Bugün Kamelya'nın ikinci yaş günüydü. Çok sevdiği ailesiyle beraber kızının bir yaşını daha kutlayacaklardı. Bazen zamanın bu kadar hızlı akıp gitmesine Manolya da şaşırıyordu. Sanki daha dün doğum yapmış gibi geliyordu ki çok zorlu da geçmişti süreci ama kızının doğumu tüm o zorluklara değmişti.
Kızının çok sevgili halası ve gözünden sakındığı üç kardeşi evi bugün için güzelcene süslemiş, kendilerini de hiç yormamışlardı. Manolya bu sayede kızıyla ilgilenebilmiş, eşi de rahatça gelen davetlileri güler yüzüyle karşılayabilmişti.
Her şey kusursuz şekilde devam ederken Özüm torunu için özel olarak yaptığı pastayı gelinine göstermişti ilk. Bu süreçte kimseyi yanına yaklaştırmamıştı, çünkü sürpriz olsun istiyordu. Bir işte kendisine danışmıştı fikirlerini. Nasıl bir şey olmasını arzu ettiği sormuştu. O da aile fotoğraflarını tercih etmişti. Hepsinin bir arada olduğu, kızının eşinin kucağında gülücükler saçtığı o fotoğraf şimdi pastanın en güzel süsü olarak üzerinde duruyordu. Özüm annesinin bu konudaki yeteneklerine zaten hayrandı. Şimdi bu bir kat daha artmıştı ve ona teşekkür etmişti. Ama asıl hediyeyi bugün ardı ardına kendisinin alacağını henüz bilmiyordu ya da hayatının bu noktada kızıyla beraber değişeceğini, onun gibi yeniden doğacağını da. Bunun yerine anın tadını çıkarıyordu. Kocasıyla dip dibe durup konuklarıyla ilgileniyordu. Tabii gözüne takılan eksik isimler de yok değildi.
-Başak ve Tarık nerede ?
-En son konuştuğumuzda yoldalardı. Birazdan burada olurlar diye düşünüyorum hayatım.
-Ah, tamam. Kızımın amcası ve hatta Soner dedesi gelmeden pastayı kestirmeyi düşünmüyorum. Anneme söyleyeyim, biraz daha bekleyeceğimizi.
-Tamam canım, ben de o sırada minik prensesimizle ilgilenirim. Sen yeterince yoruldun.
-Aksine sevgilim, hiçbir iş yaptırmadalar bana. Neye elimi atsam, ben doğum günü çocuğu annesiymişim, yorulmamalıymışım. Tüm gün tembellik ettim ve elimi hiçbir şeye sürmedim desem yeri yani...
-Kızımız sana çok düşkün olduğu için yapmışlardır canım. Biliyorsun ki senden fazla ayrı kalamıyor.
-Ah, evet, tam babası kılıklı bu konuda.
Manolya'nın tatlı sitemine karşılık güldü.
-Armut dibine doğru bir konuda düşmüş en azından. Ve ben senin bundan memnun olduğunu sanıyordum güzelim...
Yalaz Yasin yalandan bir alınganlık göstermişti ve eşini de o haliyle tuzağına düşmeyi başarmıştı.
-Sürekli etrafımda pervane olman tabii ki hoşuma gidiyor Yalaz. Sadece şaka yapmak istemiştim sana. Aksi olsa seninle ikinci çocuk çalışmalarına tam gaz devam ediyor olup, kızımızı da kardeş konusunda ikna ediyor olmazdım.
Manolya sırrını ifşa ederken yakalanmış biri gibi utanıp kızarırken Yalaz şaşkınca ona bakıyordu.
-Benim bu planlamadan neden şimdi haberim oluyor güzelim ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geç Gelen Mutluluk (Mutluluk Serisi-2)
General FictionYalandan Mutluluk hikayesinin devam serisidir. Yağız Ata ve Özüm Erim'in çocukları olan Yalaz Yasin'in de hikayesidir. Bazen hayat sizi bazı şeylere mecbur eder ve hikayeniz de kaderiniz gibi o an şekillenir. Yaptığınız seçimlerle ya geç kalırsını...