Timle beraber biraz oturmuştuk ve herkes dağılmıştı evlere.
Sabah kalkıp güneşle uyanmayı beklerken Alple uyanmak büyük bir şokdu benim için.
ÖZEL HAYATA SAYGI LÜTFEN YA!
Salonda ki koltuk da uyuya kaldığım ve koltuğum büyük olduğu için arkama yatmıştı. Ben silahımı ağzına sokmak üzere sakincekendime gelirken onun sesi beni dumura uğratmıştı.
"Silahı ağzıma sokma gibi aklından geçen planları sıfırla çünkü benim."
Kalkmış ona dik dik bakmıştım ama bey efendi hiç takmadan yatmaya devam etmişti. Bordo bereliyle bordo bereli teke tek kalmamalı. Kesinlikle...
Bende sinirle kalkıp odama geçmiş hazırlanmaya başlamıştım.
Nolucaksa olsun aga akışına bıraktım ben artık. Akışın yolunu değiştirince diye çünkü canım çıktı da. Pardon ama yani bende insanım.
Şimdi de Alpi kaldırmaya çalışıyordum. Mutfaktan aldığım suyla salona girerken o konuşmaya başlamıştı.
"O suyu döktüğün an kendini denizde bulursun"
Pardon da hiç Bir yerlerim tınlamadı. Kapıdan kolumu uzatıp bardağı anında ters çevirdim ve anın verdiği heyecanla bardak alpin suratına düştü. Ben koşmaya başlayıp uzun kokidorda ilerlerken oda arkamdan gelmeye başlamıştı. Tam lavobonun kapısını kapatcakken araya giren ayakla bir bismillah çektim. Kapının arkasına hala dayanmaya devam etdim.
#dayanmayadevam
#sonunakadardiren
Kapıyı hala ittirmeye devam ederken kapının ağzının açık olan kısmından yüzüme gelen suyla güç vermeyi bıraktım ve arkamı dönerken. Alp içeri
Girdiği gibi fıskiyeye uzandı. Ben kenardan kaçim derken koluyla beni bir tuttuğu gibi önüne aldı. Ben çırpınmaya başlarken o suyu hızla yüzüme tuttu. Banyolukta yere çökerkenelimle yüzümü kapatıp suyu engellemeye çalıştım. Ama sanki 10 tane fıskiyeye saldırır gibi gelince insanın şaftı kayıyordu yani.
"ALP AA YAPMA!"
"ALP Mİ ABİ ABİ!"
"ALPP!"
"ABİ DEMEDEN BURDAN ÇIKARAN ŞEREFSİZDİR!"
"ALPPP YAPMA AA"
"ABİİİ"
"ABİ YAPMA ARTIK YA!"
"Aferim adam ol"
Ona yüzümü döndüğüm gibi yüzüme kovayla yediğim suyla öksürmeye başladım.
"Bu da arabamı alıp kaçmanın bedeli Umay hanım"
"offff"
"Asıl sana off"
Sırılsıklam banyodan çıkarken Alp mutfağa giriyordu.
"Mutfağımı batırırsan Arabanı dızlamakla kalma ALP!"
"BİR DAHA DENERSEN CİDDEN KENDİNİ DENİZİN DİBİNDE BULURSUN!"
"HE HE ONDAN!"
Bu dediğine güldü. Ben hızlıca üstümü değiştirdim ve odadan çıktım saçlarımın bir suyunu sıktırmıştın. Nemliydi. Mutfağa geçtim ve iki koca adam daha beni karşıladı.
"Sen çoğalıyon mu durdukça bunlar kim anasını?"
"ha ha ha çok ironikti gerçekten. Neyse bunlar... Abilerin tabi benden küçük olanlar."
Ona anlamaz bakışlar atınca göz devirdi.
"Ya geldin ya geçende hani bunlar vardı falan aha bu hastane de de vardı. Böyle pijamalarımla falan hani"
Bir yutkundum ve bir adım geriledim.
"Neden?"
"Burda neden bulunduğunuz soruyor artık anlıyorum dilinden. Tanışma diyelim ya"
"İsteyen peki?"
