Jay'in bizim için pişirdiği balıktan biraz yiyip uyumaya çalıştım, olmuyordu. Bir türlü uyuyamıyordum. Bu gece yarısına kadar böyle devam etti.
Diğerleri uykuya daldığında, tekrar dışarıya çıktım.
Hava oldukça sakindi, bizi batırdığı günün aksine.
Kenarda deniz kabuklarını toplayarak yürüyordum. Aklıma bir şey geldi.
Hayatımı bir yaratığın ellerine teslim etmektense, kendi canımı alabilirdim.
Onu çekici bulduğum inkar edilmez bir gerçekti, insan suretindeyken o pislik çok çekiciydi.
Yine de ondan ölümüne nefret ediyordum. Onun var oluşundan, beni yanıltmasından, burada kalmama sebep olmasından, benimle anlaşma yapmasından, canımı bağışlamasından ölümüne nefret ediyordum.
Hayatımı kimsenin seçimine bırakmayacaktım.
Elimdeki kabukları bir bir suya bıraktıktan sonra suda ilerlemeye başladım. Su yavaşça bileklerimi aştı.
İlerlemeye devam ederken kolumdan çekilmemle dengem bozuldu ve suyun içine düştüm. Kolumu kavrayan elin sahibini çok iyi biliyordum.
Arkamı dönmedim.
"Neden her dışarı çıktığımda buradasın?"
"İntihar etmeye mi çalışıyorsun? Benim sularımda? Büyük aptallık. Farkına varmayacağımı mı sandın?"
"Başarısız olacağımın farkındaydım."
"Uydurma. Her seferinde zihnini okuyabildiğimi unutuyorsun. Siren'lerle dolu bir suyun içine girsen eline ne geçecek?"
"Bir ihtimaldi sadece. Ayrıca zihnimi okuman çok rahatsız edici. Kes şunu."
"Benden etkilendiğini bilmek hoşuma gidiyor ama."
"Önemli noktayı kaçırıyorsun. Senden ölümüne nefret ettiğimi bilmek de hoşuna gidiyor mu?"
"Yakında alışırım, bundan sonra beraberiz nasılsa."
"Neden insanların arasına karışmak istiyorsun?"
"Kendimi buraya ait hissetmiyorum."
"Üst seviye bir Siren'den duymayı beklemediğim sözler."
"Üst seviye olsam ne yazar. Ne olduğumu herkes biliyor. İnsan suretinde dolaşmam bile beni öldürmek istemeleri için bir neden."
"Dolaşma o zaman."
"Buraya ait hissetsem öyle dolaşır mıyım sence?"
"Beni ilgilendirmiyor."
"Şehirde senin elinin altında olacağım. Başka kimi ilgilendirir?"
"Umrumda değilsin."
"Olacağım."
"Rahat bırak beni."
"Sudan çık." bir yandan hala kolumdan çekiştiriyordu.
"Yemek yedin mi?"
"Seni ne ilgilendirir?"
"Jaeyun. Bir soru sordum."
Yine yapıyordu. O büyülü ses, istemesem bile ona itaat etmeme yol açıyordu.
"Yedim."
"Güzel. Şimdi çıkalım sudan."
İstemsizce başımı salladım ve beni sürüklemesine izin verdim. Kıyıya çıktığımızda beni oturttu ve kendisi de yanıma oturdu.
"Annen bir insan mıydı?"
"Evet."
"Ona ne oldu?"
"Öldü. Babam onu öldürdü."
"Onu sevmiyor muydu?"
"Sevdiği için öldürdü. O bir insandı ve babam da bir Siren'di."
"Sen kaç kişiyi öldürdün?"
"Hiç saymadım. Ama çok yoktur. Zaten siz gelmeden önce buraya gelen kimse yoktu."
"Neden diğerlerini öldürmüyorsun?"
"Onlara değer veriyorsun. Onları arkadaş gibi görüyorsun. Neden öldüreyim?"
"Benim ne düşündüğümün önemi mi var ki?"
"Bundan sonra seninle yaşayacağım. Aramızın bozuk olmasını istemem."
"Çok düşüncelisin."
"Hayır, işime yaramazsan seni öldürürüm."
"Lafımı geri aldım." bunu dememle gülmüştü.
"Uyumalısın."
"Uyuyamıyorum."
Senin sesin olmadan.
"Senin için şarkı söyleyeyim mi? Sesim olmadan uyuyamıyorsun malum." imalı bir bakış attığında aklıma hakim olamadığım için pişman olmuştum.
"İyi olur." dedim yenilgiyi kabul ederek.
"Burada uyuma. İçeriye git. Sen uyuyunca giderim ben."
"Tamam o zaman."
Önce o kalktı ve elini bana uzattı. Karşılık vererek elinden tuttum ve ine doğru ilerledim.
İçeriye geçtiğimizde, elini bırakmadan oraya uzandım. O da yanıma çömelerek
elimi tutuyordu.
Yattığım yerde rahat edemediğim için, sürekli hareket halindeydim. Hiç uyuyamazsam şarkı söyleyeceğini söylemişti.
En sonunda kafamı kaldırdım ve onun dizlerinin üzerine koydum. Bu hareketime şaşırsa da beni reddetmedi.
Uyuyamadığımın farkına varmış olacak ki, yavaşça şarkısını mırıldanmaya başladı.
Saçlarımda parmaklarımı hissediyordum. Ağzından çıkan melodiler ve saçımı okşayışı birleştikçe, yorgunluğumu hissetmeye başladım.
Göz kapaklarım uykuya dayanamayarak kapanmaua başlamışken, elini bırakmadım. Boştaki eliyle saçımı okşarken uyuyakaldım.
_________________________________________
costum bugun
