22. Bölüm:Olmayacak hayal

896 63 28
                                    

Gözlerimi açtığımda yanımda baran yoktu. Askeriyeye gitmiş olmalıydı. Bu gün cumartesi olduğu içinde benim okulum yoktu. Saate çevirdim gözlerimi. 1 saate kontrolüm vardı. Hazırlanmam lazımdı.

Esneye esneye kalktım yataktan. Gözlerimi ovalayarak paytak adımlarla banyoya ilerledim ve üzerimdeki herşeyden kurtulduktan sonra kendimi tamamen soğuk suya bıraktım. Yarım saatim duşa gitmişti zaten.

Beyaz bornozumu üzerime geçirip terliklerimi de giyindikten sonra elimdeki havluyla saçımı kurulaya kurulaya çıktım banyodan. Makyaj masama oturdum ve telefonumu elime aldım.

🤍⚡️:
Uyandın mı? Hazırlanıyor musun?
Geç kalacağız.

:
Uyandım. Neden uyandırmadın beni?
Az daha geç kalacaktım...

🤍⚡️:
Çok güzel uyuyordun.
Uyandırmak istemedim.)

🤍⚡️:
Ha bu arada, kendime kahvaltı
Hazırlarken sanada hazırladım.
Dolapta bekliyor yemek için.

:
Teşekkür ederim🤍
20 dakikaya hazır olurum.

Telefonu kapatıp tekrar masanın üzerine koydum. Daha fazla zaman kaybetmemek amacıyla saçlarımı kuruttum ve kıyafet seçmeye başladım. En son siyah bir tulum seçtim ve üzerime geçirdim hızla.

 En son siyah bir tulum seçtim ve üzerime geçirdim hızla

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Ayağıma da siyah bantlı topuklu ayakkabılarımdan birini giydim ve makyaj yapma işine geçtim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Ayağıma da siyah bantlı topuklu ayakkabılarımdan birini giydim ve makyaj yapma işine geçtim. Hafif bir makyaj yapıp çantamı aldım. Aşağı indim ve oturma odasına baranı beklemeye başladım.

Stresten parmaklarımla oynuyordum. Kesinlikle korkuyordum. 3. Evre olduysa? Ya 2 senedir hayalini kurduğum şey gerçek olmadan ölürsem? Ya baranı, abimi ve arkadaşlarımı bırakıp gidersem? Ne olacaktı o zaman?

En son barandan arama geldiğinde evden çıktım ve baranın siyah maseratisine ilerlemeye başladım. Arabaya yürürken aynı zamanda da gülümsüyordum. Kapıyı açıp yanına oturdum.

KOPYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin