Dalgalar eşliğinde, o huzurlu mekanda...Belli belirsiz su sesleri, sakinlik veren...
Tam dibe batmışken kim çekip çıkarabilir ki seni o karanlığından? Seninle alay eden insanlar mı, korkup kaçanlar mı? Hani vardır ya... Denizlerde korkunç büyük dalgaları durduran, o kadar güçlü suyun inadına karşı gemileri koruyan... Evet, evet işte o... Dalgakıran...
Benim o siyah soğuk denizimde nerede dalgakıranım? Bu kadar umutsuzluğa, mutsuzluğa düşmüşken kolay olacak mı onu bulmak? O kadar karanlığın içinde aydınlığı görebilmek?
Buyum ben. Tüm beyazın içinde siyah, mutluluğun içindeki mutsuzluk, parlayanların içindeki zifiri karanlık.
Kendi içimde kaybolup giderken, hiçbir şey görmezken, hayal bile kuramazken kulaklarımda yankılanan o huzur veren ilahi ses...
"Korkma." dedi usulca fısıldayarak.
"Korkma... Çünkü gecenin en karanlık anı gündüze en yakın andır..."
Merhaba çok sevgili okuyucu. Az önce keşfetten rastgele hikayelere bakarken rastladın belki bu hikayeye, ya da bir arkadaşının tavsiyesiyle. Belki hikayeyi açıp okumaya başlayalı yalnızca bir dakika bile geçmedi. Senden tek bir şey istiyorum, bize bir şans ver ve okumaya devam et. Yeni dostluklara, yeni aşklara yelken açma zamanı sence de gelmedi mi? Klasiklerden sıkılmadın mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DALGAKIRAN
Teen FictionAslında her şey hayallerle başlamıştı. Hepimizin gözünde masum olan hayaller Mila için o kadar masum değildi. Herkes hayalleri gerçek olsun ister ama kimse hayal olan şeyleri gerçek olarak görmek istemez. Hayalleriniz sadece bir hastalıktan ibaret o...