"Bu soruda şu demek ki onlarla tanışmak istedi? Kimse ben yani... Otur şuraya umay konuşulacak şeyler var"
"İstemiyorum"
"Sormadım"
"Senin sorunun"
"İnatçı şey geç şuraya artık"
"Bana emir verme ALP!"
"Üsteğmen şuraya otur!"
Verilen emirle dudaklarımı açmamak için birbirine bastırdım.
Sabırdı cidden SABIRDI!
"Anlat!"
" Yiğit evin Anası koca yürekli bakıcımızdır evet benim ana olmam gerek ama yapamadığım bir şey oda bu işi iyi biliyor yani o yüzden bakıcımız, bu Emre işte bunun da cafesi var orayı yürütüyor. O da anca kahve ve tatlı yapıyor a bide o temizlik hastasıdır o yüzden evde ki bütün temizlik işleri yiğitle emrede. Emre senden sonra en küçük sonra yiğit sonra da ben. Yiğitte şirkette avukat olarak çalışıyor zaten. Huh... Ferdi albay yani babamız sen iatemessen görüşme ona zorlamam yok ama bize her zaman kapının açık olduğunu bil. Evet bu aptallar bir şey bilmez ama yine de. En açık kapı benimkisi tabii. Direk bana koşabilirsin abicimmm benimm! "
" En son koşacağım kapı belli Alp merak etme hiç bir sorunum da sana başvurmam
Kesinlikle. "
Yiğit bey güldü bu dediğime emre de alttan alttan abisine sırıttı. Alp kaşlarını çattı ve beni kolunun altına aldı. Kolunu itsemde geri yerleştirdi.
Ben ittim o geri koydu.
Ben ittim o geri koydu.
Ben ittim o geri koydu.
" Rahat dur! "
" Asıl sen rahat dur Üsteğmen!"
"Birini zor çekiyorum eğer onlar da senin gibiyse bunu kaldıramam"
"Ben her zaman farklıyımdır abim. Onlar... Hizmetçi benim gözümde"
"Abi!"
Dedi ikisi de aynı anda. Adım atmak istedim ve attım.
"Ben sizi sizden dinlemek isterim buyrun tanıtın kendinizi rahat olun."
"İş görüşmesinde gibi konuşmasana kızım"
"Alp!"
"He?"
"Sus Bi!"
"Öff"
"Evet?"
"Ee ben Yiğit işte avukatım. 2.a-abinim yani başka abimin değişiyle evin annesi, şefi, bebek bakıcısı gibi adam bakıcısıyım."
"Mük oldu lan çok iyi tanıttı kendini şaşıra kaldım!"
Alp boş boş konuşmaya devam ederken bakışlarım emre ye döndü. Şöyle bir yutkundu. Nefes aldı öksürdü ve söze girdi.
"Ben emre 3.yüm. Café var. Tatlı ve kahve işleri işte. Evin... Kesinlikle temizlikçisiyim. Bunu şuan farkettim. Ben niye herkesin götümü topluyorum lan evde!"
Son cümlesini diğerlerine dönerek söylemişti.
"Abicim sen böyle şeyleri takma o küçük kafana soruşturmadan mükemmel ötesi deterjanları la devam sen tam güç arkandayız biz!"
Alp onu anlamsız bir gaza getirmişti ve konuyu acayip saptırarak kapatmıştı.
"Sen asker misin?"
"Evet."
"Rütben ne peki?"
"Üsteğmen"
"Sadece... Kardeş takımımıza hoşgeldin diyebilirim galiba."
"Hoşbuldum diyebilirim galiba."
Yiğit hafiften gülmüş ve üstünde ki tedirginliği bir kenara atmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK AMAÇ VATAN
Подростковая литератураYa annen delirtilerek öldürülseydi. Canice değil mi? Ya baban gerçek değilse. Bir umut değil mi? Ya tanımadığın kardeşlerin varsa. Keşkeler olur değil mi? Ya tanımadığın abin asker ve tanımadığın gerçek baban da askerse. Çok gururlu değil mi? Ya bi...
