ben ılgın. ılgın aybars. göktepe kolejinin 10. öğrencisiyim. 17 yaşımdayım. bu okul 16 yaşından küçükleri almıyor. zorbalık çok. 9. sınıfı özel eğitimle almıştım evde. bu sene ise okula başlayacaktım.
okulun dans kulübündeyim.
okulda tanınmıyorum. 3 arkadaşım var sadece . abimle aynı okuldayım.
arkadaşlarımdan biri elanur. ikizi görkemde arkadaşım. ikisi de okulda bilinmiyor. bir diğer arkadaşımda alya. o da bizler gibi sıradan öğrenci. dördümüz birer grubuz.
abim ılgaz. o okulda oldukça popüler. kızlar peşinden eksik olmuyor. okulun basketbol kulubünde yedek kaptan, lider.
evet abim okulda popüler olabilir ama öyle kıskanç ki beni doğduğumdan beridir tek 1 arkadaşına bile göstermedi. hatta ilk okula ve ortaokula maskeyle gidip geldim. eve genelde arkadaşları gelirdi, ben odamdan dışarı adım atmazdım. abim çok iyi bir insandı. şu ana kadar tek bir kere bile kavga etmedik. ne o bana bağırdı, ne ben ona. o her zaman beni koruyup kolladı. bende aynı şekilde onu. bu yüzden sevgilisi yok zaten. arkadaşlarım dışında okuldaki kimseye güvenmiyorum ve güvenmediğim kimselere abimi veremem.
annemiz ve babamız boşanalı yıllar oldu ve annem şehir dışında, babam ise yurt dışında yaşıyor. annem gümüşhanede, babam almanyada. biz ise istanbulda yaşıyoruz. ben haftasonları cuma çıkışı teyzeme gider ve teyzemde kalırım. teyzemin istanbulda, okulumuzun yakınında villası var. ama ben abimin evinde kalıyorum.
annemin Gümüşhane'de olması ve babamın almanyada yaşaması büyük bir fark. bu yüzden ayrıldılar zaten. iki farklı dünyalara ait insanlar.
teyzemde eşinden boşanmış ve bir çocuğu var. evet boşanmış diyorum çünkü ben çok küçükken olmuş bu. 19 yaşında bir oğlu var ama almanyada okuyor o da.
küçüklükten beridir şimşeğe karşı fobim var. ne zaman yağmur yağsa abim nerede olursam olayım beni bulur ve kulaklarıma kulaklık takar, şimşekleri duymamı engeller. duyarsam ne olacağını çok iyi bilir çünkü.
abimin evin içinde uyanmam için seslenişleriyle uyanmıştım. sabahları kahvaltı yapmazdım çünkü dikkatim dağılırdı. bu gün cumaydı. evet, okulun ilk günü cumaydı!
okulumuzun müdürü biraz kafadan kontaktı ve bu yüzden okul forması denen herhangi birşey yoktu. ama serbest gelmemiz de yasaktı. kızların etek giymesi zorunluydu. her gün girişte kıyafet kontrolü olurdu. bunların hepsini abimin 9.,10. ve 11. sınıfken teyzemin onu okula bırakmasında yanında olmamdan biliyorum.
üzerime siyah bir tişört ve gri mini etek giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sonunda odamdan çıktım ve çantamı da alarak aşağı indim. abim kapının önünde beni bekliyordu.
üzerinde gene beyaz bir gömlek ve siyah pantolonu vardı. gömleğinin kolları dirseklerine kadar katlıydı ve kravat takmak yerine ilk 3 düğmeyi açmıştı. bu haksızlıktı. herkes ona gözünü dikecekti!
