Straszne historie

#118

Ona jest idealna pod każdym względem. Ma wspaniałe ciało, cudowny głos oraz zajebisty charakter. Jest chodzącym aniołem. Można by wręcz pokusić się o stwierdzenie, że zesłały ją niebiosa. Czymże my, ludzie, zasłużyliśmy na to, by ją mieć wśród nas?

Jej ruchy są majestatyczne, kiedy przemieszcza się między pracą a domem. Gdy wchodzi po schodach, mam wrażenie, iż podziwiam grecką boginię w swej okazałości. Jej powiewająca na wietrze sukienka podkreśla jej niewinność, która to z kolei skrywa jej wewnętrzną dzikość.

Wygląda ona równie pięknie w ubraniach, jak i bez nich. Kiedy tylko opada stanik podtrzymujący jej niesamowite piersi, natychmiast czuję erekcję formującą się w moich spodniach. Widząc jej kuszące biodra, jedyne, co mam w głowie, to wszystkie możliwe sposoby na dostarczenie jej przyjemności.

Uwielbiam dawać jej prezenty, w szczególności czerwone róże, które wiem, że kocha. Często piszę także listy miłosne wypełnione mymi fantazjami oraz pragnieniami, zawsze oczekując uroczego rumieńca wykwitającego na jej polikach, ale ona nigdy tak nie reaguje. Zastanawiam się dlaczego...

Lubię patrzeć, jak zajmuje się sobą, rozwijając swe pasje. Uśmiech na jej ustach, gdy zajmuje się kwiatami w jej ogrodzie lub rysuje napełnia mnie dumą.

Kilka razy przyłapałem ją na masturbacji. Jej delikatne jęki podnieciły mnie niezmiernie. Pragnąłem wziąć ją tu i teraz, lecz się powstrzymałem. Nie mogłem sobie pozwolić na splamienie tej świętej istoty mym brudem. Na to będzie czas po ślubie

Jej nieśmiałość jest słodka niczym miód. Kiedy na nią patrzę, odwraca głowę, udając, iż mnie nie widzi oraz zaczyna iść szybciej jakby chciała uciec przed moimi uczuciami. Otrzymawszy SMS-y ode mnie mówiące o tym, jak bardzo ją kocham, zaczyna się rozglądać w panice, jakby szukając kogoś. Może szuka mnie? Nie dowiem się tego, dopóki sama mi nie powie.

Nienawidzę budzić się codziennie w tym białym pokoju, zamiast u jej boku...