Yalandan Mutluluk hikayesinin devam serisidir.
Yağız Ata ve Özüm Erim'in çocukları olan Yalaz Yasin'in de hikayesidir.
Bazen hayat sizi bazı şeylere mecbur eder ve hikayeniz de kaderiniz gibi o an şekillenir.
Yaptığınız seçimlerle ya geç kalırsını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yalaz Yasin gerçekten çok sinirliydi ki bu çok nadir olabilen bir şeydi. Kadın bela paratoneri gibi bir şeydi. Onla rastlaştığından beri de başına gelmeyen kalmamıştı.
-Hanımefendi, sonunda muradınıza erdiniz!
-Be..ben, isteyerek olmadı, gerçekten.
-Bir de öyle olsaydı! Sayenizde sağlam olan ayağım da gitti.
Manolya bunu görmek ister gibi başını ayağına çevirdi. O an fark etti hâlâ adamın üzerinde olduğunu. Daha da panik yapmasının sebebi buydu. Acele edeyim derken de adamın söylenmesine sebep olmuştu. İki de bir de hanımefendi demesi de canını sıkıyordu artık. Doğrulup saçlarını geriye attığında ve perçemlerine hafifçe üflediğinde de elinde olmadan çıkışmıştı.
-Çok kibarsınız anlıyorum ama benim bir adım var. Manolya!
Yalaz Yasin inanamaz gözlerle kıza baktı.
-Sizce sorun bu mu şu an ?
Manolya olduğu yerde rahatsızmış gibi kıpırdandı.
-Bu veya değil. Ne var adımı söyleseniz ? Sormaya tenezzül bile etmediniz gerçi ki bu nazik beyefendilerin es geçeceği bir davranış değil. Hatta bu tanışmanın ilk kuralıdır.
-Sormadım, çünkü kim olduğunuz ve ne olduğunuzla ilgilenmiyorum hanımefendi! Şu an sayenizde canım iki kat yanarken bu saçma şeyi dert edecek, bunun için de sizinle tartışacak değilim.
-Hah, ben sanki çok meraklıyım da buna.
-Orası tartışmaya can atmanızdan belli zaten, evet.
Manolya dudaklarını ısırdı ve oldukça öfkeli bir ifadeyle adama baktı.
-Beni suçlayamazsınız. Kim dedi size gelin beni kurtarın diye ?
Yalaz Yasin inanamıyordu duyduklarına. İyilik yapıp denize atmıştı. Ondaydı kabahat, haklıydı kız bunda.
-Normalde ikinci kez aynı hatayı yapmam ama bozuk saat gibi iyi niyetimin size denk gelesi tutmuş. Kusura bakmayın hanımefendi...Ama tekrar bir şey olursa emin olun ki dediğinizi yapıp görmezden geleceğim. Çünkü bu can sağlığım için en iyisi.
Ayağa kalktı zorlanarak da olsa. Yüzünü ekşitti. Şaka maka canı fena halde yanmıştı.
Manolya aslında teşekkür edecekti adama ama kaba tavrından sonra Joanne Greenberg'in de dediği gibi ona gül bahçeleri de vaat edemezdi ki! Anca diken olurdu; ya da zehirli diliyle başına çorap öreceği o zehirli sarmaşık!
-Keşke öyle yapsaymışsınız! En azından düşseydim canım bu kadar sıkılmazdı. Kaynar giderdi! Yerin kulağı da yok, ben de bir rahatça saydırırdım.
Yalaz Yasin delirmiş gibi bakıyordu yüzüne. Aklını kaçırdığını düşünüyordu belki de ama söylediklerinde haklıydı. Bu kadar kırıcı olmasına gerek yoktu. Bilerek yaptığı bir şey değildi sonuçta...
