Muhteriz Beyefendi

Bölüm 32

DÜZENLEMEDEN ATIYORUM ÇÜNKÜ YAZMAM İÇİN ZATEN GÜNLERCE BEKLİYORSUNUZ, BİR DE DÜZENLEMEMİ BEKLEMENİZİ İSTEMEM.

"Sensiz geçiyorsa günlerim, yoktur mezardan bir farkım."

Yazara Ait

☁️☁️☁️

20-22.02.24

Araz Nart

Bir hafta sekiz gün, on altı saat boyunca bir şey sürekli aynı şekilde sürer mi? Bir hafta sekiz gün boyunca... Nefesim kesiliyor, kaburgalarım acıyor, kalbim sanki sürekli kanıyor ama durum hiç değişmiyor. Değişmeyen şeyse İmer'in sağlığı. Uykuda demişti doktoru, İmer Hanım derin bir uykuda, ilaçları kessek de ne yazık ki... ve ardı kesilmeyen özürler, mahcupluklar.

İmer'le nefes almıştım, şimdi o oksijen makinesine bağ... Başımı iki yana sallayarak odayı gösteren camdan ayrıldım ve koridora direkt oturdum.

Böyle olmamalıydı. Böyle olmamalıydık.

"Araz yemek getirdim," diyen Çilek abla elindeki tepsiyi sandalyelere bıraktı ve gelip omzumdan tuttu. "Hadi bakalım, kalkıyoruz."

"Abla hiçbir şey yapmak istemiyorum." Sanki hiç konuşmuyormuşum gibi beni zorla tepsiyi koyduğu sandalyenin yanına oturttu. "Abla dünya mı durdu, neden İmer gözlerini açmı?.."

Çilek'in saçlarımı okşamasıyla devam edemen hıçkırdım. Yağlanmış, pislenmiş saçlarımı tiksinmeden okşamaya devam etti.

"Geçecek ablacım, bugünler de geride kalacak söz veriyorum. Hadi lütfen bir şeyler ye." Benden çekilip tepsideki plastik kaşığı içi çorba dolu karton kaseye daldırdı ve ağzıma uzattı. "Lütfen Araz, benim hatrım için."

Kaşıktaki çorbayı yuttuğumda vücudum uzun zaman sonra dolu dolu bir yemeği yemenin şokunu yaşıyormuş gibi titredi.

"Afiyet olsun," diye koridora giriş yapan Kaya abiyle ayağa fırlayıp selam verdim. Oturmamı eliyle işaretleyip yanımızda durdu. "İyi misin prensesim?"

Çilek abla, Kaya abinin sorusuyla üzülse de iyi olduğunu içten bir şekilde söyledi. İkimiz zorla yemek yerken de o camın ardındaki kardeşine bakmıştı. Yemeklerimiz bittiği an Çilek abla tepsiyi alıp gitti.

"Bugün evine git," diyen Kaya, bana dönmeye bile zahmet etmemişti. "Güzel bir banyo yap, günlerdir seni arayan kardeşinle görüş, işlerini kontrol et."

"Abi, ben..." Bana döndüğünde sustum.

"Böyle olmaz Araz, bu şekilde olmaz. Belli ki böyle bir acıyla yeni tanışıyorsun, o yüzden sözlerimi iyi dinle; şimdi kendini ne kadar salıyorsan sonrasında toparlaması o kadar zor olacaktır. İmer uyandığında evine gitmen daha zor olacak, o zaman bir dakika bir bile ayrılmak istemeyeceksin; hadi diyelim gittin, kendi temizliğin, ev temizliğin derken daha uzun kalırsın. Şimdi seni arayan kardeşine içten bir şekilde dönüş yapmazsan sonra kardeşin de içtenliğini kaybeder, arada sadece kırgınlık kalır. İşlerini biriktirip dağ olmasını sağlarsan geri döndüğünde o dağlarda boğulursun. Git, temizliğini yap, kardeşine vakit ayır, işlerini hallet." Reddetmek istesem de hem sevdiğimin abisi hem de bilinçli bir adam. Kaya abi arkama doğru baktığında kaşlarını çattı, ben de döndüm; Atahan abi.

"Kaya kızma..."

"Ne sikim işin var lan burada?" Sandalyesinden fırlayacak gibi olduğunda Kaya abiyi tuttum. "Hâlâ ne yüzle geliyorsun buraya göt?"