pani Song Chaewon. Była to trzydziestoparoletnia kobieta. Pochodziła z Wietnamu. W wieku czternastu lat została porwana. Przez całkowity przypadek trafiła do rodzinny Choi. Została przez matkę Jongho uratowana. Za ratunek obiecała gospodarzowi wierność i sumienną pracę.

Niejednokrotnie mężczyzna zmuszał ją do seksu. Uważał, że to iż był w małżeństwie zabraniało mu wyskoków w bok. Bardzo często było tak, że przed oczami ukochanej gwałcił sprzątaczkę. Z różnych powodów to robił. Na początku miało być to w formie kary dla żony. Później chciał jej pokazać, że może wszystko. Aż ostatecznie robił to z przyjemności i poczucia władzy. Uważał się za pana. Jedna ani druga nie mogła z tym nic zrobić.