GÖLGE(Yakında basılacak)

8.Bölüm: "Bazen insanları incitmeliyiz daha sonra incinmemeleri için."

Saye, sabah alarmın sesiyle kendine geldi. Alarmın sesi ona her zaman okul zamanının geldiğini hatırlatırdı. Ancak bu sefer farklı bir şeyin zamanının yaklaştığını hatırlatıyordu: "O kızlara gününü göstermenin".

Hemen aklına en son Aleyna'ya gönderdiği fotoğraf aklına geldi. Telefonunu eline alıp internetini açtığında yığınla bildirimler gelmeye başladı. Hepsi de Instagram'dandı. Bu telefonu aldığından bu yana toplasan bu kadar bildirim gelmemiştir diye düşündü. Aleyna'nın mesajlarına girdi. "Sen kimsin?", "Kim oluyorsun da beni tehdit ediyorsun?" ,"Sıkıyorsa bu fotoğrafları paylaş ve olacakları gör!" tarzında bir sürü tehdit edici mesajlar vardı. En son mesajında akıllanmış gözüküyordu: "Ne istiyorsun para mı?" Gaye'nin adını zorunlu olmadıkça vermemeye çalışacaktı. "İnsanları rahat bırakmanı istiyorum." Yazdı ve gönderdi. Anında görüldü oldu.

"Hahahah kimi rahat bırakacakmışım biraz daha açıkla!" Hâlâ dalga geçiyordu.

"İnsanlara zorbalık yapmayı bırak."

"Nesin sen kahraman mı? Kendi işinle ilgilen ve seni uyarıyorum bana bulaşma." Saye mesaja bakarak sadece görüldü attı. Bu fotoğraf yeterli olmayacaktı daha fazlasına ihtiyacı vardı. Eski ve kırık dökük dolabını açtı. Fazla eşyası yoktu ama yine de tanınmayacak şekilde giyinmeliydi. Siyah kapşonlu sweatshirtünü çıkarttı. Zaten genelde siyah giyinirdi. O yüzden siyah sweatshirtten daha fazla dolabında bir şey yoktu. Siyah pantolonunu da üzerine geçirdi. Saçını topuz yapıp daha önce kullandığı siyah bir şapka geçirdi kafasına. Bugün okula gitmeyecek bu kızları takip edecekti.

Kardeşinin uyanıp uyanmadığını öğrenmek için odasına gitti. Kalkmıştı. Büyük ihtimalle de tuvaletteydi. Ona görünmeden bir an önce evden çıkmalıydı. Aldığı bazı şeyleri çantasına attı. Önce kendi okuluna gitmeli yoklamaya yazılmalıydı daha sonra hasta numarası yapıp okuldan çıkabilirdi bir şekilde. Sabah hep aynı yolu kullanmaktan bıkmıştı. Sürekli belli bir süre yürüyüp, sıkış pekiş bir otobüse biniyordu. Arkasında bir de sırt çantasıyla bu gerçekten zor oluyordu. Ancak bugün sırt çantası pek de dolu değildi. O yüzden biraz daha rahat olabilirdi.

Okula geldiğinde ise bütün gün kafasını kaldırmadı sadece yattı. İki haftadır herkesi oldukça şaşırtan ders dinlemeleri ve derse katılımları bugün yoktu. Ve neredeyse her yanından geçenden aynı şeyleri duyuyordu: "Artık derslerini önemsediğine neredeyse inanacaktım."

Aslında öyle olacaktı. Derslerini önemseyecek, kimseye bulaşmayacaktı. Bir süre dayandı da ancak insanlar rahat durmuyorlardı. Özellikle çok değer verdiği birine karşı böyle şeyler yapılınca asla yerinde duramazdı. Kendisine yapılsa belki bir süre katlanırdı ancak söz konusu Gaye olunca her şey bir yanaydı. Çünkü o bu hayatta en değer verdiği ve Sayeye de en değer veren insandı.

Öğle arası zili çaldığında hevesle yerinden kalktı. Öğretmenlere hiç hastayım numarası yapacak hali yoktu o yüzden öğle arasında yemeye çıkarken çantasını da aldı. Öğleden sonra okulda olmayacaktı. Çantasını koluna takıp okuldan çıkarken okulun kendisini popüler kızlarından sanan Işıl önünde durarak ismi gibi ışıl ışıl olan saçlarını savurdu ve: "Çalışkan öğrencilik bu kadar mı sürdü?" diye sordu. Gözlerinde dalga geçer bir ifade vardı. Saye uzun uzun yüzüne boş boş baktı. Cevap verilmeyeceğini anlayınca ucuz parlatıcı sürülmüş dudaklarını büktü ve gözlerini devirip yanından geçip gitti. Etraflarında bir olay olacak umuduyla toplanan insanlar Işıl gidince dağılmaya başladılar. Saye de kimseye bulaşmamak için kendini tutarak okuldan çıktı. Onun hedefi farklıydı.

Okul kamerasının olmadığı bir yere gidip yanına aldığı siyah şapkasını ve kardeşinin aldığı güneş gözlüğünü çantasından çıkarıp taktı. Kapüşonunu da başına geçirerek otobüs durağına ilerledi. Böyle şeylerde havalı olmak için taksi çevirmesi gerekirdi ancak o fakir işi olan otobüsü beklemeliydi. O kızların takıldığı yerleri öğrenmeliydi ve onları takip edip diğer insanlara yaptıklarını videoya çekmeliydi. Bu kanıtlar toplandıktan sonra artık kimseye bir şey yapamayacaklarına emindi. İşler kötüleşirse polise bile verebilirdi o videoları. Oturup durakta otobüsü beklemeye başladı. Saat'e baktığında henüz öğlen bir olmuştu, kendisi de acıkmaya başlamıştı. O, otobüsü beklerken yanına yaşlı bir teyze geldi ve yanına yaklaştı.