forlorn owned childrens | hyunho √

14 | yanan duygular

Yorucu bir günün ardından nihayet paydos saati gelince Hyunjin büyük bir mutlulukla evine gelmiş, sipariş ettiği yemeği yiyordu.

Doktor olmayı seviyordu ama bunun da bir sınırı vardı. Yeni hayatında her şeye bir sınır çizmeye kararlıydı. Çünkü çoğu zaman dozu kaçırıyordu. Bu da büyük hatalara sebebiyet veriyordu.

Bugünkü sinir bozucu yeni doktoru sohbet grubunda arkadaşlarına da anlatmıştı. Chungha isterse araştırabileceğini söylese de Hyunjin reddetti. O kadar da önemli değildi. Karar verdiği gibi aşırıya kaçmaya lüzum yoktu. Devam ederse belki düşünebilirdi.

Doyunca geriye yaslanıp ellerini ceplerine koyduğunda parmaklarının arasına giren kağıtla yüzünü buruşturdu.

Telefon numarası yazılıydı ve gülen yüz vardı. Bunun kim olabileceğini bir süre düşündü ve daha sonra mesajlara girip numaraya bir soru işareti gönderdi. Birkaç dakika sonra cevap gelmişti.

Bardayım, seni bekliyorum :)

Kim olduğunu anladığında sıkıntılı bir nefes vererek yine de numarayı kaydetti. Ne yapacağını bilmiyordu ve sohbet grubuna girdi. Jisung'un aşk itirafını ses atarak anlattı ve gelen cevaplarla ne yapacağına karar verdi.

Bence git, sana da değişiklik olur. -Chungha

Bence siktir et o herife güvenmiyorum. -Felix

İkisinin her zaman farklı düşüncelerde olması kararı yine ona bırakıyordu. Bu hep böyle olmuştu. Ve Hyunjin gitmeye karar verdi.

Odasına çıkıp giyindikten sonra en sevdiği kokusunu sıktı. Bu gece biraz eğlenmek istiyordu. İlk günden hastahane onu fazla yormuştu.

Arabasına atlayıp geldiğinde zaten kendi barları olduğu için valeye anahtarı güvenle teslim etti. Gelmesi yaklaşık bir saati bulmuştu ama yine de gitmemiş olduğunu umuyordu. Gitmiş ise şimdiden şansını kaybedecekti.

İçinden bir ses ilk tanıştıkları yerde onu bulmayı beklediğinde oraya doğru ilerledi. Gerçekten de oradaydı ve bu kez gözüne daha farklı görünmüştü. Av olarak değil de bir arkadaş gibi...

"Selam."

Çantasını tezgaha bırakarak karşısındaki bar taburesine oturdu.

"Gelmeyeceksin sanıyordum." Jisung yerinden kalkmadan eğilip Hyunjin'i kucakladı. Hyunjin şaşırsa da karşılamasına kaba davranmamak için o da karşılık verdi. "Zamanlaman iyiydi diyelim."

Hyunjin göz kırptığında gülümsedi.

"Öyle olsun bakalım. Ne içersin?" Hyunjin ilk defa kararsız bir şekilde içki tezgahlarına baktı. "Meyveli gazoz."

Jisung büyük çaplı bir şok geçirse de kahkaha attı.

"Cidden değişmeye çalışıyorsun. Tebrikler. O zaman ben de bugün içmiyorum." Hyunjin şaşırarak tek kaşını kaldırdı ama önündeki bardaklara baktığında göz devirmeden edemedi. "Zaten bir şişeyi bitirmişsin."

Jisung şişeyi hızla barmene uzattığında dişlerini göstererek gülümsedi.

"Yoo, hiç de bile. İçmeden sarhoş mu oldun?" Hyunjin de bu kez kahkaha attı. Jisung eğlenceli birisiydi. "Yarın nöbetim var yoksa içerdim."

Normalde açıklama yapmayı tercih etmeyen Hyunjin'in kendisine açıklama yapmasını bir adım olarak gördü Jisung ve bunu kullanmak istedi.

"Doktor olmak zor mu?" Gerçekten ilgili bir şekilde sormuştu. Fakat Hyunjin'in kafasında bambaşka bir sahne canlanmıştı. "Peki en çok hangi hastaları almaktan korkarsın?" Yutkundu. Dikkatini dağıtmak için gazozdan bir yudum aldı.