"ilaç içmedim?" dedim kaşlarımı çatarak.
"baya iyi yalan söylüyorsun ya," dedi hala pozisyonumuzu bozmadan. harika bir poz!
"ne yalanı be?" dedim kaşlarımı dahada çatarak.
elini kaldırdı ve bir hareket yaptı. "bu kaç?"
şimdi bir düşünelim, ben her şeyi 2 tane görüyorsam bu kesinlikle 2 idi!
"2?"
"harika görüyorsun maşallah." dedi ve kaldırdı beni. "gir koluma." dedi ve biryerini uzattı. umarım burası koludur...
ben baranın kolunda, baranın kolu elimi sarmış bir şekilde ilerliyorduk. şimdi ikimizde tökezlesek ve şap diye yere yapışsak ne gülerim ama!
hepimiz hala ilerliyorduk öylesine. ama korktuğum şey olmuştu. merdivenlere gelmiştik... şimdi yere yapışmasam ne zaman yapışacaktım?
acaba şuracığa yatsam ve bayılmış taklidi yapsam ne olurdu ki? ya da 'ay ben inemem, tırnağım kırılır!' falan mı yapsam?
ben bunları düşünürken baran sağ olsun merdivenin 1. basamağını inmiştik bile. indiğimiz an bana çevirdi bakışlarını zaten. sonra ne olduğunu
anlamadım ama havalandım bir anda. acaba öldümde azrail beni almaya mı geldi? ruhum mu çekiliyor şu an?
hayır hiçbiri değildi.
baran kucağına almıştı beni.
bir basamak, iki basamak, üçe basamayk, dört bize basayk...
tamam bu söylediğim iğrençti kesinlikle!
ben içimden derken derken merdivenler de bitmişti anasını satayım!
tamam merdivenler bitmişti, baran bey? beni indirmeye teşebbüs etseniz mi ki acaba?
yok diyor sayın seyirciler! indirmeyeceğim diyor!
şaka maka indirmiyor?
yavrum, indirsene beni be! uçacağım birazdan...
tamam indirme. ağırlığıma katlanacaksın o zaman! böyle kraliçeler gibi tahtta taşınayım ben. sende o taht ol anca. ne olurdu sanki kraliçenin yanına kral olsaydın? olma tamam!
sahildeki şezlonglara oturduk hepimiz. dört şezlonga sığmaya çalılıyorduk yani. abim ve alya yan yana, elanur ve yağız yan yana, çağan, sarp ve görkem yan yana oturunca bizde baranla yan yana oturmuştuk.
"kız bakabildin mi bari, baran?" dedi çağan gülerek.
"çok baktım, çok!" dedi baranda gözlerini devirerek.
"ne oldu ki? ben mi birşey kaçırdım?" dedim ortaya dalarak.
bunu dememle herkesin kahkaha atması bir olmuştu.
"baran siyah güneş gözlüğüyle can kurtaranları dikizliyordu, yanımızdan geçen bir kadında 'bu adam benim kıçıma baktı!' diye polise ihbar etmiş..." dedi çağan ve kahkahası sözünü böldü.
"öyle olunca da polisler geldi ve sorguya falan aldılar baranı. en sonunda da yanlış anlaşılma ortaya çıktı zaten." diye çağanın sözünü tamamladı görkem.
şaşkınlıkla barana döndüm. "şaka yapıyorsun?"
başını iki yana salladı. "hayır..."
baran Allah seninde belanı versin!
"bence yarın eğlenceye katılmalı ve bu günü kutlamalıyız." dedi elanur.
yahu ben odamdayken ne olmuştu başka?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOPYA
Fiksi Remaja"onun kalbi durduğu için herkes ağlıyordu. ancak kimse bilmiyordu ki kalp tekrar atmaya başladığı için saatim ötüyordu..."
