Bölüm 22

1.5K 102 17
                                    

"Sana koşuyorum bir vapurun içinde, ölmemek, delirmemek için

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Sana koşuyorum bir vapurun içinde, ölmemek, delirmemek için..."

S. F. Abasıyanık

️☁️☁️☁️

2.12.23
İmer Varlıklı

Düz bir kafa yapısına sahibim, asla öyle sağlı sollu düşünemiyorum. Bir sorun varsa vardır, yoksa yoktur. Kinci değilimdir, biri hatasını görüp de telafi ederse amenna, affedebilirim. Bu yüzden Atahan'ın daha fazla peşimde koşmasına izin vermeden ona ayak uydurdum. Alpos bunca zaman Yamaç'ın yanında sessizce kalıp sonra pişman olduğunu, arkamda duracağını söyleyince onu da affettim ve artık birbirimize daha sıcağız. En azından işten eve gelince konuşuyoruz. Yamaç'la yıllar önce aramız bozulmuştu, ama ilk defa bu kadar koptuk. Normalde eve ziyarete gelince selam veriyorduk. O günleri aramıyorum, aramam da. İstediği kadar uzaklaşabilir.

"Benim ailem ortada, annemle babam yok ve onların yerine gelebilecek birini bulamam. Bir Yasin abim var, ama onu istemezler." Araz'ın sözlerine kaşlarımı çattığım an açıklamasını yaptı: "Yasin abi küçüklüğünden beri fedai olarak yaşadığından çokça sert ve görünüş, insanlara yakınlaşma olarak korkutucu bir tip."

"Açıklama yapman için bakmadım, Araz. Benim gibi birine mi aileni beğendirmeye çalışıyorsun? Ailesi tamamen parçalanmış birine kendi aileni beğendirmek... Ailelerimiz tanışmak zorunda değil. Eğer ikimizin de başında ebeveyn figüründe birileri olsaydı amenna, ama yok. Kendini kasma." Araz'ın bakışlarından yine bulut geçtiğinde ofladım. "Yine ne oldu Allah'ın depresifi?"

"Ben hiç böyle hayal etmemiştim. Sevdiğim kızın kocaman ailesi olur, o sayede benim de ailem olur sanıyordum. Çocukken en büyük hayalimdi aşık olduğum kadının ailesine katılmak." Çocuk gibi bir de omuzlarını kaldırdığında ağzına vurarak sevmek istedim. Onun yerineyse yanaklarını sıktım.

"Sen iste, Yamaç'ı bile çağırırım bebeğim." Yanağından öpüp geriye çekildim ve telefonumu çıkardım. Kaya abime Irak'a gitmemi istediğimi, vizeler için belgemi hazırlamasını rica ettiğim bir mesaj atıp telefonu masaya bıraktım. "Vay be! Benim de bir sevgilim var," dedim hayatımın en güzel manzarasının keyfini çıkarırken.

"Aynısı benim için de geçerli güzelim. Buradan sonra ne yapıyorsun?" Bu sıradan buluşmalarımızdan biri ve öylesine bir kafeye gelmiştik. Şimdi de onun işe dönmesi gerekiyor.

"Bilmem, belki piste giderim ya da Kaya'yı kontrol ederim. Fikrim yok." Başını salladığında onu incelemeye devam ettim.

Kesinlikle aşırı bir yakışıklılığı yoktu, ama ona bakar bakmaz göze çarpan tatlılığı var. Tatlı erkek olur mu lan, diyen ben şimdi manitamın tatlılığını savunuyorum. Bu yüzüne kanıp onu dolandırmak isteyen binlerce insan olduğuna eminim, anlattığı bir kaç anısından da belli... Ama ölüm tehditleri de alsa dolandırılmaya da çalışsa bir şekilde yoluna bakabiliyor. Anasının gözü oğlan, tabii bakacak.

Muhteriz BeyefendiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin