Tekrar merhaba. Yeniden kurulmuş hayattan veya yeniden düzenlenmiş bir hayattan merhaba desem daha iyi. Çünkü en sonki olanlardan sonra hepimizin hayatı yeniden farklı bedenlerle başladı diyebiliriz:)...
5 yıl geçmişti aradan. Tam 5 yıl! 5 yıldır baranla sevgiliydim. Tabi bu süreç 12 kere ayrılık, sayamadığım kadar fazla kavga içermekteydi. Benimle klasik bir ilişki işte.
5 yılda neler olmuştu hemen özet geçeyim.
Baran, abim, çağan, yağız ve sarp 24 yaşındaydı artık. Biz ise kızlar olarak 22 yaşımıza girmiştik. Hepimiz üniversite okuyorduk. Ben hukuk okuyordum. Alya fizik öğretmenliği okuyordu. Elanur ise moda tasarımı okuyordu. Hepimiz kesinlikle alakasızdık...
Abimgilin ekip ise daha bu sene asker olmuşlardı. Hepsi aynı timdendi. Arkadaşlık ilişkileri dahada güçlenmişti. Görkem ise benim gibi hukuk okuyordu.
Asıl çok önemli birşey daha vardı. Alya ve abim nişanlıydılar. Haftaya kınası vardı alyanın... Ayrıca dahada önemli birşey vardı. Abim ve alya 3 aylık nişanlılardı. Alya ise 3 aylık hamileydi... 24 ve 22 yaşlarında ebeveyn olmak nasıl olurdu, hiçbir fikrim yoktu.
Elanura ise istemeye gidilmişti. Alyanın kınasından iki hafta sonra elanur ve yağızın nişanı vardı.
Bense öylece duruyordum işte. Ne isteme, ne nişan ne de kına...
Annem 5 senedir ortalıkta yoktu. Tüm ümitler kapanmıştı. Ne öldüğü belliydi, ne de kaybolduğu. Babam hala aynıydı. Evlenmemişti kimseyle. Belkide hala anneme aşıktı.
⚡️
Günlerden cumaydı. Onun iş, benimse okul çıkışımdı ve baranın arabasındaydım. Evine gidiyorduk.
Akşam yemeğine alyagile gidecektik. İçimde onun heyecanı vardı.
"Sence kız mı olacak erkek mi?" Diye sordum alyanın bebeğini kast ederek.
"Bilemiyorum. Ama içime sanki erkekmiş gibi doğuyor." Dedi gülerek.
"Erkek olsa abimle hiç anlaşacağını sanmıyorum..." dedim gülerek.
"Tabiki anlaşamaz. 5 tane haydut gibi amcası var..."
Dedi elimi avcunun içine dahada alarak.
"Kendine haydut dedin, baran?" Dedim gülerek ona bakarken.
"Yani biraz yaramazlık yaptığımız oluyor tabi..." dedi yoldan gözünü ayırmadan. "Ama amcaları bir yana, 1 tane kokoş teyzesi, 1 tane de tatlı mı tatlı halası var."
"Çocuk doğduğunda nasıl bakabileceğimizi bilmiyorum..." dedim hayal ederken. Hayali bile güzeldi ama. Kucağımda bir bebek. Abimin çocuğu. Hala olmuşum ve ona bakıyorum. Büyümüş biraz. Yürümeyi öğrenmiş ve beni her gördüğünde 'hala!' Diyerek yanıma koşuyor... "Abimin çocuğu bize kitleyeceğine eminim bu arada."
"Olsun. Bakamaz mıyız?" Dedi gülerek.
"Bakarızda... Ne bileyim.... Abim sanki hiç
Çocuk bakamayacakmış gibi. Sanki baba değilde tekrardan abi oluyormuş gibi geliyor. Çok garip. Abim baba oluyor, ban hala..." dedim dudaklarıma istemsiz bir tebessüm kondurarak.
Baran elimin üzerine bir öpücük kondurdu. "Ben sana şimdiden diyeyim, bırak abinle alyayı. Yağız ve elanur şimdiden çocuk yapmaya razı gibiler... her an hamilelik haberi gelebilir elanurdan yani."
Haklıydı. Elanur alyadan daha çok istiyordu çocuk. Yani alya da istiyordu ama orası farklıydı. E tabi yağızda istiyordu... onlar nişana kalmadan bebek yaparlardı gerçektende. Hatta düğüne kadar doğururdu bile elanur. Öyle bir hız yani...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOPYA
Teen Fiction"onun kalbi durduğu için herkes ağlıyordu. ancak kimse bilmiyordu ki kalp tekrar atmaya başladığı için saatim ötüyordu..."
