Muhteriz: İnce düşünceli olduğu için aşırı düşünceli davranan, kimseyi kırmamak için kendi kırılan insan.
Hayatım hiçbir zaman genç bir kızın yaşayabileceği bir hayat olamadı; babamın işleri yüzünden defalarca kaçırıldım, alıkonuldum, ablamın gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aşka inanmam, gözlerine inanırım."
Taladro
☁️ ☁️ ☁️
08.09.23
Araz Nart
Umudum, hayalim olmazdı. Ailem ne derse onu yapar, öyle yaşarım. Yani yaşardım. Şimdi ailemin önüne geçirdiğim, tek lafıyla dünyanın bütün nefesini solumuş gibi hissettiğim biri var. O yüzden sinirli ailemin karşısında otururken hiçbir şey hissetmiyorum, rahatım.
"Sana bir görev verdik Araz değil mi? Bu görevi sana verirken de sakince sorduk. Bu ne şimdi?" diye soran babam, önüme e-kitap tabletini bırakmış, açık magazin sayfasını gösteriyordu. İmer'le benim fotoğrafımız olduğu haberin başlığı: Ünlü Playboy Araz Bey, Kendi Limanını Buldu Mu?
"Güzel benzetme," dedim İmer'in güzel yüzüne tebessüm ederken.
"Kim o kız?" Annemin sorusuyla İmer'i daha güzel hatırladım. "Böyle gülümsediğine göre özel biri."
"Öyle, ismi gibi çok özel biri. Bana onun haricinde istediğinizi yaptırın, ama ona dokunmayın; gerekirse gider adam bıçaklarım, alkollü araç da kullanırım." Annem sözlerimin bir değeri yokmuş gibi baktığından yüreğimi korku kaplamıştı. "Neden öyle bakıyorsunuz hanımefendi?"
"Sana aşkın karın doyurmayacağını öğretmedik mi? Neden gidip aşık oluyorsun, hakkın mı var?"
"Ben aşk bilmem, aşka da güvenmem. Onun gözlerini, sesini, sevdiği motorunu bilirim." Anlatsam da annem o boş gözleriyle bana bakmaya devam etti. "Ona karışamazsınız, müsaade etmiyorum. Hayatımda sizden sadece bunu istiyorum, lütfen bir kereliğine saygı gösterin."
"Evlat edinmemize çok az kaldı, on yedisinde bir genci alacağız. Kim olacağına çoktan karar verdik, o da bizi tanıyor. Senden tek ricamız onun gözüne çok gözükmemen. Onun dışında ne sevdiğin kıza ne de bundan sonraki hayatına karışacağız." Babamın sözlerine başımı salladım. Bizimkiler aile olmayı pek beceremezdi, o yüzden çocuğa uzaktan da olsa abilik yapmalıyım. Acaba hangi yetimhanede?
"Kız ne mezunu ya da okuyor mu, çalışıyor mu?" Annemin meraklı sorularına kaş çattım. Para verseniz bile İmer'imi size anlatmam.
"Bana özel kalmasını istediğim biri, hanımefendi. Saygı duyarsanız sevinirim." Ayağa kalktığımda gözleriyle takip ettiler. Son derece saygılı bir selam verip evin dışına doğru yürümeye başladım.
"Araz unutma," diyen annemle durdum, kapıdan onlara baktım. "Soyumuzdan çıktıktan birkaç yıl sonra tekrar gireceksin. Çok sapıtma, hareketlerine dikkat et."
