sabah olmuştu. kahvaltıyı dışarıda yapmıştık ve şimdide avm de geziyorduk. üzerimde mor sweatim, siyah pantolonum ve siyah converse im vardı. saçlarım ise iki yanımdan örgülüydü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
abime hastanede kalmayı bahane ederek 3 poşet kitap aldırmıştım. kitap okumakla övünen bir kişiliğim yoktu ama kitap okumayı da severdim yani.
baranın tüm gün yüzü düşüktü. neden bu kadar moralini bozmuştu ki mide kanseri olmam? onu da öğrenirdim yakında.
"pekii, prenses başka ne almak istiyor?" diye sordu çağan.
"sizi bu gün soyacak, hatta batıracağım." dedim bende pahalı kıyafet mağazalarından birine girerken.
"senin için değer güzelim." dedi abimde keyifli bir sesle. sonra eğilip kulağıma fısıldadı. "şaka yaptım. parayı peçete gibi harcamayalım bence kelebek?"
"üzgünüm abiciğim ama ciddiyim ki kıyafetim kalmadı." elimi reyonlardan birindeki kısa ve güzel olan şorta uzattım. şort cidden güzeldi.
"yandık bu sefer..." diye mırıldandı abim. evet haklıydı.
birkaç parça daha pijama vb. ekledikten sonra günlük giyinmek için kıyafetlere bakmaya başladım.
aslında amacım hastalığımı bahane ederek hepsine, özelliklede sarpa makyaj yapmaktı ama dahada güzel birşey yaparak kıyafet alışverişine sokmuştum onları. bu durumdan yararlanmak lazımdı.
ben kotlara bakarken arkamdanda çağan birşeylere bakıyordu.
"bu kadar kıyafetle butik falanmı açmayı düşünüyorsun?" diye sordu sarp.
"giyinme odamı yeniden inşa etmeyi düşünüyorum."
"bari eski kıyafetlerini de bana verde ben giyeyim. yazık olmasın yani." dedi çağan hala kıyafet bakarken.
"bol bol mini eteğim var. hepsinin de çok yakışacağına eminim." dedim çağana gülümseyerek.
"şaka yaptım valla. kalsın kıyafetler sende." aradaki askılıktan bir crop çıkardı. "bunu dikmeye kumaş mı yetmemiş?"
"anlaşılan fakir bir mağazaya girdikki hiçbir kıyafete kumaş yetmemiş!" diye bağırdı ileriden sarp.
baran, çağanın elindeki crobu aldı. "sizi cahiller! bunlar yeni kemer tasarımları!"
"bu kemerse olsa olsa bacağıma giyerim." dedi abimde birkaç elbise bakarken. "Allah için çıkalım şu mağazadan. biraz daha burada kalırsak kız kardeşimin tarzı değişecek diye korkuyorum." dedi ve beni omuzlarımdan tutarak çıkışa sürüklemeye başladı.
